رئیس حوزه هنری انقلاب اسلامی گیلان در گفتگو با ۸دی مطرح کرد:

امام “ما می توانیم” را  در عرصه های مختلف معنا کرد/ در حوزه فرهنگ و هنر نیازمند تحول نرم افزاری هستیم

“سید رسول منفرد” رئیس حوزه هنری انقلاب اسلامی گیلان “ما می توانیم” را معنایی از استقلال قلمداد کرد و گفت: این مهم ترین ویژگی است که از سوی انقلاب اسلامی به جامعه ما اهدا شد.”ما می توانیم” بیشتر از اینکه یک موضوع سیاسی باشد یک موضوع فرهنگی است. ویژگی که در باور مردم ایران نشست و باعث شد آدم های ۱۹ تا ۲۰ ساله آنقدر موفق عمل کنند که جز بزرگان شوند.

امام “ما می توانیم” را  در عرصه های مختلف معنا کرد/ در حوزه فرهنگ و هنر نیازمند تحول نرم افزاری هستیم

به گزارش ۸دی، نشست بررسی زوایای تأثیرگذاری اندیشه امام خمینی(ره) بر ترویج گفتمان “ما می توانیم” و بازخورد آن در مجموعه های فرهنگی و هنری کشور در پایگاه خبری ـ تحلیلی هشت دی برگزار شد.

امام “ما می توانیم” را  در مصادیق و عرصه های مختلف معنا کرد

۸دی: “ما می توانیم” از دستاوردهای انقلاب اسلامی است، تأثیرگذاری این شاخص را در عرصه های فرهنگی و هنری چگونه می بینید؟

“سید رسول منفرد” رئیس حوزه هنری انقلاب اسلامی گیلان در این نشست “ما می توانیم” را معنایی از استقلال قلمداد کرد و گفت: باور ما بر این شد که می توانیم استقلال داشته باشیم و این مهم ترین ویژگی است که از سوی انقلاب اسلامی به جامعه ما اهدا شد.

وی با بیان اینکه تحول در نگاه مردم ایجاد شد، ادامه داد: “ما می توانیم” بیشتر از اینکه یک موضوع سیاسی باشد یک موضوع فرهنگی است. این “ما می توانیم” در باور مردم نشست و باعث شد آدم های ۱۹ تا ۲۰ ساله آنقدر موفق عمل کنند که جز بزرگان شوند.

رئیس حوزه هنری انقلاب اسلامی گیلان افزود: در شرایطی که جامعه به شدت به سمت پذیرش این بوروکراسی می رفت حضرت امام آمد و گفت: “ما می توانیم؛ آن هم در مصادیق و عرصه های مختلف”. در واقع انقلاب ما یک انقلاب فرهنگی بود و این موضوع در بخش هنر نیز سرریز شد.

تأثیرپذیری در حوزه فرهنگ و هنر طبیعی و ناخودآگاه است

منفرد با بیان اینکه تأثیرپذیری در حوزه فرهنگ و هنر، طبیعی و ناخودآگاه است، بیان کرد: اگر کسی بتواند اتمسفری ایجاد کند و یک انرژی قدرتمندی بر یک جامعه ای دمیده شود خود به خود عناصر آن جامعه تأثیر می پذیرند.

وی با اشاره به اینکه به نظر من اتفاقی که در حوزه فرهنگ و هنر بعد از انقلاب اسلامی افتاد از جنس تأثیرپذیری بود، گفت: حضرت امام نگاه جدیدی به جامعه ما داد و روح فرهنگی تازه ای در جامعه دمید که این باعث شد اشخاصی که در حوزه هنر فعال بودند، تأثیربپذیرند. اگر نگاه کنید خیلی از آدم هایی که در بخش هنر برای انقلاب اسلامی کار می کردند، لزوما آدم هایی نبودند که یک ارتباط تشکیلاتی داشته باشند، بلکه اشخاص با توجه به ابزاری که در دست داشتند با انقلاب همراه می شدند.

منفرد ادامه داد: چون حرف انقلاب اسلامی حرف جدی، بزرگ و منطبق بر فطرت انسان ها بود اشخاص را جذب می کرد و هرفردی با توجه به امکاناتش وارد عرصه شد.

هم افزایی انقلاب اسلامی و موسیقی با سرودهای “احمدعلی راغب”

رئیس حوزه هنری انقلاب اسلامی گیلان با اشاره به سرودهای “احمدعلی راغب”در این باره، اظهار کرد: ایشان با سرودهایش از جمله سرود “شهید مطهر” به گونه ای راه را باز کرد برای هم افزایی انقلاب اسلامی و موسیقی. بدین ترتیب افرادی مانند آقایان شجریان، لطفی و ابتهاج که آن وقت در رادیو کار می کردند، لزوما ارتباط تشکیلاتی با عناصر محوری انقلاب اسلامی نداشتند، بلکه بعد از واقعه ۱۷ شهریور متأثر از آن فضا استعفا دادند و تأثیرپذیری از انقلاب اسلامی در این رابطه بالا بود.

ماجرای مسجدی با سکوی اجرای تئاتر در ایران

وی تصریح کرد: نکته دیگر هم این است که همان زمان هم بدنه مذهبی و متدین فعال در حوزه هنر داشتیم. همین آقای راغب از فعالان متدین عرصه موسیقی بود  که از مادرش هم موسیقی را یاد گرفته  و رشد کرده بود. در دهه ۴۰ مسجدی به نام “میانچال” در کاشان داشتیم که در معماری آن سکویی برای تئاتر در نظر گرفته شده بود و این طور نبود که عرصه هنر در بدنه مذهبی و سنتی جامعه صفر باشد.

منفرد با اشاره به شخصیت امام خمینی (ره) در رابطه با هنر، بیان کرد: حضرت امام ضمن اینکه یک نگاه انتقادی به برخی از آثار هنری داشتند در عین حال یک نگاه ایجابی نیز داشتند.

نگاه امام به سینما ایجابی است

رئیس حوزه هنری انقلاب اسلامی گیلان با اشاره به جمله معروف امام خمینی(ره) مبنی بر اینکه “ما با فحشا مخالفیم نه با سینما”، گفت: برخی فکر می کنند امام در این بحث صرفا انتقاد می کند و با یک نگاه سلبی صحبت می کند، این در حالی است که امام در ادامه می گوید: “سینما یکی از مظاهر تمدن است که باید در خدمت جامعه قرار گیرد”؛ حضرت امام کاملا یک نگاه ایجابی دارد.

۸دی: چقدر از ابزار هنر به خصوص فیلم و سینما در پیشبرد اهداف انقلاب استفاده شده است؟

وی در پاسخ به این سؤال که چقدر می توان از ابزار فیلم و سینما در پیشبرد اهداف انقلاب استفاده کرد، گفت: اکنون می بینیم که “سلام فرمانده” چه اثری در جامعه گذاشته است. یا در گذشته دیدیم که سریال “یوسف پیامبر” چطور در ۶۰ کشور دنیا به نمایش در آمد و نگاه انقلاب اسلامی را در موضوع و داستان جذاب زندگی حضرت یوسف(ع) منعکس کرد. موارد متعدد دیگری نیز وجود دارد مانند اثرگذاری سریال پایتخت و در عرصه های دیگر مانند شعر نیز فعال بودیم که این موضوع از صدر اسلام وجود داشته است.

انفعال در مدیریت فرهنگی چالشی جدی است/ ضرورت ژورنالیسم فرهنگ و هنر

منفرد با بیان اینکه جواب مصادیق و هجمه های هنری را با هنر باید داد، بیان کرد: این موضوع در جبهه فرهنگی امروز مورد غفلت قرار گرفته و در نقطه مطلوب نیست. ما نیاز به یک تحول نرم افزاری در این موضوع داریم و باید از انفعال نجات پیدا کنیم.

وی با تأکید بر اینکه انفعال در مدیریت فرهنگی چالشی جدی است با اشاره به روایتی از پیامبر (ص) می مبنی بر اینکه “نفاق از راه رفتن یک مورچه در یک شب تاریک بر روی سنگ سیاه نامحسوس تر است”، تصریح کرد: واقعا ما باید از این مسئله عبور کنیم که همواره از مسئولیت شانه خالی کرده و دیگران را مسئول بدانیم. این انفعالی است که ما دچارش هستیم. مشکل در مدیریت فرهنگی انفعال است که با تعابیری مانند اینکه “من نمی خواهم کار سیاسی کنم”، “نمی خواهم کار کوتاه مدت انجام دهم”، “می خواهم کار عمیق انجام دهم” از ورود به برخی مسائل مهم جلوگیری می کنیم و از این رو است که معتقدم نیاز به ژورنالیسیم فرهنگ و هنر داریم تا مانع اینطور انفعالات شود.

رئیس حوزه هنری انقلاب اسلامی گیلان در ادامه با ذکر مثالی در این رابطه، گفت: در بیانیه اسکار برای انتخاب فیلم های سال ۲۰۲۴ آمده که هر فیلمی که می خواهد تولید شود باید چند مشخصه داشته باشد. یا موضوعش در رابطه با همنجس گرایی باشد. یا بازیگر و تهیه کننده همجنس باز داشته باشد و…، خلاصه شمشیر را از رو کشیده تا موضوع همجنس بازی به هر ترتیبی در سینما بروز داشته باشد، حالا اگر به مدیر فرهنگی ما بگویند برای روز قدس یک کاری انجام دهید، طرف می گوید ما فرهنگی هستیم و در موضوع سیاسی نمی توانیم، وارد شویم!

تحول فرهنگی در پی اجرای سرود “سلام فرمانده”

وی با طرح این سؤال که آیا ما با تحول فرهنگی روبرو شدیم؟ دستگاه های فرهنگی توانستند تحول ایجاد کنند یا گروه هایی مانند “سلام فرمانده” که یک هویت جدید به دهه نودی ها بخشید؟، خاطرنشان کرد: اصلا توقع از دستگاه های دولتی در این رابطه اشتباه است بلکه دولت باید زمینه را ایجاد کند که مردم و مجموعه های انقلابی بهتر و بیشتر بتوانند فعالیت کنند.

 

نظرات

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط پایگاه خبری تحلیلی 8دی در وبسایت منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد، منتشر نخواهد شد.
مهدی صاحب ساده کار(یک شهروند عادی)
سلام جناب منفرد ! از آغازهای سده 20، نظریه ای به نام «ریشه های علف»، از سوی چپ ها و بیشتر مارکسیست ها، تکوین و سپس گام به گام جا انداخته و عرفی شد. منظور از تئوری ریشه های علف (grassroots) آن بود که تازگی و شادابی علف ها و چمن ها، به توانمندی ریشه هایشان وابسته است. بر پایه این نظریه که امروزه روز هم میان اندیشه گران به گونه ای پذیرفته و بلکه عرفی شده است، تا هنگامی که دیدگاه ها،اخلاقیات و رفتارهای عوام الناس یا همان توده مردم، که در هرم اجتماعی، پایین ترین طبقه و البته بیشترین جمعیت را دارند و بسان ریشه های ملت هستند، تغییری در جهت پیشرفت ایجاد نشود، تغییرات اجتماعی، ناممکن و یا ناپایدار خواهد بود. با این مقدمه وارد بحث اصلی خواهم شد. در صحبت های شما نکات بسیار مهمی از قلم افتاد و آن ‌اینکه ما باید باب گفت‌وگو ، دیالوگ و نقد را در همه ابعاد اجتماعی باز کنیم. همان وعده هایی که قبل و اوایل انقلاب در سخنان بزرگانی چون شهیدان مطهری، بهشتی و... متبلور بود. شاید آن زمان به تصویری دقیق‌تر برسیم که آن هم نسخه نهایی نیست ولی تمرینی است برای گفت‌وگو و نقد. ما باید یاد بگیریم با هم گفت‌وگو کنیم و در چارچوبی که به مسائل جامعه ما و آینده فرزندان‌مان مربوط است، با در‌ نظر‌ گرفتن شرایط نقد با هم تبادل نظر داشته باشیم. البته یک مسئله مغفول در جامعه ایرانی این است که نقد چیست و ویژگی‌های آن چیست؟ نقد خود، نهادها، فرایندها، تاریخ، جامعه و بعد از این گفت‌وگو و نقد می‌توانیم امیدی به فرارفتن داشته باشیم. می‌توان امیدوار بود که طرحی نو بتوان در‌انداخت. اگر بتوانیم گفت‌وگو و نقد را سازمان دهیم و از دل آن «گفتمان» بیرون بیاید؛ یعنی «دیالوگ» به «دیسکورس» تبدیل شود. چنین است که از دل دیسکورس راهبرد و راهکار بیرون می‌آید. استراتژی و مکانیسم‌هایی که می‌توانند زمینه عمل را فراهم کنند از دل اینها بیرون می‌آید و زمینه پراگسیسم یا عمل آگاه دگرگون‌ساز و متعهدانه شکل می‌گیرد. دیسکورس به پالیسی و برنامه‌ریزی وصل شود . قطعا این فرایند تاثیر بسزایی در تغییرات ساختاری جامعه داشته چرا که این رهیافت دانش ، بینش و توانش را در دل خود نهاد سازی خواهد کرد. حال سوال بنده این است که: ۱- حوزه هنری تا چه حد توانسته در ساخت این اتمسفر موفق عمل نماید؟ ۲- سرود سلام فرمانده پاسخگوی کدام ‌نیاز عینی و ذهنی جامعه متکثر ایرانی بوده و مرتبط با کدام بخش از اقشار جامعه ایرانی است؟ و آیا توانسته مانند سرود \"دیشب خواب بابا را دیدم دوباره\" زمان جنگ تحمیلی همه اقشار جامعه ایرانی را مخاطب خود قرار داده و موجب وفاق ملی گردد؟ با یک نظر سنجی بدون سوء گیری و برون سپاری آن به سازمانی بی طرف پاسخ آن قابل دسترس خواهد بود//// جا دارد به رسم امانت و احترام به ساحت دانش از پرفسور بدا.... کریمی پور و استاد فرهیخته پرویز پیران که در تهیه این نوشتار از نظریات آن‌بزرگواران بهره مند شدم تقدیر و تشکر نمایم.
در حاشیه