این جملات حکیمانه، فرازی از بیان امام خمینی(ره) است که در مورد تحریف اسلام می گوید و عجیب آنکه آنچه او روزگاری به بیانی غرا در غربت اسلام بیان نمود، امروز در غربت اندیشه و شخصیت عبادی او بیان می شود.چه بسیارند مدعیان معاشرت و مجالست با امام که ” همیشه یک ورق را گرفته اند و آن ورق دیگر را حذف کرده اند”.

سید حسن خمینی درجدیدترین مطلب خود در صفحه اینستاگرامش به بیان خاطره ای از امام و پدر خود در ماه رمضان و شیوه عبادت آنها می پردازد و می گوید: «یادش بخیر، سحرهای ماه مبارک رمضان، معمولا نماز صبح را به امامت حضرت امام می خواندیم. من تازه به سن بلوغ رسیده بودم و روزه می گرفتم. پدرم و امام روزه نمی گرفتند. امام بعد ازسکته قلبی  در سال ١٣۵٨ دیگر روزه نگرفتند و مرحوم حاج احمد آقا به سبب اینکه  زخم معده داشتند، روزه نمی گرفتند.

این در حالی است که همواره اززبان هم نشینان و مجاوران صادق امام، بر سلوک عرفانی و توجه ویژه ایشان برانجام مستحبات و دوری از مکروهات تاکید شده است. در کتاب «اقلیم خاطرات» نوشته فاطمه طباطبایی همسر سید احمد خمینی(ره) درباره ویژگی‌های رفتاری حضرت امام خمینی (ره) آمده است:ایشان در نظرم محکم، استوار، سخت متعبد به آداب شریعت،بود. ازمهم‌ترین ویژگی آقا افزون بر رعایت واجبات، اجرای مستحبات و دروی از مکروهات بود که نزد ایشان اعتبار ویژه‌ای داشت به گونه‌ای که گاهی مرا شگفت‌زده می‌کرد.

خانم زهرا مصطفوی فرزند امام می گوید:امام توجه خاصی به نوافل داشته و هرگز نوافل اش را ترک نمی فرمود . امام در نجف اشرف با آن گرمای شدید هوا ماه رمضان را روزه می گرفت و با این که در سنین پیری بودند و ضعف بسیار داشتند تا نماز مغرب و عشاء را به همراه نوافل بجای نمی آوردند، افطار نمی کردند و شبها تا صبح نماز و دعا می خواندند و بعد از نماز صبح مقداری استراحت می کردند . ^(۱)

آخرین رمضان دوران حیات امام به گفته ساکنان بیت از رمضانهای دیگر متفاوت بود، به این صورت که امام همیشه برای خشک کردن اشک چشمشان دستمالی را همراه داشتند، ولی در آن ماه رمضان حوله ای را نیز همراه بر می داشتند . تا به هنگام نمازهای نیمه شبشان از آن استفاده کنند . یکی از محافظین بیت می گوید: در رمضان سال قبل از رحلتشان بعضی وقتها که به نزد ایشان می رفتم می دیدم که قیافه شان کاملا بر افروخته است و چنان اشک ریخته اند که علاوه بر دستمال اشکشان را با حوله پاک می کردند.

یکی از همراهان امام در نجف اظهار می کرد که امام خمینی (ره) در ماه رمضان هر روز ده جزء قرآن می خواندند; یعنی در هر سه روز یک دوره قرآن می خواندند . برادران خوشحال بودند که توانسته اند دو دوره قرآن را در ماه رمضان بخوانند ولی بعد فهمیدند که امام ده دوره قرآن را ختم کرده اند ^(۲)

اکنون وقتی جوان ایرانی از این همه تهجد و خلوص عبادت، تنها به بخش کوچکی از برداشت های سید حسن از امام اکتفا می کند، امام را چگونه خواهد شناخت؟ امامی که نعوذ بالله، روزه نمی گرفت و نسبت به آداب و واجبات دین کم توجه بوده است و اموری از این دست را سهل و آسان می گرفته است! پیش از این نیز بارها نمونه‌هایی از تحریف شخصیت و اندیشه حضرت امام در کارنامه جریان سیاسی نزدیک به سید حسن خمینی مشاهده شده است! و در تمامی این موارد متاسفانه واکنش ایشان چیزی جز سکوت نبوده است.

این روایت را البته می توان به دیگر ساحات زندگی سیاسی امام نیز تسری داد! امامی که مخالف مرگ بر آمریکا بود! امامی که تمایل داشت رابطه ایران وآمریکا را برقرار نماید! امامی که با تسخیر لانه جاسوسی مخالف بود! امامی که معتقد به جدایی دین از سیاست بود و به مبارزه با استکبار اعتقادی نداشت! و قس علی هذا… درواقع امامی را به جامعه معرفی می کنند که باب میل آنهاست! نه آن امامی که در واقع امر وجود داشت.

بنابراین شناخت امام مجموعه ای کامل از سلوک اخلاقی، عبادی و سیاسی ایشان است که بخش عمده ای از آن در صحیفه امام موجود است وگرنه، هر کسی به صرف استناد به یک جمله یا یک فعل خاص از امام، می تواند تصویری از امام بسازد که در موارد بسیاری با شخصیت و تصویر اصلی و شاکله کلی رفتار و عمل امام سازگار نیست…

۱)سیمای فرزانگان، ص ۱۵۹و ۱۶۱ و برداشتهایی از سیره امام، ج ۳، ص ۸

۲) برداشتهایی از سیره امام، ج ۳، ص ۱۲۶