به گارش ۸دی نیوز به نقل از مشرق، روز جمعه دو فروند ناو محافظ از کلاس Brahmaputra متعلق به نیروی دریایی هند به نام های Beas و Betwa وارد بندرعباس شده و در منطقه یکم دریایی نیروی دریایی ارتش جمهوری ایران پهلو گرفتند و برای چند روز میهمان کشور ما خواهند بود. این دو شناور هندی که به مدت ۴ روز در ایران خواهند بود، با یگانهای نیروی دریایی ایران به تمرین مشترک خواهد پرداخت.

در این مطلب با این مهمانهای جدید نیروی دریای ارتش بیشتر آشنا خواهیم شد.

ناوهای محافظ کلاس Brahmaputra بین سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۵ میلادی به نیروی دریایی هندوستان تحویل داده شده اند و در مجموع ۳ فروند از این ناوهای محافظ ساخته شده است. ناو اول در این کلاس هم Brahmaputra نام دارد. نام شناورهای موجود در این کلاس، اسم سه رودخانه در کشور هندوستان است و هر سه شناور این کلاس در بندر بمبئی حضور دارند.

ناو Brahmaputra

نقش اصلی که در نیروی دریایی هند برای این شناور در نظر گرفته شده است رزم ضد زیردریایی و همچنین رزم بر علیه شناورهای سطحی است. شناورهای کلاس Brahmaputra در حدود ۳۸۵۰ تن در حالت بارگیری کامل وزن دارند. ابعاد این کشتی شامل طول ۱۲۶ و عرض ۱۴.۵ متر و تعداد خدمه این شناور در حدود ۳۰۰ نفر است.

شناورهای این کلاس توسط شرکت هندی GRSE ساخته شده و از اولین تجربه های موفق در زمینه ساخت شناور بومی در هندوستان به شمار می آید. شناورهای این کلاس، اولین ناوهای نیروی دریایی هند بودند که با سامانه بومی اطلاعات رزمی مجهز شد و با موفقیت توانست انواع سامانه ها و تسلیحات هندی و غیر هندی نصب شده بر روی این شناور را با هم مرتبط کند.

در بخش طراحی با نگاهی به طراحی بدنه این ناوها می توان متوجه شد که طراحان هندی به سمت کاهش سطح مقطع راداری و تبدیل کردن این شناور به یک ناو پنهان کار رفته اند؛ امری که در نسل های بعدی ناوهای هندی بسیار بیشتر رعایت شده است. در بخش پیشرانه نیز این شناور از دو توربین بخار به قدرت ۳۰ هزار اسب بخار بهره می برد که بردی در حدود ۸۳۰۰ کیلومتر و سرعتی در حدود ۵۵ کیلومتر بر ساعت را برای شناورهای این کلاس تامین می کند.

عمده رادارها و سامانه های الکترونیکی به کار رفته در این شناور توسط شرکت هندی BEL طراحی و تولید شده است که از آن میان می توان به رادار جستجوگر سطحی و هوایی RAWS-03، رادار کنترل آتش Aparna، سامانه سونار HUMSA، سیستم شناسایی و تعقیب اپتیکی Shikari و سیستم جنگ الکترونیک Ajanta Mk.2C اشاره کرد. این شناورها همچنین به پرتابگرهای شراره برای منحرف کردن موشک های دشمن نیز مجهز شده است.

اما به تسلیحات این ناوهای هندی می رسیم؛ جایی که در بخش موشک های ضد کشتی با تعداد زیادی از موشک ها رو به رو می شویم. امروزه در اکثر ناوهای محافظ و ناوشکن های دنیا، ۸ فروند موشک ضد کشتی نصب شده است، اما در این کلاس از ناوهای محافظ هندی ۱۶ فروند موشک ضد کشتی روسی KH-35 نصب شده است؛ موشک کروز مادون صوتی که بردی در حدود ۱۳۰ کیلومتر داشته و وزن سر جنگی آن در حدود ۱۴۵ کیلوگرم است.

در بخش موشک های ضد هوایی این شناور ۲۴ فروند موشک باراک را حمل می کند. برد این موشک ها ۱۲ کیلومتر و ارتفاع درگیری آن ها ۵.۵ کیلومتر است. سرعت این موشک ها ۲.۱ ماخ است. ناوهای محافظ کلاس Brahmaputra به یک قبضه توپ ۷۶ میلی متری OTO Melara ساخت اینالیا و ۴ قبضه توپ گاتلینگ ۳۰ میلی متری AK-630 ساخت روسیه مجهز شده است. در بخش پرتاب اژدر نیز این ناوهای محافظ دارای ۲ پرتابگر ۳ لول اژدر ۳۲۴ میلی متری است.

در بحث حمل بالگرد هم این ناوها دارای آشیانه پوشیده شده در درون ناو بوده و می توانند دو فروند بالگرد مثل مدل سی کینگ و یا مدل های بومی مثل Chetak یا Dhruv را حمل کند. این بالگردها می توانند در نقش هایی مثل ضد زیردریایی و یا جستجو و نجات به کار گرفته شوند.

سفر دو ناو هندی در کنار حضور چند باره ناوهای روسی و چینی در بنادر جنوبی کشور در سالهای اخیر نشان از دیپلماسی موفق دفاعی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران در برقراری ارتباط با قدرت های بزرگ دریایی جهان است که فرصت بسیار خوبی را برای افسران جوان ایرانی به منظور آشنایی با تکنولوژی روز دنیا فراهم می کند. از سوی دیگر با توجه به منافع مشترک و تبادلات فراوان میان نیروهای دریایی کشورمان و کشورهای مستقر در شمال اقیانوس هند، این تقویت ارتباطات می تواند عامل تقویت هرچه بیشتر امنیت دریایی در این محدوده مهم باشد.