به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «هشت‌دی» قرآن کتاب آسمانی دین اسلام است که در شب قدر و ماه مبارک رمضان بر حضرت محمد مصطفی (ص) نازل شده است، این کتاب شامل سخنان و دستورات الهی خداوند متعال است که به صورت وحی بر پیامبر اکرم (ص) نازل شده است.

قرآن در لغت به معنای قرائت و خواندن است، همچنین این کتاب آسمانی بزرگترین معجزه خاتم پیامبران و دلیل روشنی بر حقانیت ایشان محسوب می‌شود.

قرآن کریم دارای ۳۰ جزء و ۱۱۴ سوره است که بر اساس مکان نزول به دو دسته مکی و ‌مدنی تقسیم شده است.

نخستین آیات قرآن ابتدا در غار حراء، واقع در کوه نور به پیامبر اسلام وحی شد که آیات آن، هم از طریق فرشته وحی و هم بدون واسطه و به صورت مستقیم، بر پیامبر نازل ‌شده است، به باور بیشتر مسلمانان نزول قرآن به صورت تدریجی صورت گرفته است؛ اما برخی بر این باورند که علاوه بر نزول تدریجی آیات، آنچه قرار بوده است در یک سال نازل شود، در شب قدر هم یک‌جا بر پیامبر اکرم (ص) نازل ‌شده است.

یکی از دلایل نزول قرآن بر مسلمانان، هدایت و راهنمایی بشر به سوی صراط مستقیم است تا دچار گمراهی نشوند لذا همواره به قرائت، تدبر و تفکر در آیات آن سفارش شده است.

انس با قرآن موجب خودسازی می‌شود و صفات ناپسند را از انسان دور می‌کند در نتیجه چنین انسانی هیچ‌گاه خود را اسیر دنیا نمی‌سازد بلکه دنیا و آن‌چه را در آن هست مسخر خود می‌کند و به عنوان ابزار الهی جهت تعالی خود و دیگر انسان‌ها به خدمت می‌گیرد.

در ماه مبارک رمضان نیز این فرصت به صورت ویژه در اختیار مسلمانان قرار گرفته است به طوری که خواندن یک آیه با خواندن کل قرآن برابر است.

در این راستا گفتگویی را با حجت‌الاسلام پورعیسی عضو هیئت علمی دانشگاه گیلان ترتیب داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید؛

 حجت‌الاسلام حمید پورعیسی در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «هشت‌دی» ضمن تسلیت ایام شهادت حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) با اشاره به ابعاد مختلف لیالی قدر، اظهار کرد: نزول قرآن یکی از فضیلت‌های شب قدر است که شأن نزول آن زمان و مکان ویژه‌ای را طلب می‌کند؛ لذا در ایام ماه مبارک رمضان واقع شده است همان‌طور که یکی از فلسفه وجوب روزه در این ماه نیز درک حقیقت قرآن است.

اوج معرفت و شناخت انسان نسبت به آیات نورانی قرآن در شب‌های قدر رقم می‌خورد

 وی با بیان اینکه شب‌های قدر زمان اوج معرفت و شناخت انسان نسبت به آیات نورانی قرآن است، گفت: هر قدر انسان نسبت به درک روزه، مراقبت و جهاد با نفس تلاش کند به همان اندازه در این راستا بهره‌مند خواهد شد؛ لذا امام صادق (ع) فرمود «روزه‌داران سه دسته هستند؛ عده‌ای فقط نخوردن و نیاشامیدن را در پیش می‌گیرند، دسته دوم علاوه بر نخوردن و نیاشامیدن، اعضاء و جوارح آنان نیز روزه است و دسته سوم کسانی هستند که در کنار روزه، قلب و دل آنان مشغول ذکر خداوند است».

 عضو هیئت‌علمی گروه پژوهشی گیلان شناسی دانشگاه گیلان در ادامه تصریح کرد: اگر انسان به این مقام معرفتی روزه‌داری رسیده باشد شب قدر را نیز درک خواهد کرد و به همان میزان به درک قرآن کریم نائل خواهد شد.

 پورعیسی ادامه داد: مجوز ورود به قرآن در وهله اول پاکیزگی و طهارت ظاهری مانند وضو و غسل است؛ اما این طهارت دلیلی بر رسیدن به معرفت حقیقی قرآن نیست و خداوند برای نیل به این مقام فرموده؛ «یا ایها الذین امنوا کتب علیکن الصیام» یعنی ای کسانی که ایمان آورده‌اید روزه بر شما واجب شد؛ لذا خداوند یکی از راه‌های رسیدن به طهارت را روزه معرفی کرده است.

این استاد دانشگاه گیلان ادامه داد: وقتی در شب‌های قدر قرآن را بالای سر می‌گیریم یعنی با یک طهارت روحانی و‌ نظافت درونی به محضر قرآن حاضر شدیم تا به درک شب قدر برسیم لذا نجات انسان نیز در همین معرفت و شناخت است.

 وی با اشاره به ویژگی‌های بارز حضرت امام علی (ع) بیان کرد: محل تولد ایشان در بیت‌الله الحرام و شهادت ایشان در محراب الهی بود؛ لذا این مسئله نشان‌دهنده این است که ابتدا و انتهای حضرت علی (ع)، آیات قرآن است و اگر اهل قرآن باشیم به درک شخصیت ایشان خواهیم رسید.

 استاد دانشگاه گیلان ادامه داد: امیرالمؤمنین (ع) یک شخصیت بی‌نظیر پس از وجود مبارک حضرت رسول‌الله (ص) است چرا که پیامبر فرمودند «زمانی که در معراج به سدره‌المنتهی رسیدم و وقتی که حتی جبرئیل حق ورود نداشت، من دست حضرت علی (ع) را آنجا دیدم»؛ لذا این مسئله نشان‌دهنده همراهی معنوی اوست به علاوه پیامبر (ص) فرموده است که حضرت علی (ع) در فضائل و درجات با او برابر است با این تفاوت که ایشان پیامبر هستند.

 حجت‌الاسلام پورعیسی افزود: امام علی (ع) از همان دوران طفولیت زیر دست پیامبر (ص) تربیت شد و در ۱۰سالگی به پیامبر اکرم (ص) ایمان آورد و پس از اتمام دعوت پنهانی پیامبر در ۱۳سالگی برای همراهی با پیامبر (ص) اعلام حضور کرد به علاوه در لیله‌المبیت که جبرئیل گفت که «ای کاش من به جای پیامبر در بسترش می‌خوابیدم»؛ حضرت علی (ع) مایه نجات پبامبر (ص) شد و نقشه کفار را نقش‌برآب کرد؛ لذا تجسم حقیقی قرآن و رسالت پیامبر، حضرت امیرالمؤمنین (ع) است.

 وی در پایان خاطرنشان کرد: پس از رحلت پیامبر اکرم (ص) نیز شاهد مظلومیت و خانه‌نشینی ایشان هستیم که برای مصلحت اسلام به این اقدام روی آوردند همچنین در دوران خلافت ایشان نیز سه مرحله جنگ رخ داد که در هر سه نبرد کسانی در مقابلش ایستادند که از یاران پیامبر (ص) بودند؛ اما تاب همراهی با امامشان را نداشتند؛ لذا کسی که بر فرق مبارک ایشان ضربه وارد کرد تنها ابن‌ملجم نبود؛ بلکه شمشیر زور و تکبر بود که سبب شهادت ایشان شد.

 انتهای خبر/