به گزارش ۸دی نیوز به نقل از صراط، نامه روز گذشته علی کفاشیان به مهدی تاج درباره حق پخش بازی های لیگ برتر فوتبال، جدی ترین واکنش او به موضع صداوسیما از ابتدای لیگ امسال به شمار می رود.

کفاشیان در نامه مذکور تاکید کرده است که “با توجه به عدم انعقاد قرارداد جهت پخش تلویزیونی این مسابقات، از هفته جاری مسابقات لیگ برتر ورود هرگونه دوربین و تجهیزات مربوطه صداوسیما جهت ضبط و پخش مستقیم و غیرمسقیم مسابقات فوتبال، تهیه گزارش و خبر از روند برگزاری مسابقات جلوگیری به عمل آید.”

مطابق پیش بینی، این نامه بلافاصله واکنش رسانه ملی را در پی داشت. اما این بار بر خلاف مواضع پیشین مسئولان این سازمان، واکنش مذکور کاملا نرم و آرام بود. مدیرکل روابط عمومی سازمان صدا و سیما با طرح این پرسش که آیا می‌توان این تعداد تماشاگر را از دیدن بازی‌ها محروم کرد؟ بیان کرد: پاسخ به این پرسش منطقا این است؛ که خیر. به همین دلیل تاکید می کنم این نامه از سر دلخوری است و این مشکل هم در راستای همان تعاملی که در ابتدای صحبت هایم بدان اشاره کردم، حل خواهد شد.

پیش از این تقدس‌نژاد معاون مالی رسانه ملی در اظهاراتی تند علیه کفاشیان که تهدید کرده بود دوربین های صداوسیما را از ورزشگاه ها جمع خواهد کرد گفته بود: “مگر دست من و کفاشیان است که این مسابقات را پخش نکنیم. پخش بازی‌ها کار ارزشمند و اولویت دار کشور است که حتما باید نسبت به آن اقدام کرد.”

بیش از یک سوم لیگ برتر فوتبال در فصل جاری گذشته و هنوز صداوسیما و فدراسیون به توافقی درباره حق پخش نرسیده اند. فدراسیون تا کنون بسته های پیشنهادی مختلفی را به رسانه ملی داده و حتی پای شورای عالی امنیت ملی، وزارت کشور و هیات دولت را هم به موضوع باز کرده است اما حرف صداوسیما یک کلام است: ۲۲ میلیارد تومان و نه حتی نه یک ریال بیشتر.

در این میان، فارغ از نبرد فدراسیون با رسانه ملی، موضوعی که بیش از گذشته جلب نظر می کند، سکوت قابل تامل برنامه پرمخاطب و پردرآمد نود درباره مهم ترین موضوع فوتبال کشور است. نود در یازده هفته گذشته از لیگ برتر، حتی یک بار هم به این موضوع نپرداخته است.

البته این موضوع به دلیل موضع رسانه ملی قابل درک است اما به نظر می رسد اکنون آش بیش از حد شور شده و سوالات متعددی در افکار عمومی در این زمینه شکل گرفته است.

سوالاتی از قبیل اینکه، میزان درامد واقعی رسانه ملی از یک فصل لیگ برتر چقدر است که حاضر نشده حتی ۱۶۰ میلیارد تومان از فدراسیون بگیرد – نه اینکه به آن پرداخت کند! – و نیم ساعت تبلیغات قبل و بعد و حین فوتبال را به فدراسیون بدهد.

این موضوع در شرایطی که در روزهای اخیر، درامد نجومی رسانه ملی از برنامه نود نیز تیتر اول رسانه های ورزشی شده، بیش از پیش جلب نظر می کند.

عادل فردوسی پور یک بار در زمان فاجعه عدم پخش یکی از بازی های تیم ملی فوتبال کشور – نه یک تیم باشگاهی – در راه جام جهانی ۲۰۱۴، با شجاعت در برنامه نود وارد این موضوع شد. هرچند تمام جوانب امر رعایت شده بود تا مبادا صداوسیما ذره ای در این خصوص مقصر شمرده شود و به این ترتیب بینندگان نود، برای ساعتی، توجیهات محیرالعقول و عجیب و غریب مشاور صداوسیما را شنیدند و قطعا نپذیرفتند. اما سوال اینجاست چرا فردوسی پور در موضوعی که از به شدت مشمول گذر زمان شده و به قدری لوث و تکراری شده که دیگر طرح آن شجاعت چندانی هم نمی‌خواهد چنین منفعل عمل می کند؟

این موضوع با دقت در این خصوص که درآمد نجومی برنامه نود حاشیه امنیت بسیار نیرومندی را برای آن ایجاد کرده بیش از پیش جلب نظر می کند. اگر فردوسی پور از تعطیلی برنامه هراس دارد این احتمال تقریبا منفی است چرا که بعید است صداوسیما حاضر شود چنین برنامه پردرآمدی را از دست بدهد. واقعا چرا فردوسی پور ساکت است؟