به گزارش ۸دی؛ یکی از برکات و دست آوردهای انقلاب اسلامی، احیای فرهنگ خودباوری و اعتماد به نفس و عدم وابستگی به بیگانه در منشور فکری و فرهنگی جامعه ی ایرانی بود.

ملت مظلوم ایران که حدود ۲ قرن تحت انواع تحقیرها و تهدیدها به خصوص در دوره‌ی قاجاریه و پهلوی اول و دوم، طعم تلخ ذلت و ظلم را چشیده بود، با انقلاب اسلامی گویی روحی تازه به کالبد زخم خورده‌ی ایرانیان غیور دمیده شد و باردیگر فرصت عرض اندام به ایران و ایرانی در عرصه علم و دانش فراهم گردید.

چیزی از انقلاب شکوهمند مردم ایران به رهبری حضرت امام خمینی(ره) نگذشته بود که دشمنان قسم خورده‌ی ملت ایران که تاب و طاقت دیدن روحیه‌ی استقلال‌طلبی و آرمانگرایانه مردم ایران را نداشتند با تحریک همسایه‌ی غربی ایران، باعث ایجاد جنگ تحمیلی و هشت ساله شدند و البته در همین اول راه، شاید باید امتحانی  سخت و طاقت فرسا برای سنجش عیار خودباوری و بیگانه ستیزی ملت قهرمان و قهرمان پرور ایران می‌بود.

ملت فداکار و مسلمان ایران با شعار استقلال و ذلت ناپذیری، هشت سال به تنهایی و بدون هیچگونه پشتوانه خارجی با دشمن مجهز به انواع جدیدترین تسلیحات نظامی روز دنیا جنگید و یک وجب خاک هم نداد و درس عبرتی فراموش ناشدنی به کسانی داد که در فکر فتنه و تجاوز به مرزهای جمهوری اسلامی ایران بودند.

به گفته‌ی خود غربی‌ها از بین کسانی که توسط نیروهای نظامی ایرانی اسیر شده بودند، نام سربازان و متخصصان نظامی تبعه‌ی ۴۰ کشور مختلف دنیا مشاهده می‌شد که این نشانگر وحدت و قسم خوردگی بی‌چون و چرای عده‌ای ظالم علیه یک کشور مظلوم می‌باشد و زمانی ارزش مقاومت و پایداری ملت غیور ایران در این هشت سال خوب درک می‌شود که بدانیم جمهوری اسلامی ایران از سویی با یک ارتش چندپاره و غیرمنسجم و از سویی دیگر با خیانت‌ها و ناهماهنگی‌های برخی مسئولین بلند پایه مانند رئیس جمهور وقت روبرو بود.

دفاع مقدس یقینا نخستین و البته بزرگترین درس “ما می‌توانیم” برای ملت بزرگ ایران بود. شاید به همین علت بود که حضرت امام خمینی(ره) در جایی از سخنانشان فرمودند: دفاع مقدس برای ما یک نعمت الهی بود.

بعد از دوره‌ی هشت ساله دفاع مقدس و با تمسک و توسل به فرهنگ خودباوری و شعار “ما می توانیم” جوانان ایرانی، جمهوری اسلامی ایران در عرصه های مهم دیگری نیز بدون هیچگونه پشتوانه‌ی خارجی به پیشرفتهای علمی، صنعتی و فناورانه مهمی دست یافت.

چیزی که در جهان امروز و در قرن بیست و یکم بسیار عجیب و بی سابقه بود دست یابی کشوری مستقل و به اصطلاح جهان سومی به برخی فناوری های روز دنیا بود که باردیگر عصبانیت آمریکا و برخی کشورهای وابسته و حسود منطقه را پدید آورد.

پیشرفت هایی مانند دست یابی به فناوری نانو و بیو تکنولوژی، دست یابی به خودکفایی در علم سلول های بنیادی و شبیه سازی، در علم پزشکی دست یابی به علم پیوند نخاعی، ملی نمودن و بومی سازی صنعت پیشرفته و صلح آمیز هسته ای، در بحث نظامی و علم موشکی؛ بومی‌سازی فناوری ساخت موشک های بالستیک نقطه زن و تانکهای فوق پیشرفته، تولید انبوه و ساخت زیردریایی و کشتی های جنگی و ناو و ناوچه. ساخت موشک های فضایی و فرستادن موفقیت آمیز موجود زنده به فضا و…

همه‌ی این پیشرفتها، ابتکارات، اختراعات و دستاوردهای جوانان ایران زمین، در شرایط نابرابر و ظالمانه تحریم های یک جانبه و چندجانبه و به قول خودشان فلج کننده غرب و آمریکا علیه مردم مظلوم ایران به دست آمد و به منصه ظهور پیوست.

ولی متاسفانه در طول ۳۸ سال انقلاب اسلامی، بودند و هستند عده‌ای از مسئولین و مقامات بلند پایه‌ی سیاسی کشورمان که چندان اعتقاد، اعتماد و اهتمامی به حس زیبای خودباوری و استقلال طلبی جوانان ایرانی ندارند و برایشان فرقی نمی‌کند این حیطه‌ی “ما نم‌یتوانیم”، عرصه‌ی علمی کشور باشد یا ورزش و…

از ابتدای روی کار آمدن دولت یازدهم، هر بار مسئولین ارشد دولتی صحبتهایی ایراد می‌نمودند که به راحتی می‌شد رنگ و بوی خودباختگی و استیصال و ضعف در برابر قدرتهای اقتصادی و سیاسی دنیا را در آن مشاهده و احساس نمود.

ابتدا کار از منفی شدن رشد علمی کشور شروع شد که با عتاب و خطاب مقام معظم رهبری و نگرانی جامعه‌ی علمی کشور نسبت به وزارت علوم مواجه گشت.

چیزی از روی کارآمدن دولت یازدهم نگذشته بود که وزیر امور خارجه‌ی دولت تدبیر در یک سخنرانی و در بین دانشجویان دانشگاه تهران، در کمال تعجب گفت: اگر آمریکا بخواهد می‌تواند در عرض چند دقیقه کل سیستم دفاعی ما را از کار بیاندازد!

در اینجا فرصت کافی برای تحلیل و بررسی این حرف غیر منطقی جناب ظریف را نداریم ولی گذشته از اینکه آیا آمریکا توانایی انجام این کار را دارد یا نه (که ندارد) اما اگر هم آمریکا چنین قدرتی در برابر ایران داشت، آیا ابراز چنین موضع منفعلانه و ذلیلانه‌ای از سوی  مقام وزیر خارجه کشورمان به عنوان یک مقام ارشد سیاسی و دیپلماتیک، نوعی تودهنی به نیروهای نظامی جان برکف اعم از ارتش و سپاه محسوب نمی‌شود؟

بعد از گذشت بیش از ۳ سال از عمر دولت یازدهم، این نگاه ذلیلانه و از سر ضعف “ما نمی‌توانیم” در بدنه و بخش‌های مختلف دولت نفوذ و سرایت نموده و هر از چند گاهی شاهدیم که برخی دولتمردان عباراتی را با بن مایه نمی‌توانیم و نمی‌شود و…  به خورد جامعه می‌هند که انسان را یاد دوره‌ی قاجاریه و پهلوی می‌ندازد.

از قراردادهای جدید نفتی معروف بهIPC  گرفته تا همکاری با سازمان مبارزه با پولشویی موسوم به  FATF  که همگی داستان قصه پرغصه‌ی شعار “ما نمی‌توانیم” دولت تدبیر! و نشانگر انفعال و خودباختگی منظومه‌ی فکری برخی دولتمردان کشورمان در برابر غرب محسوب می‌شود.

وقتی حجت الاسلام حسن روحانی به عنوان عالی‌ترین مقام دولتی و رئیس جمهور جمهوری اسلامی بیان می دارد: ما نمی توانیم در برابر قدرتهای بزرگ بایستیم و باید همراه شویم(+)، آنوقت شاید خیلی غیر طبیعی نباشد که وزیر ورزش این کابینه هم بعد از ناکامی ورزشکاران کشورمان در مسابقات المپیک مصاحبه کند و بگوید: باید بپذیریم حد ورزش ما درالمپیک همین است و مردم را پرتوقع نکنیم! (+)

همین نگاه است که باعث می‌شود وزیر هزار میلیاردی صنعت و معدن بگوید: ما نمی‌توانیم قیمت خودرو را پایین بیاوریم یا سیف به عنوان شخص اول بانک مرکزی اظهار می دارد: ما نمی‌توانیم قیمت دلار را به پایین‌تر از ۳ هزار تومان بیاوریم.

البته از مجموعه‌ای که مشاور اقتصادی رئیس دولت آن (اکبرترکان)، هنر و تخصص مردم ایران را تنها در تهیه آبگوشت بزباش و قرمه‌سبزی می داند بیش از این انتظار نیست.

همه‌ی این اظهارات عجیب و غریب دولتمردان دولت یازدهم در حالی است که در طول این سالها مقام معظم رهبری به عنوان یکی از حامیان و پایه گذاران اصلی تفکر خودباوری ملی و نگاه “ما میتوانیم”، توجه ویژه ای به جوانان نخبه و متخصصان داخلی کشورداشته اند و همواره دولتها و مسولین را به حمایت همه جانبه از توانمندی های داخلی و استعدادهای انسانی بومی در مسیر رشد و بالندگی و خوداتکایی ملی ترغیب و تشویق نموده اند.

رهبر معظم انقلاب اردیبهشت ماه امسال در دیدار با هزاران نفر از کارگران در همین باره اظهار داشته اند: “ذهنی جوان ایرانی که میتواند موشک بسازد ؛ خودرو پیشرفته هم میتواند بسازد”.

مقام معظم رهبری در تاریخ ۹۵/۲/۸ در همین دیدار بیان داشتند: “ما این‌همه ذهن فعّال در کشور داریم، ذهنی که میتواند یک موشک درست کند که این موشک دو هزار کیلومتر طی میکند و با کمتر از ده متر خطا به هدف میرسد؛ این چیز کوچکی است؟(۶) (بنده [فقط] خواستم مثال بزنم؛ حالا اسم موشک آمد و جوانها به هیجان آمدند.) من میگویم آن مغزی که میتواند یک چنین موشکی را تولید بکند که دشمنان ما اعتراف میکنند به اهمّیّت این کار، آیا این مغز نمیتواند خودرویی را که فرض بفرمایید مصرفش سیزده لیتر در صد کیلومتر است، برساند به پنج لیتر در صد کیلومتر؟ نمیتواند بکند؟ این مغز عاجز است از این کار؟ چرا به جوانها مراجعه نمیکنید؟ چرا به این ذهنهای خلّاق مراجعه نمیکنید؟ چرا از اینها کمک نمیگیرید؟”…بنده چند سال است دائماً دارم میگویم «همکاری بین صنعت و دانشگاه»؛ نتیجه‌ی همکاری صنعت و دانشگاه اینجا ظاهر میشود. صنعت به دانشگاه کمک میکند برای اینکه دانشگاه شیوه‌های جدیدی را برای آن ارائه بدهد و بیافریند؛ هم این سود میبرد، هم آن سود میبرد. صنعت را به دانشگاه وصل کنید، به مجموعه‌ی نخبگان وصل کنید، همین‌طور که الان خوشبختانه کارهای زیادی در زمینه‌ی شرکتهای دانش‌بنیان انجام گرفته و می‌بینیم که جوان ایرانی میتواند کار کند. اینجا در همین حسینیّه برای من نمایشگاه گذاشتند، بنده آمدم بازدید کردم؛ یک عدّه پسربچّه -جوانهای دبیرستانی- اینجا جمع بودند، کار کرده بودند. من آمدم گفتم شماها چه کار میکنید، این گفت من این را تولید کرده‌ام، آن گفت آن را من تولید کرده‌ام؛ جوان دبیرستانی! خب ذهن ما این‌جور است، سرمایه‌ی انسانی ما این است؛ چرا از این سرمایه‌ی انسانی استفاده نکنیم و برویم سراغ خودروی خارجی برای اینکه فنّاوری پیشرفته‌ای دارد؟ خب این فنّاوری پیشرفته را در داخل به وجود بیاوریم. من مثالهای زیادی دارم که نمیخواهم بگویم و نمیشود گفت، بعضی از اینها محرمانه است؛ اگر شما میدانستید که جوانهای ما کجاها و در چه عرصه‌هایی چه کارهای بزرگی انجام داده‌اند، واقعاً تعجّب میکردید؛ ما ازاین‌قبیل فراوان داریم و اطّلاعات بنده در این زمینه خیلی زیاد است؛ از اینها استفاده کنیم. اینکه [بگوییم‌] ما فنّاوری عقب‌افتاده داریم، بهانه‌ای برای واردات نمیشود”.

حضرت آقا همچنین در اولین روز فروردین سال ۹۰، در سخنرانی حرم مطهر رضوی در بخشی از بیاناتشان به شعار ‘ ما می‌توانیم ‘ اشاره می‌کنند و این شعار را از تعلیمات امام خمینی (ره) به ملت عزیز ایران می‌دانند و می‌فرمایند: شعار ما می‌توانیم را امام بزرگوار به ما تعلیم داد و انقلاب ما را جرات داد که بگوییم ‘می‌توانیم’ و (دشمنان) در مقابل این شعار می‌خواهند به ملت ایران بقبولانند که شما نمی‌توانید. علیرغم تلاش‌های دشمنان و به کوری چشم آنها ؛ ملت ایران در سال ۹۰ با حرکات خود و با پیشرفت و تصمیم گیری‌های خود به همه‌ی دنیا از جمله به دشمنان به طور مکرر فهماند که ما می‌توانیم.

ایشان در پایان این دیدار اضافه نموده بودند: “علیرغم میل بدخواهان که می‌خواستند ثابت کنند که ملت ایران نمی‌تواند، اما ملت ایران بارها ثابت کرد که می‌تواند.

یقینا با وجود مسئولین شیشلیکی و مدیران نجومی و وزیران هزارمیلیاردی نمی‌توان آینده‌ی روشنی برای شعار “ما می‌توانیم” ملت غیور ایران متصور شد.

قدر زر زرگر شناسد، قدر گوهر گوهری

انتهای پیام/