به گزارش هشت دی،دکتر محمد حضوری  درباره جایگاه تغذیه ورزشی در بین ورزشکاران حرفه‌ای افزود: این جایگاه زمانی پررنگ و اثرگذار دیده می‌شود که مربیان قبل از اعزام به رویدادهای مهم، احساس نیاز کنند. نه اینکه برای کسب راهکارهایی جهت جبران برخی کاستی ها، در واپسین روزهای اعزام به سراغ متخصصین تغذیه ورزشی بروند.

وی متذکر شد که البته در مقایسه با گذشته، در حال حاضر تغذیه ورزشی از جایگاهی بهتر برخوردار بوده و مربیان تیم‌های ورزشی به اهمیت آن آگاه شدند. اما هنوز مربیان به این مساله آگاهی پیدا نکردند که هدف از حضور متخصص تغذیه ورزشی در کنار تیم‌ها چیست و برای افزایش کارایی ورزشکاران خود باید به چه نکاتی توجه خاصی داشته باشند.

وی گفت: خیلی از ورزشکاران ما بدون اینکه از عوارض بسیاری از داروها و فرآورده های غذایی اطلاع داشته باشند اقدام به مصرف آن‌ها می‌کنند و همین مساله امکان دارد برای آن‌ها در آینده عوارض دوپینگ را به دنبال داشته باشد. اگر ورزشکار اطلاعات جامع و کاملی راجع به مباحث تغذیه داشته باشد و بداند قبل از اعزام باید از چه برنامه غذایی برخوردار شود و بعد از اعزام شیوه تغذیه او چگونه باشد، بدون شک دیگر نیاز ندارد هنگام حضور در رقابتها برای رسیدن به سر وزن، وزن خود را طوری کاهش دهد که بدن او با کمبود شدید آب مواجه شود. اگر ورزشکار اصول درست تغذیه را بداند، مطمئنا میزان کسب موفقیت آن ورزشکار در رویدادهای مهم و حساس افزایش خواهد یافت.

این متخصص تغذیه اظهار داشت: من تا به الان به یاد ندارم که قبل از اعزام تیمی به مسابقه‌های مهم، متخصصان تغذیه در کنار تیم حضور داشته باشند و به آن‌ها در مورد اصول صحیح تغذیه ورزشی، برنامه‌ای جامع و علمی ارائه دهند. به همین خاطر وقتی ورزشکاری وارد مسابقه مهمی می‌شود به دلیل نداشتن برنامه غذایی مناسب، دچار نوعی سردرگمی است. اگر کشورهای سطح نخست ورزش دنیا در تمام رویدادهای مهم موفقیت حاصل می‌کنند، این توفیق اتفاقی نبوده و به خاطر این است که در تمام زمینه‌های علمی مرتبط با ورزش (نظیر فیزیوتراپی، روانشناسی، تغذیه و …)دارای متخصص بوده و با متخصصان خود در رویدادهای مهم حضور پیدا می‌کند. ما سال‌هاست که به این مساله اشاره می‌کنیم اما متاسفانه ورزش کشور ما به همان شیوه سنتی خود پیش می‌رود و همواره در اعزام‌ها نهایتاً از یک پزشک، ارتوپد و یا فیزیوتراپ استفاده می‌کند و همین پزشک نسخه‌های تغذیه را به ورزشکاران بدون اینکه اطلاعات جامع و کاملی از برنامه غذایی ورزشکار داشته باشد، تجویز می‌کند. در نتیجه این امر در کنار سایر عوامل سبب می شود تا ورزشکار به نهایت توان علمی و عملی خویش در رقابت‌ها دست نیابد و شاهد هستیم که ضریب کسب موفقیت یا حتی طول دوره قهرمانی در ورزش ایران کوتاه است.

حضوری خاطرنشان کرد:‌ اکثر پزشکان فعال در عرصه تغذیه ورزشی تنها دوره های کوتاه مدت و یا مجازی علم تغذیه را سپری می‌کنند و اطلاعات جامع و کاملی راجع به اصول تغذیه ورزشی ندارند. در حال حاضر تغذیه ورزشی از چرخه ورزش کنار گذاشته شده است. هرچند پژوهش‌ها و تحقیقات زیادی در این زمینه صورت گرفته است، اما از تحقیقات انجام شده استفاده بهینه‌ای صورت نمی‌گیرد.

وی در پاسخ به این پرسش که مشکل اصلی از کجا نشات می‌گیرد، گفت: این مساله به مسئولان عالی رتبه ورزش ارتباط دارد. سیاست آنها چون بر مبنای کسب مدال و نتیجه گرایی است، در نتیجه به مسائل علمی توجه خاصی ندارند. مسئولان ورزش به این مساله توجه کافی ندارند که اگر ورزشکاری دو سال پیش در یک تورنمنت مهم در اوج بوده است، چرا بعد از دو سال در یک رویداد مهم دیگر دچار افت شدید می‌شود و مدال خود را از دست می‌دهد. متاسفانه در این زمینه آسیب‌شناسی خاصی صورت نمی‌گیرد. البته بعد از هر تورنمنتی کمیته آسیب شناسی تشکیل می‌شود، اما بدون این که چنین کمیته‌ای ریشه‌یابی دقیقی در خصوص شکست یا پیروزی ورزشکاران داشته باشد، به فراموشی سپرده می‌شود.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی قم یادآور شد: ما در خصوص علمی شدن ورزش در کشور خوب شعار می‌دهیم، اما ورزش علمی حلقه مفقوده‌ای است که در ورزش گم شده و هنوز جایگاه خود را پیدا نکرده است. برخی تصور می کنند که ورزش علمی، به این معنی است که مربی تیم های ورزشی، بر تمامی علوم روز که با ورزش مرتبط است، مسلط باشد!! در حالی که چنین چیزی باوری ساده انگارانه و موجب عقب افتادگی ورزش است. مربی که باید وقت و دقت خود را در به روز رسانی دانش تمرین خویش صرف کند، مجبور می شود ساعتها به مطالعه سایر علوم بپردازد و در نهایت امر نیز به عنوان یک متخصص در آن عرصه دست نخواهد یافت. «ورزش علمی یعنی احترام به علوم مختلف در ورزش.»

او اضافه کرد: ما زمانی می‌توانیم بگوییم ورزشکاران ما از یک برنامه تغذیه‌ای اصولی و دقیق برخوردارند که گزارشات تغذیه به صورت علمی قبل از اعزام ورزشکار به رویداد مهم و بعد از آن ثبت شود و متخصصان براساس همین گزارش‌ها علت افت و یا پیشرفت ورزشکار را مورد بررسی قرار دهند. مربیان ما در حال حاضر خود را به عنوان متخصصان تغذیه مطرح می‌کنند و بعضی مواقع برنامه غذایی به ورزشکاران تجویز می‌کنند که احتمال دارد موجب افت توانایی ورزشکار نیز شود.

وی خاطرنشان کرد: من زمانی که مسوولیت کمیته تغذیه فدراسیون پزشکی ورزشی را پذیرفتم، امیدوار بودم تا بتوانم به ارتقای جایگاه علمی تغذیه ورزشی در آن فدراسیون و سپس در سایر فدراسیون‌ها کمک کنم، اما متاسفانه با برخی بی مهری ها و عدم حمایت ها، اجرای چنین نقشه ای ناتمام ماند. حال ما چه انتظاری از سایر فدراسیون‌ها می‌توانیم داشته باشیم که به دنبال استفاده از متخصصان تغذیه در کنار تیم‌های ورزشی خود باشند؟ تغییر رویکرد، زمانی ارزشمند است که متولیان امر نیز به این رویکرد اعتقاد قلبی داشته و در مسیر اجرای آن مصمم باشند.

حضوری تصریح کرد: تا زمانی که متخصص تغذیه کنار ورزشکار نباشد و شرایط او را لحظه به لحظه مورد ارزیابی قرار ندهد چطور می‌تواند راجع به موفقیت ورزشکار برنامه یا راهکار داشته باشد. اجرای برخی برنامه ها نیازمند جسارت مدیریتی و حمایت در سطوح بالای ورزشی است.

این متخصص تغذیه در پاسخ به این پرسش که تصور می‌کنید با چنین شرایطی وضعیت کاروان ایران در بازی‌های آسیایی جاکارتا از نظر مدال‌آوری چگونه باشد، خاطرنشان کرد:‌ من تصور می‌کنم در این دوره نیز همانند دوره قبلی تنها تعداد محدودی از ورزشکاران باغیرت و اهتمام خویش موفق به کسب مدال خواهند شد. زیرا هنوز نتوانسته‌ایم از نظر علمی تغییر خاصی در ورزش کشور ایجاد کنیم تا انتظار عملکردی بهتر را از ورزشکاران خود در بازی‌های آسیایی جاکارتا داشته باشیم. متاسفانه نگاه مسئولان هنوز نگاه نتیجه‌گرا و مدال‌آوری است و نتوانسته‌اند به این مساله پی ببرند که باید همانند کشورهای صاحب نام، ورزش را به شیوه‌ علمی و با برنامه پیش ببرند تا بتوانند در رویدادهای مهم صاحب جایگاه شوند. با چنین دیدگاهی ما همواره همان جایگاه قبلی خود را تکرار خواهیم کرد و نباید انتظار شرایط بهتری داشته باشیم.

وی در پایان گفت: اگر در المپیک ریو، قهرمان اسطوره ای کشتی فرنگی کشور عزیزمان، نتوانست در حد انتظارات از نام و سوابق ارزنده خویش ظاهر شود، باید مسئولان امر بلافاصله به چنین مساله‌ای توجه کرده و ریشه یابی دلیل یا دلایل آن انجام می شد تا از تکرار چنین حادثه ای جلوگیری شود. ولی چنین رویکرد سبب شناسی وجود نداشته و تا زمانی که ورزش ما با همین شیوه پیش برود، نباید انتظار معجزه خاصی برای بهتر شدن عملکرد ورزشکاران خود در بازی‌های پیش‌رو داشته باشیم.

منبع: ایسنا