درحالی که تا پایان زمان یکساله اجرای داوطلبانه مفاد عجیب توافق ضعیف ژنو تنها چند روز باقی است، اما از دودکش مسقط نیز دود سفید خارج نشده و سوغاتی تیم مذاکره کننده کشورمان دلچسب نبود
بر اساس پیش بینی ها، ایران و ۵+۱ احتمالاً توافق موقت جدیدی مشابه توافق ژنو امضا می‌کنند. آیا در این توافق احتمالی، اشتهای آمریکا و غرب از این هم بیشتر خواهد شد؟!
آقای روحانی در تاریخ ۱۵ بهمن ۹۲ از اساتید دانشگاه ها خواسته بود تا به میدان آمده و از توافق ژنو حمایت کنند، اما توضیح نداده بود که در قبال برخوردهای امنیتی و قضایی با اساتید منتقد این توافقنامه موضع دولت چه خواهد بود؟
اگر در نظر بگیریم که دولت تدبیر و امید قرار است به هر قیمتی تا پایان زمان تعیین شده با ۵+۱ به توافق برسد، با توجه به سابقه توافق ژنو و امید غرب به عقب نشینی دولت ایران، شاید یک توافق “شبه ژنو” دیگر در انتظار ایران باشد.
موضوع احتمال توافق ایران و ۵+۱ اکنون مسئله جدیدی به شمار نمی رود چراکه توافق اولیه ژنو نشان داد با گذشتن از برخی حقوق اساسی، می توان با غرب به تفاهم رسید!
سوالی که در اینجا مطرح می شود این است که اگر “روح” توافق نامه با تحریم های جدید نقض شده چرا ایران واکنش درخوری نشان نداده است؟ از نظر مسئولین دولتی ما “روح” و “جسم” توافق نامه ژنو دقیقا چه تعریفی دارند؟!
