به گزارش ۸دی، حجت الاسلام “مرتضی عبداللهی” در یادداشت ارسالی به تحریریه پایگاه خبری ۸دی، نوشت: متعاقب یادداشت بنده (اینجا بخوانید)، جوابیه ای از اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان گیلان منتشر گردید(اینجا بخوانید) که ذکر چند نکته درباره آن خالی از لطف نیست:

اول: اینکه اداره کل ارشاد، اراده کرد به متن یادداشتی درباره خود، پاسخ دهد، ستودنی و مغتنم است.

دوم: اصحاب رسانه می‌دانند که مطابق همان ماده قانونی که در آن جوابیه اشاره شده است(ماده۲۳ قانون مطبوعات) جوابیه ای قابل انتشار است که «جواب، از دو برابر اصل، تجاوز نکند» و حال آنکه آن جوابیه، حدودا سه برابر متن بنده است.

سوم: بر اساس همان ماده ۲۳، جوابیه جهت انتشار باید «متضمن توهین و افترا به کسی نباشد» و حال آنکه در این جوابیه چهار تهمت و دروغ وجود دارد.

۱. نوشتند: «بدون مطالعه واطلاع حداقلی از آیین نامه ها و روند اجرای پژوهشهایی…» که قطعا غلط و خلاف واقع است. مدیر کل محترم اداره فرهنگ و ارشاد، خوب است که بداند، رصد و مطالعه بر روی گزارشات نهادها و ادارات، و اطلاع از روندها و سیستمها، کار بیش از یک دهه بنده و دوستانم در یک تشکل مردمی است.

۲. نوشتند: «[جناب عبداللهی] با استفاده از ادبیات پر ازشائبه و پیش داوری و اظهار نظر غیر کارشناسی، تلاش نموده زحمات بسیاری از نخبگان و اهالی پژوهش و اساتید دانشگاههای استان را نادیده و احیانا به زیر سوال ببرد!» این هم نیت خوانی و خلاف واقع است. چه کسی کارشناس بودن یا نبودن را تایید و تکذیب می کند؟ اصلا در این ۹ پروژه ای که ارشاد نام برده است، چند نفر مستقیم و غیر مستقیم شرکت کرده اند که با سوال بنده زیر سوال رفته باشند و آن هم در آن جوابیه نوشته باشد «بسیاری از نخبگان و … زیر سوال رفته اند»؟ در دهها هزار نخبه حوزوی و دانشگاهی گیلان، اگر چند هزار نفر در این پروژه ها بودند، کلمه «بسیاری» شاید بر آن صدق می کرد. علاوه اینکه، چند سوال و انتقاد روشی از اداره ارشاد، آیا زیر سوال بردن نخبگان به حساب می آید؟ اینها جزء همان سوالاتی است که باید به صورت شفاف پاسخ داده شود.

۳. نوشتند: «آقای عبدالهی براحتی با نادیده گرفتن زحمات این عزیزان» زحمات کسی با چند سوال، هرگز نادیده گرفته نخواهد شد و ما قدردان زحمات همه کسانی که برای انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی تلاش می کنند هستیم و خواهیم بود و در آن متن، همه سوالات و انتقادات خطاب به اداره کل فرهنگ و ارشاد استان گیلان بوده است.

۴. نوشتند: «آقای عبدالهی براحتی با نادیده گرفتن زحمات این عزیزان، مدعی می شود که من با یک بیستم این مبلغ کار انجام می دادم و این خیلی عجیب است!» که این دروغ واضح است. بنده در هیچ جای آن یادداشت مدعی انجام دادن پروژه های تحقیقاتی برای خودم نشدم. «امام عسکری علیه السلام میفرماید: همه خبائث در خانه ای قرار داده شده که کلید آن خانه، دروغ است.»

عجیب این است که مسئولین محترمی که اینقدر از کاربست «واژه بیت المال» در ادبیات ناراحت می شوند، چرا در استفاده از موجودی و عین بیت المال این مقدار دقت ندارد؟ شاید آنان تعیین می کنند کسی که از بیت المال استفاده نکرده و نمی کند و مسئولیت دولتی هم ندارد، حق هم ندارد حتی «واژه بیت المال را به راحتی عاریه گرفته» در ادبیات خود استفاده کند. البته مطابق ماده ۳۰ قانون مطبوعات، این تهمتها و خلاف گویی ها حتما قابل پیگیرد قضایی است.

چهارم: با اندک سواد سازمانی و رسانه ای، دانسته می شود که این جوابیه از نظر حقوقی زیر سوال است و می توان آن را از حیث استناد نیز زیر سوال برد.

چرا که در ابتدای آن نوشته: جوابیه هر چند مختصر! از اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی گیلان به متن بنده؛ ولی امضای ذیل آن، به نام یکی از کارمندان اداره ارشاد است. همه می دانند که یادداشت کارمند اداره ای، هرگز به عنوان نظر حقوقی آن اداره تلقی نمی شود و تنها در حد یک نظر کارشناسی است. مدیر کل اداره فرهنگ و ارشاد گیلان، به جای هزینه از نام یکی از کارشناسان محترمش کند، خوب است شرح وظایف روابط عمومی ادارات را مطالعه نماید.

اگر سست بودن این جوابیه را کنار بگذاریم و به ساختار مبهم، کلی و فرافکنی های آن هم توجه نکنیم، باید گفت: انتشار اطلاعات به صورت قطره چکانی، منقطع، ناقص، دلخواه، بی‌مبنا، با نام شفاف سازی یکی از خیانتهای بزرگ به مسئله مهم آزادی است. ارائه اطلاعات ناقص، بدتر از پنهان کاری است زیرا هم شعار شفاف سازی داده شده و هم راه برای مطالبه گری و دسترسی ها بسته می شود. غیر از اینکه راه هزاران رانت غیرقابل مشاهده، بازتر خواهد شد.

کیفیت بسیار بد و ناخوانا بودن بسیاری از اسناد منتشر شده در همین سامانه شفافیت اداره کل ارشاد گیلان ذیل تفاهم نامه ها و هزینه کردهای ارشاد، خود گواه همین مطلب است.

چرا معضلات و مشکلات صندوق اعتباری هنر را شفاف سازی نمی کنید؟!

یا در گزارشی که از مدیر کل ارشاد درباره کمک بلاعوض به اعضای صندوق اعتباری هنر گیلان (در ۲۴ فروردین ۱۴۰۰) منتشر شده، آمده است که این صندوق ۲۵۴۵ نفر عضو دارد. ۱۲۱۹ هنر کارت صادر شده که کمک به هنرمندان به این کارت واریز می شود و در راستای شفافیت!! در سه فایل جداگانه فقط نام ۲۹۲ نفر از آنها اعلام شده است. سوال این است که چرا نام بقیه این افراد، هرگز اعلام نشد؟! آیا در اینجا رانتی وجود دارد؟ چرا معضلات و مشکلات صندوق اعتباری هنر را شفاف سازی نمی کنید؟! اصلا مگر این کمکها از استان انجام شده که طوری به گزارش جهت میدهید که گویا اداره فرهنگ و ارشاد استان گیلان به هنرمندان کمک کرده است؟

چرا اداره ای که قرار است همه را به سوی فرهنگ اسلامی راهبری و ارشاد کند، از این بزرگترین وظیفه خود گزارشی نمی دهد. به جای کلی گویی و ایهام نویسی؛ چرا از هزاران کاری که باید انجام می گرفت ولی نگرفت حرفی نمی زنید.

تالار مرکزی شهر چه شد و چه استفاده ای می شود؟ چرا باید مهمترین زیر ساخت فرهنگی هنری شهر، چند سال معطل باشد و اموال آن نیز مستهلک گردد؟ مجتمع های فرهنگی در اختیار کدامین جریان انقلابی قرار گرفته است؟ این مجتمع ها کجای تاثیرگذاری فرهنگی شهرها هستند؟ عدم رضایت عمومی هنرمندان، مفاخر و فعالان فرهنگی از ممنوعیت فعالیت در مجتمع های فرهنگی هنری استان بویژه شهر رشت به بهانه شرایط کرونایی را چه کسی باید پاسخ دهد؟ پیگیری اجرای مصوبات فرهنگ عمومی به کجا رسید؟

فقط در همین دوره کرونا، عملکرد ارشاد چگونه بوده است؟ اداره ارشاد و مدیر آن، کجای کمکهای مومنانه و جهاد جانی و مالی صادقانه مردم جا داشت؟ چه مقدار تن به خطر دادند؟ چند گروه جهادی فرهنگی را حمایت کردند؟ چه مقدار در اصلاح زیست فرهنگی اجتماعی مردم نقش ایفا کردند؟ به صرف مسئولیت داشتن آن اداره در رسانه ستاد کرونا، آیا فرهنگ به یغما رفته شهر و استان هم، با حرف درمان می شود؟!
باز هم میپرسم اداره کل فرهنگ و ارشاد استان گیلان و شخص مدیر کل محترم آن، در طول سالهای طولانی مدیریتش، کدام نهاد، گروه یا افراد از جریان های حزب اللهی که مرد میدان هستند را مورد حمایت و هدایت قرار داده است؟

به جای اینکه سطح مطالبه را با امضای یکی از کارمندان خود به یک منازعه شخصی تقلیل دهید ـ که البته هرگز هیچ منازعه شخصی از طرف ما وجود ندارد ـ همچنان منتظر شفافیت و پاسخگویی هستیم.