به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «هشت‌دی» یک شهریور سال ۱۳۴۷ بود که سید سعید در رشت دیده به جهان گشود. وی وجودی سرشار از عاطفه، ایثار و صفا داشت و همّت و تلاش او زبانزد همه بود. با وجود داشتن خانواده‌ای متدیّن، زیربنای عقیدتی و مذهبی محکم و خلق‌و‌خویی محمّدی‌پسند داشت، همچنین حق‌طلب و حقیقت‌جو بود و چنین ویژگی‌هایی با وجودش آمیخته شده بود.

او دوران تحصیل را به خوبی گذراند، در رشته راه و ساختمان مرکز فنی مهندسی شهید چمران رشت تحصیلات عالیه را سپری می‌کرد که با بالارفتن سطح آگاهی‌اش نسبت به انقلاب، رغبت و عشق رفتن به جبهه در او صد چندان شد تا این حد که با توجه به اینکه تنها پسر خانواده بود، داوطلبانه از طریق دانشگاه عازم جبهه‌ها شد و در ۱۲ خرداد ۱۳۶۷ در جزیره مجنون به درجه عظیم شهادت نائل شد.

فرازی از وصیت‌نامه شهید دانشجو «سید سعید خرسندی»:

حامی و پشتیبان انقلاب و نظام باشید و بدانید این راهی را که انتخاب کرده‌ام با عشق و آگاهی تمام بود و افتخار می‌کنم که در چنین دورانی زندگی می‌کنم و مسیر درست را شناختم و البته برای رسیدن به درجه والای شهادت در راه خدا از هیچ امری کوتاهی نخواهم کرد.

خواهر شهید در ذکر خاطره‌ای از برادر شهیدش می‌گوید: زمانی‌که سعید در دوره راهنمایی درس می‌خواند، به دلیل پشتکاری که داشت سه ماه تعطیلی تابستان را در مغازه مکانیکی یکی از بستگان مشغول به کار شد، پس از اتمام این مدت دستمزد خود را از صاحبکارش دریافت کرد و درنهایت خوشحالی به منزل آمد و به مادر گفت که این پول دستمزد سه ماه کارم در مغازه است، حال این را به شما هدیه می‌کنم تا با خواهرم به بازار رفته و هرچه که دلتان می‌خواهد بخرید.

آن‌گاه مادرم آن‌قدر از محبت و عاطفه سعید خشنود شد که دیگر نتوانست خود را کنترل کند، سپس برادرم را در آغوش کشید و به داشتن چنین فرزندی افتخار کرد. مادر نیز به اتفاق من به بازار رفته و سه تکه النگو خرید و پس از آن که به سعید نشان داد گفت که پسرم این طلا‌ها را نگه می‌دارم تا زمانی‌که ایام ازدواجت فرابرسد، آن‌ها را برای عروسیت خرج کنم.

اما سعید یک امانت بود و چند صباحی را در کلبه دلمان با حضور خود بر ما منت نهاده بود؛ زیرا وجودش، مرامش و هدفش چیزی بود که در قالب عالم خاکی نمی‌گنجید. او قبل از آن که لباس عروسی را بر تن کند، جامه شهادت و رسیدن به قرب الهی را تجربه کرد و برای همیشه زندگی جاودان و سربلند را در پیشگاه خداوند رحمان، پی گرفت.

انتهای خبر/