به گزارش هشت‌دی شهید طهماسب بهاری در همانند فرزند بهار بود و دو روز سال ۱۳۴۰ نگذشته بود که در روستای کلورز رستم‌آباد چشمان زیبایش را به دنیا گشود. اهل درس و مطالعه بود به همین دلیل بعد از اتمام دوران ابتدایی برای ادامه تحصیل به رشت آمد.

درباره او نوشته‌اند که شهید بسیار متواضع، مهربان و فروتن بود. هر چند باورکردن این صفات سخت نیست؛ اما آنچه طهماسب را جاودانه کرد عشق به امام خمینی و پیامی بود که او با خود به همراه آورده بود.

طهماسب با انقلاب و دم مسیحای پیر جماران مانند پروانه‌ای شده بود که باید گرد شمع وجود امام امت می‌چرخید همین امر باعث شد تا راه پاسداری از انقلاب و ملت انقلاب کرده و تازه آزاد شده از یوغ طاغوت در پیش بگیرد و لباس سبز پاسداری را بر تن کند.

او دائماً در مبارزه با گروهک‌های ملحد و ضدانقلاب بود. به همین خاطر بارها از سوی گروهک‌های ضدانقلاب مورد تهدید و ارعاب واقع شد. ولی تمامی این تهدیدها باعث نشد که شهید عزیز حتی یک‌لحظه از راه پاک و عقیده صاف خود قدم به عقب بگذارد. چنان‌که خود بارها می‌گفت: به‌خاطر انقلاب و امام عزیز جان ناقابل خود را در این راه می‌گذارم و دوست دارم در راه خدا و انقلاب و امام شهید شوم.

همین هم شد. منافقین کوردل او را به جرم اینکه عاشق اسلام و ایران و مردم بود ناجوانمردانی در چنین روزی یعنی در ۵ شهریور ۱۳۶۰ در شهر رشت ترور کردند

شهید طهماسب بهاری اولین شهید ترور شهرستان رودبار است که در کنار بیش از ۱۷ هزار نفر دیگر سند جنایت وطن‌فروشان بی‌وطن و مزدوران بی‌مزد مسعود و مریم رجوی است.

انتهای خبر/