به گزارش ۸دی به نقل از ماسال نیوز، علامه شیخ حسن فرحان المالکی از دانشمندان آزاده عربستانی است. وی با اینکه در محافل دینی وهابیت تربیت شده و مدتها نزد «شیخ عبدالعزیز بن باز» (مفتی سابق عربستان) و سایر روحانیون طراز اول وهابیت شاگردی کرده اما بر اثر تحقیقات گسترده خود به تدریج از یک «وهابی متعصب» به یک «اندیشمند آزاداندیش» تغییر یافته و آثار علمی ارزشمندی در نقد افراطیگری وهابی، نقد بنی امیه و ابن تیمیه به رشته تحریر در آورده است. وی که در ریاض (پایتخت عربستان) زندگی می‌کند تاکنون بارها بخاطر انتقاد از معاویه و وهابیت بازداشت و حتی تهدید به مرگ شده است اما همچنان بر دفاع از «اعتدال سنی» و مقابله با «افکار داعشی-وهابی» اصرار می‌ورزد.

آنچه در زیر می‌آید ترجمه یکی از یادداشت‌های کوتاه این دانشمند سعودی درباره‌ی عملکرد معاویه (بجز جنگ صفین) است که خطاب به «وهابی ها» نوشته شده است. کلماتی که در ترجمه فارسی بین {} قرار گرفته برای توضیح بیشتر و توسط مترجم افزوده شده است؛

نویسنده: حسن فرحان المالکی

مترجم: فاروق شافعی

” این هدایا برای کسانی که ما را بخاطر (انتقاد از) معاویه آزار می‌دهند کافیست تا رهایمان کنند که به تدبر در قرآن ادامه دهیم و اگر ما را رها نکنند مطالب زیر را می‌افزاییم:

۱ –حدیثی که درباره «الفئه الباغیه»(شورشیان ستمگر) و سرکرده آنها نقل شده و می‌گوید که آنان، {مردم را} به آتش {جهنم} دعوت می‌کنند {درباره‌ی معاویه و دار و دسته اوست}.(۱)

۲ –معاویه، زیاد بن ابیه را {که پدرش معلوم نبود و حرامزاده تلقی می‌شد} به عنوان برادر خود {و حاصل زنای پدر خود} اعلام کرد و وقتی حدیث رسول الله ص {درباره حرام بودن این کار} را برای او خواندند، حدیث را رد کرد.

۳ –  معاویه، پیامبر صلوات الله و سلامه علیه را به تمسخر گرفت.

۴ – معاویه احادیث صحیحی را که مورد پسندش نبود بر اساس نظر شخصی خود رد می کرد.

۵ – در صحیح بخاری و صحیح مسلم آمده که معاویه ربا را حلال می شمرد.

۶ – در کتب ششگانه‌ی حدیث آمده که معاویه، بر امام علی و برخی از صحابیان برجسته‌ی پیامبر(ص) لعن می‌فرستاد.

۷ – پیامبر(ص)، معاویه را نفرین کرد و از خدا خواست که او را {به کیفر جنایاتش} واژگونه به فتنه گرفتار فرماید و به آتش جهنم واگذار کند.

۸ – ناصر الدین الألبانی {حدیث شناس مشهور سلَفی} بر این باور است که احتمالا مقصود پیامبر(ص) که فرمود: «نخستین کسی که سنت مرا تحریف می‌کند مردی از بنی امیه خواهد بود»، معاویه است.

۹ – اکثر احادیثی که در لعن معاویه نقل شده دارای سندهای صحیح هستند. این احادیث {در کتب اهل سنت} مجموعا ۱۷ حدیث است.

۱۰ –به نظر بسیاری از علمای مذاهب چهارگانه ( اهل سنت) که در کتب  فقهی و تفسیری آنها آمده، حدیثی که به “قاسطین” (ظالمان) اشاره دارد شامل گروهی است که سردسته آنها معاویه است. اکثر حدیث شناسان معتقدند این حدیث صحیح است.

۱۱ – حدیث «المُلک العَضوض» (حکومت پادشاهی وحشیانه) به او اشاره دارد.

۱۲ – حدیث عباده بن صامت که با سند صحیح نقل شده دلالت دارد که معاویه از امیران شروری است که پیامبر(ص) درباره آنها هشدار داده بود.

۱۳ –قرائن نشان می دهد حدیثی که می گوید «قاتل عمّار و کسی که لباس و وسایل او را به غنیمت بگیرد اهل آتش جهنم خواهد بود» ، شامل معاویه نیز هست {زیرا قتل عمّار به دستور معاویه بود}.

۱۴ – حدیثی که در کتاب صحیح بخاری درباره {مذمّت} «الاغیلمه السفهاء»(نوجوانان سفیه) آمده شامل معاویه نیز می شود.(۲)

۱۵ – حدیثی که در کتاب صحیح مسلم آمده و می گوید پیامبر(ص) {معاویه را نفرین کردند و} فرمودند: «خداوند شکمش را سیر نکناد!» درباره معاویه است. برای افراطیهایی که از این حدیث بیزارند نیز پاسخ داریم.

۱۶-  حدیثی که می گوید «لکع بن لکع به خدا و رسول ایمان ندارد» اشاره به معاویه و پسرش است.(۳)

۱۷-  حدیثی که در کتاب صحیح مسلم آمده و می گوید: « تنها منافقان از علی متنفر هستند» شامل معاویه می شود. طبعا اثبات می کنیم که معاویه بی شک از علی متنفر بوده است.(۴)

۱۸ –حدیثی که حذیفه بن الیمان نقل کرده و  می گوید: «کسانی بر دروازه جهنم مردم را به آتش فرا می خوانند» شامل معاویه نیز می شود. همچنین حدیثی که درباره قاتلان عمّار نقل شده و آنها را «فراخواننده به آتش جهنم» نامیده نیز تأیید کننده حدیث حذیفه است. همچنین است حدیثی که «عمرو بن الحمق» آن را نقل کرده و عبارت «آیه النار»(نشانه آتش جهنم) در آن آمده است.

۱۹ – معاویه یکی از کسانی است که حذیفه بن الیمان درباره آنان می گفت: «در گذشته نفاق خود را پنهان نگاه می داشتند اما امروز آن را آشکار می کنند».

۲۰ – معاویه بود که به امت خیانت کرد و پسرش یزید را که فاسق و شرور و عربده کش بود بر مردم مسلط کرد.

۲۱ –معاویه بود که قبر حمزه و شهیدان اُحُد را نبش و به شهیدان جسارت کرد. مخصوصا  از روی عمد {با بیل} به پای حمزه زدند { و خون از پیکرش جاری شد}. کاری کردند که ابوسعید خدری گفت: « پس از این {جسارتی که به پیکر شهدای احد شده}، دیگر کسی نخواهد توانست جلوی هیچ منکَری را بگیر».

۲۲ –  معاویه کسی است که در حضور او به پیامبر(ص) اتهام «عهدشکنی و ناجوانمردی» می زدند و او {از روی رضایت} سکوت می کرد.

۲۳- معاویه هنگام یاد کردن از پیامبر(ص) ، به جای عبارت «رسول الله(ص)» از نام «محمد» (بدون لقب) استفاده می کرد تا اینکه رسوا شد و { از ترس افکار عمومی مدتی از تعبیر «رسول الله» استفاده کرد ولی پس از مدتی} باز به همان رویه سابق باز گشت.

۲۴ – معاویه ، حدیث رسول الله(ص) درباره {پیش بینیِ} «مظلومیت انصار» را به تمسخر گرفت و به انصار گفت: «پس صبر کنید تا در کنار حوض ، او (محمد) را ببینید شاید به وعده ای که به شما داده برسید!!»

۲۵ – او بود که «حسن بن علی» را مسموم کرد.

۲۶ – او بود که سعد بن ابی وقاص {از صحابه پیامبر(ص)} را مسموم کرد.

۲۷ – او بود که «محمد بن مسلمه»{از صحابه پیامبر(ص)} را ترور کرد.

۲۸ –او بود که حُجر بن عدی{از صحابه پیامبر(ص)} و یارانش را به قتل رساند زیرا حاضر نبودند از امام علی اعلام برائت کنند. معاویه یکی از اصحاب حُجر را که «عنزی» نام داشت زنده به گور کرد. «عنزی» از قبیله «عنزه» بود که این قبیله امروز نیز وجود دارد.

۲۹ – معاویه ، مرتکب جعل حدیث می شد.

۳۰ – معاویه پس از قتل اصحاب پیامبر(ص) – که برخی از آنان {از مجاهدانِ} بدری بودند – پیکر آنان را قطعه قطعه می کرد.

۳۱ – او زنان مسلمان را {که در حملات او اسیر شده بودند}به کنیزی گرفت.

۳۲ –کودکان شیراخوار را به قتل رساند.

۳۳ –شراب می نوشید.

۳۴ –به انصار (صحابیانِ اهل مدینه) ستم می کرد.

۳۵ –به غیرمسلمانانی که در سایه حاکمیت اسلام بودند ستم می کرد.

۳۶ – معاویه به «زیاد بن ابیه» و «سمره بن جندب» {که استانداران او بودند} چراغ سبز داد که شخصیتهای علاقه مند به علی را به قتل برساند تا جایی که از میان شخصیتهای دوستدارِ علی تنها «حُجر بن عَدی» و «هانی بن عروه» باقی ماندند. البته بعدها حجر را همبه قتل رساند {و تنها هانی ماند}.

۳۷ – وقتی که احادیث رسول الله(ص) را برای معاویه بیان کردند و به طور یقینی از شیوه داوری رسول الله (ص) آگاه شد ، آن را رد کرد.

۳۸ – شواهدی وجود دارد که معاویه در قتل عایشه دست داشته است. این شواهد را جمع کرده ام ولی هنوز بررسی نکرده ام.

۳۹ – نظریه ای که می گوید معاویه توطئه قتل «عمر بن خطاب» را مدیریت کرده بود قویست.

۴۰ –«عبدالرحمن بن خالد بن الولید»به امر معاویه مسموم شد و این موضوع در حدی بود که برخی از ناصبی ها درباره اش اشعاری سرودند.

۴۱ –«مالک اشتر» به امر معاویه مسموم شد.

۴۲ – معاویه با تحریک برخی از غلامان ، یکی از فرزندان عثمان را به قتل رساند.

۴۳ –«عبدالرحمن بن ابی بکر» به امر معاویه در شمال مکه به قتل رسید.

۴۴ –«محمد بن ابی بکر صدیق» به دستور معاویه و از طریق (ماموریت دادن به)«عمرو عاص»،  به قتل رسید. او را در داخل {لاشه ی} یک الاغ کشتند. (۵)

۴۵ – معاویه برخی از قوانین غیرالهی را وضع کرد که از جمله ی آنها این بود که کارگزاران و مزدورانش هرگز {بخاطر جنایاتشان} قصاص نمی شوند یعنی هر کاری می خواستند می توانستند انجام بدهند و مشمول حکم قصاص نمی شدند.

۴۶ –معاویه از روی کینه ای که نسبت به علی داشت لبیک گفتن در حج را ممنوع کرد.(۶)

۴۷– او سنت عثمان را بر سنت پیامبر(ص) ترجیح می داد.

۴۸ –معاویه نخستین کسی بود که «داستانگویی» {در مساجد} را به راه انداخت. او ده هزار تن از واعظان و سخنرانان را که مردم را به یاد خدا دعوت می کردند عزل کرد و به جای آنها ده هزار تن دیگر جایگزین کرد که احادیث جعلی را در میان امت ترویج می کردند. مضامیناین احادیث عبارت بودند از: «جبر»(۷) ، «تجسیم»(۸) ، «اطاعت {از حاکمان ظالم}» ، «فضائل حاکمان» ، «دشمنی با اهل بیت پیامبر» ، «اِرجاء»(۹) ، «مبالغه درباره فضیلت قریش» و  «بدگویی از سایر عربها به ویژه ربیعه و قحطان» (بخاطر اینکه انصار و خزاعه از این دو تیره بودند).

اکثر احادیث جعلی که معاویه نشر داد هنوز هم بر منبرها و در لا به لای کتاب ها تکرار می شود. اعتماد به این احادیث جعلی موجب نابودی فرهنگ قرآنی و احیای فرهنگ یهود همچون «جبر» ، «تجسیم» ، «ارجاء» و «خرافات» و … است.

۴۹ –معاویه ،«عمرو بن حمق خزاعی» را – که تحقیقات نشان می دهد از صحابیان بدری بوده –  به قتل رساند و همسر صالحش را زندانی کرد. همچنین سرش را برای همسرش در زندان ارسال کرد!

۵۰ –معاویه ، «حَکَم بن عمرو الغفاری» را که از صحابه پیامبر(ص) و انسانی صالح و باتقوا بود به قتل رساند زیرا حاضر نشده بود«زرد و سفید» یعنی «طلا و نقره» را {از میان غنایم} دستچین کند و برای معاویه بفرستد. ” (۱۱)

پاورقی های مترجم:

(۱) ¬اشاره به حدیث مشهور رسول الله(ص) که به عمار فرمودند: «تقتلک الفئه الباغیه» یعنی «شورشیان ستمگر تو را به قتل خواهند رساند». هنگامی که عمار به دست لشگر معاویه به شهادت رسید ، برخی از افراد که هنوز در تشخیص حق و باطل مردّد بودند یقین کردند که معاویه اهل باطل است. در بخش دیگری از همین حدیث آمده که قاتلانِ عمار ، (مردم را) به سوی جهنم فرا می خوانند. صحیح البخاری، (تحقیق : محمد زهیر بن ناصر الناصر – ناشر : دار طوق النجاه – ۱۴۲۲هـ ق)، ج۱، ص۹۷، حدیث ۴۴۷ و ج۴، ص۲۱، حدیث ۲۸۱۲ و صحیح مسلم، (تحقیق: محمد فؤاد عبدالباقی، دار إحیاء التراث العربی – بیروت)، ج۴، ص۲۲۳۶ ، حدیث ۷۲ و ۷۳ .

(۲) پیامبر(ص) در این حدیث پیش بینی فرموده اند که هلاکت امت به دست شماری از نوجوانان سفیهِ قریش خواهد بود. صحیح البخاری، (تحقیق : محمد زهیر بن ناصر الناصر – ناشر : دار طوق النجاه – ۱۴۲۲هـ ق)، ج۹، ص۴۷ ، حدیث ۷۰۵۸٫

(۳) لُکَع یعنی «انسان پست و بی مقدار».

(۴) صحیح مسلم، (تحقیق: محمد فؤاد عبدالباقی، دار إحیاء التراث العربی – بیروت)، ج۱، ص۸۶، حدیث ۱۳۱

(۵) ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج‏۳، ص:۱۳۶۶

(۶) علی به تبعیت از سنت پیامبر(ص) ، مردم را به لبیک گفتن در حج توصیه می کرد ولی وقتی معاویه بر سر کار آمد از روی دشمنی با علی با این سنت اسلامی مخالفت کرد. حاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین، ج۱، ص۶۳۶، حدیث ۱۷۰۶٫

(۷) احادیثی که درباره «جبر» جعل شده اند چنان وانمود می کنند که کسی بخاطر ظلم و معصیت خود مقصر نیست زیرا انسان مجبور است و اختیاری از خود ندارد. این احادیث راه اعتراض مردم به ظلمها را می بستند.

(۸) «تجسیم» یعنی «جسمانی پنداشتن خداوند» که در واقع تحقیر ذات مقدس پروردگار است. در دوره بنی امیه احادیثی جعل شده که خداوند را همانند «پسری نوجوان و زیبارو که هنوز ریشهایش درنیامده» توضیف می کرد.

(۹) از سایر بیانات همین نویسنده دانسته می شود که مقصودش از احادیث حاوی محتوای « اِرجاء » ، احادیثی است که برای یک ذکر یا عمل معمولی ، ثوابهای بسیار عظیم و بخشوده شدن همه گناهان را وعده می دهند. تاثیر سوء این احادیث اینست که مردم را در انجام گناهان بی پروا می کند تا مرتکب گناهان بزرگ شوند و آنگاه با گفتن یک ذکر یا عمل معمولی به خود امیدِ بخشودگی دهند. با اتکا به احادیث اِرجاء ، این تصور در میان مردم ایجاد می شد که حاکمان ظالمی که دستشان به خون هزاران بیگناه آلوده شده بود چون در هنگام مرگ عبارت «لا اله الا الله» را بر زبان آورده اند بخشوده هستند و بدگویی کردن از آنها جایز نیست!!

(۱۱) بخش مهمی از مستندات مربوط به عملکرد معاویه را می توانید در کتاب جدیدی که توسط همین نویسنده منتشر شده و از اینجا (از سایت رسمی نویسنده) قابل بارگذاری است ملاحظه فرمایید.

انتهای پیام/