به گزارش ۸دی، حجت الاسلام مرتضی عبداللهی در یادداشتی نوشت: مطابق گزارشی که اداره کل ارشاد استان گیلان اعلام کرده، آن اداره از سال ۹۶ تا خرداد ۱۴۰۰ تعداد ۹ پروژه پژوهشی در دست کار داشته که از محل تجمیع درآمدهای بند۵۶ قانون الحاق به اشخاص واسپاری کرده که ارزش آنها سه میلیارد و ۱۸۰ میلیون ریال بوده است.

به عنوان نمونه فقط برای یکی از این پژوهشها که در سال ۹۸ آغاز شده و در سال ۹۹ به اتمام رسیده قراردادی به ارزش ۱۵۰ میلیون تومان منعقد شده. عنوان پژوهش هم در حد یک مقاله است که البته کار زیر ۳۰۰ صفحه مطلب خروجی داشته که ان هم بیشتر بر اساس آمار میدانی است و متاسفانه این کار هم غیر از اشکالات جدی در محتوا و روش، دچار ابهامات و سوالات جدی است.

دو پژوهش سال ۹۹ که هنوز به اتمام نرسیده است نیز ۱۱۸ میلیون تومان برای بیت المال آب خورده است.

سوال این است که محصول این قراردادها دقیقا چه بوده؟ چرا کاری که با یک بیستم این قیمتها میتواند به ثمر برسد، با پول بیت المال این مقدار قرار بسته شده است؟ بر چه اساسی و چه سابقه ای و چه مزایده ای و چه مبنایی مسئول پروژه ها انتخاب شده است؟ چرا به پژوهشگران دیگر چنین امتیازی تعلق نگرفته است؟ حق السهم سازمانهای واسط در این میان چه مقدار بوده است؟ چه مقدار به محقق رسیده است؟

خروجی این به اصطلاح پژوهش‌های فرهنگی قرار است کدام مسئله کاربردی و مشکل را کند؟ چه رابطه حزبی و جناحی بین محققین و سازمانهای واسط و ارشاد وجود داشته است؟

نکته اساسی این است که با توجه به تاکیدات مکرر مقام معظم رهبری مبنی بر حمایت از گروه‌ها و افراد حزب اللهی که در مقوله فرهنگ، در حال تلاش و جانفشانی هستند، چرا تا به حال اداره ارشاد استان، هیچ گرایش و سمت و سوی حمایتی نسبت به جریان‌های مذهبی استان نداشته است؟