سلمان اسماعیل‌زاده در گفتگو با هشت‌دی، با اشاره به جایگاه هنر در قبل و بعد از انقلاب اظهار کرد: قبل از انقلاب، هنر ابزاری در راستای اهداف رژیم پهلوی بود که علی‌رغم شاکله اصلی هنر در جهت ذات اقدس باری‌تعالی بیشتر جنبه سرگرمی آن مد‌نظر بود اما پس از انقلاب به همت امام(ره)، تحول بزرگی در حوزه هنر پدید آمد و به یک امر مقدس بدل شد که تربیت انسان، مهم‌ترین زیربنای آن است.

وی با اشاره به همسویی هنرمندان با فضای جدید هنر در راستای تحول‌آفرینی افزود: این تحول ابتدا در سینما و سپس در تئاتر پدید آمد، با توجه به فشاری که از سوی دشمنان در هشت سال دفاع مقدس بر ما تحمیل شد، شاهد آثار تاثیرگذاری در این حوزه هستیم.

کارگردان و فیلمساز گیلانی به چالش‌های موجود در این حوزه اشاره و تصریح کرد: هنرمندان، نباید انتظار تامین معاش از هنر را داشته باشند، در حقیقت هنر یک امر درونی است و ارزش حقیقی آن در عصر و زمانه خودش محقق نمی‌شود بلکه همچون فروش تابلوهای نقاشی یک هنرمند پس از مرگش ارزش آن پدیدار می‌شود. هنرمند به وسیله اثر هنری خویش، عشق درونی‌اش را به نوعی ارائه و روح ناآرامش را با آن اثر تسکین می‌دهد لذا برا این اساس می‌بایست حرفه و علاقه‌مندی توامان باشند.

امور فرهنگی باید در سبد خانوار قرار گیرد

اسماعیل‌زاده ادامه داد: برخی حوزه‌های هنری وابسته به حمایت مستقیم دولت‌ها هستند مانند تئاتر که یک‌ کار گروهی و پر‌هزینه است و حمایت دولت در این کار بسیار تعیین‌کننده است لذا باید دغدغه مسئولین در راستای تولید آثار فاخر باشد که متاسفانه این مسئله در اولویت نیست.

این هنرمند گیلانی با بیان اینکه امور فرهنگی باید در سبد خانواده‌ها قرار بگیرد و برای تلطیف روح‌ به سراغ آثار هنری بروند، خاطرنشان کرد: این امر باید در مدارس با برنامه‌ریزی صحیح آغاز شود اما متاسفانه تاکنون مخاطبان تربیت‌شده درخصوص بررسی نمایش تئاتر یا یک فیلم وجود ندارد.