به گزارش ۸دی، یکی از دانشجویان گیلانی در یادداشتی نوشت: قبل از اعزام برای اردوی راهیان نور یکی از بچه های دانشگاه گیلان خواب شهید سید اسماعیل سیرت نیا را دیده بود.

خواب دیده بود که سید در عالم خواب به او گفته بود: چرا نشسته ای؟ بیا با هم اسامی بچه ها را ببندیم و ترتیب انجام کارها را بدهیم!  به همین خاطر بچه های دانشگاه گیلان امسال سید را حاضر و ناظر در کنار خودشان می دیدند؛ نه صرفاً به خاطر آن رویای صادقه بلکه به خاطر آن که سید هر سال در کنار ما بود و امسال باور داشتیم مثل سال های قبل و به استناد به آیات شریفه ی قرآن درباره ی زنده بودن شهید، سید نیز در کنار ماست…
امسال با دعای سید و حضور او علی رغم تمام مشکلات و مصادف شدن حرکت کاروان ما با هفت اتوبوس در میان برفی که تازه بر زمین نشسته بود سفری آسمانی و زیبا داشتیم و حضور گرم سید و دوستانش را حس کردیم.
در چند مورد خودمان نشانه های حضورش را دیدیم! به خصوص در فکه! و در دشت ذوالفقاریه! در فکه زمانی که بچه ها دم گرفته بودند و پا برهنه و سینه زنان به چند متری قتلگاه فکه رسیدیم با صحنه ی جالبی مواجه شدیم:
سید اسماعیل به استقبالمان آمده بود!

تصویر ایستاده ی سید اسماعیل دقیقاً در مقابل ورودی قتلگاه فکه نصب شده بود در حالی که رو به کاروان بچه ها لبخند میزد! آن هم درست در زمانی که روضه ی شهدای مظلوم کربلای ۴ را می خواندیم و گریه می کردیم و ذکر بچه ها یازهرا (س) و یا زینب(س) بود…
در یادمان شهدای کوی ذوالفقاری هم سید بود! زمانی که راوی با صفای تهرانی حاضر در یادمان و هم رزم شهید شاهرخ ضرغام برایمان تعریف کرد که حدود دو سال پیش عده ای از بسیجی ها برای زدن خاکریز برای یادمان شهدا به این جا آمدند و یکی از این بسیجی ها که چند ماه بعد در سوریه به شهادت رسید سید اسماعیل سیرت نیا بود!
خلاصه آن که سید قبلاً این جا بود، مدتی آن جا بود و از زمانی که شهید شده باید بگوییم که همه جا هست! هر جایی که دلسوختگان مادر سادات و بسیجی ها و پابرهنه ها و خاکی ها و رزمنده ها و …باشند سید هم هست و تنها کافی است که کمی من و شما سوی چشم دلمان را قوی تر کنیم تا حضور سبز و عطرآگین او و دوستان شهیدش را در کنار دلتنگی این روزهایمان احساس کنیم…یادش پابرجا و راهش پر رهرو باد.

انتهای پیام/