به گزارش هشت دی، یکی از دغدغه های اساسی مرحوم شهید مطهری نمایان ساختن حقیقت عاشورا بود. ایشان بسیاری از مباحث خود را به حقیقت کربلا ، تحریفات عاشورا ، هدف قیام امام حسین و اهمیت دشمن شناسی اختصاص دادند. سرویس سیاسی هشت دی در نظر دارد به مناسبت ایام محرم گوشه ای از دغدغه های ایشان را در چند قسمت به سمع و نظر شما برساند.

شهید مطهری اعتقاد داشت بی شخصیتی و بی هویتی از عوامل اصلی بی وفایی کوفیان به امام حسین(ع) بود که در نهایت موحب گشت خون سالار شهیدان به ناحق ریخته شود.

او می گفت یکی از عیوب مردم ایران نیز همین مسئله است. مطهری اعتقاد داشت مردم ایران به راحتی خود را در مقابل بیگانگان، علی الخصوص تمدن غرب می بازند و در مقابل، اسطوره ها و مشاهیر خود را که از ارکان هویت سازی ملی هستند فراموش می کنند.

باید پذیرفت مثال های ایشان نیز حاکی از حقیقت مطلب است. او از مردم هند مثال می آورد که چگونه مشاهیرشان با افتخار لباس ملی خود را می پوشند و بستن کراوات را نشانه روشنفکری و شخصیت نمی دانند. البته شهید مطهری می دانست  نوع و مدل لباس به خودی خود مهم نیست، لباس در منظر ایشان از این جهت اهمیت داشت که نشانه ی هویت ملی بود و نباید این نماد شخصیت نابود می گشت.

حال تصور کنید به مردم کوفه چه گذشته بود که آنچنان شخصیت خود را از دست داده بودند و حاضر شدند انسان کامل و خلیفه و نماینده ی خدا بر روی زمین را تنها در صحرای کربلا زیر ثم اسبان رها کنند.

شهید مطهری اعتقاد داشت حضور عبید الله بن زیاد که سابقه خلافت بر کوفه را داشت و بی شمار دست ها و پاها و سر ها بریده بود و قتل ها و جنایت ها مرتکب شده بود موجب شد که به محض رسیدن و کمی رجز خوانی ، زنان کوفی حتی اندکی نیز برای جداکردن شوهرانشان از سپاه مسلم درنگ نکنند تا آنجا که از ۱۸ هزار نفر حتی یک سریاز هم برای سفیر حسین در کوفه باقی نماند.

مطهری اعتقاد داشت حسین (ع) به صحرای کربلا رفت تا در تاریخ از او اشکال نگیرند که چرا دعوت ۱۸ هزار کوفی را رد کرده است. حسین رفت تا با خون خود مقر بزرگترین ارتش های مسلمین را از بی هویتی نجات دهد. خون حسین به کوفیان هویت بخشید همچنان که امروز به ما هویت و شخصیت می بخشد.

خون حسین ریخته شد تا هویت از دست رفته شیعیان  احیا گردد.آنچه امروز ملت ما نیز از آن رنج می برد بی هویتی برخی بی خیالان و ساده انگاران است که موجب شده به جای خدا ،سر در مقابل کدخدا فرود بیاورند.

همین بی شخصیتی است که موجب می شود توانایی های نظامی خودمان را پوچ ، بی ارزش و متوهمانه بخوانند و از ترس بر خود بلرزند که مبادا کدخدا را ناراحت شده و با فشار دکمه ای ما را از هستی ساقط گرداند.

آنچه دل حسین را خون کرده، ماندگاری این بی شخصیتی ها در میان شیعیان است…کوفیان بی وفای ۱۴۰۰ سال پیش مردند، کوفیان امروز را دریابیم…

باید به خود بیاییم و از خود بپرسیم آیا امروز هم که ما انتظار امام خود را می کشیم و از او دعوت می کنیم ، اگر جای کوفیان بودیم چه می کردیم… آیا این کدخداترسی موجب نمی شود شخصیت ما له گردد …. آیا این بی هویتی نیست که اجازه هرگونه دسترسی به هر مکان در هر زمان را به هر کس وناکسی می دهیم …آیا این قبیل اقدامات مرعوبانه مسئولین ما در مقابل آمریکا غرور و هویتمان را خدشه دار نمی کند…

ملتی که غرور و هویت و شخصیت نداشته باشد مانند کوفیان بی وفا می شود و ملت بی وفا دردی از انتظار فرج دوا نمی کند چون آخرین ذخیره الهی برای بی وفایانی دیگر خرج نخواهد شد…

مگر حضرت امام نفرمود که اگر اسلام در ایران سیلی بخورد معلوم نیست که تا هزار سال دیگر سر بلند کند یا خیر… آیا حواسمان هست که سیلی نخوریم که اگر بخوریم تا هفت نسل ما باید آرزوی دیدن روی حسین زمان را به گور ببرد… نکند برجام سیلی آخر باشد؟ نکند برجام شخصیتمان را خرد کند؟ نکند خطر نفوذ را دست کم بگیریم و ساده انگارانه از کنار آن عبور کنیم؟