هشت‌دی: عمران علیزاده، استاد دانشگاه نوشت: خبر کشف فساد مثل همیشه برای جامعه «تکان‌دهنده» اما «آشنا» است.

 به‌عنوان بخشی از جامعه نخبگی کشور حساسیتمان نسبت به این مسئله مانند همه اقشار جامعه لازم و طبیعی است؛ اما کافی نیست.

جامعه انتظار دارد نخبگان دانشگاهی که همچنان آنها را به‌عنوان یکی از «مراجع» قابل‌اطمینان خود می‌شناسند بیش از انتشار خبر فساد به لایه‌های زمینه‌ساز بازتولید و تکثیر آن بپردازند و برای اتمام این بزرگ‌ترین عامل گسل بین «ملت و حاکمیت» راه‌حل‌های کاربردی ارائه دهند.

 فساد در هر زمینه‌ای مانند «کوه یخی» ست که ماهرترین دریانوردان هم در هوایی صاف بادقت فراوان فقط بخش بیرونی آن را می‌بینند؛ اما در اصل این بخش ناپیدای آن است که ظرفیت غرق‌کردن مستحکم‌ترین سازه‌های آبی را دارد.

 بدون کشف ابعاد ناپیدای فساد ارائه راه‌حل برای آن غیرممکن است و برای کشف این ابعاد ناپیدا پاسخ به این پرسش‌های کلیدی که «مفسدینی که پیش‌ازاین مرتکب فساد اخلاقی، اقتصادی، سیاسی و… شده‌اند امروز در کجای جامعه جای دارند؟ آیا هنوز دارای مسئولیتی هستند؟ چگونه و با ضمانت چه افرادی مجدداً به جمع تصمیم‌گیران و تصمیم‌سازان جامعه پیوسته‌اند؟ و…..» برای جامعه الزامی است.

 در مجموعه نوشتارهایی با عنوان «کوه یخ» پس از این سعی خواهد شد با پرداختن به ابعاد ناپیدای پرونده فساد در یکی از مؤسسات آموزش عالی راه‌حل‌هایی برای عدم تکرار آن در دیگر سازمان‌های کشور ارائه داده شود.

 به امید روزی که خورشید تابان عدالت اثری از «کوه یخ» فساد در جامعه باقی نگذارد.

انتهای خبر/