یادداشتی درباره خانواده های مدافع حرم؛ کاش داعش به ایران هم حمله میکرد! می گویم بد به حال خانواده شان و خوش به حال خودشان. اکثر خانم های جمع سرشان را به نشانه تاسف و هم دردی تکان میدهند. یکی از مرد های مهمان اما میگوید: “چرا بد به حالشان؟ از این به بعد در ناز و نعمت زندگی میکنند. غمشان هم نیست.”