به گزارش ۸دی، گزارش نهایی یوکیا آمانو درباره مسائل باقی مانده میان ایران و آژانس بویژه PMD نگرانی های بسیار جدی را میان تحلیلگران حوزه امنیت ملی در ایران ایجاد کرده است.

آمانو در این گزارش بی آنکه به هیچگونه شواهد جدی و جدیدی استناد کند، نتیجه گرفته است که ایران قبل از سال ۲۰۰۹ درگیر یک سلسله فعالیت های مرتبط با ساخت سلاح هسته ای بوده که این فعالیت ها قبل از ۲۰۰۳ به نحو سازمانی انجام می شده است.

از آنجا که این گزارش عنوان ارزیابی نهایی درباره مسائل حال و گذشته را دارد، می توان نتیجه گرفت آژانس رسما ایران را به تلاش برای ساخت سلاح هسته ای در گذشته متهم کرده است.

این اتهام از سوی آژانس یک نتیجه گیری نهایی است و آژانس تحقیق بیشتر درباره آن را لازم ندانسته است.

این گزارش اگر با پاسخ جدی و قاطع ایران مواجه نشود، می تواند مبنایی برای وارد آمدن خسارت های بسیار جدی به اعتبار و امنیت ایران باشد.

ایران طی سال های گذشته تمامی اتهامات درباره وجود یک بعد نظامی در برنامه هسته ای اش را رد و اسناد مرتبط با این موضوع را ساختگی دانسته است.

نکته کلیدی این است که آژانس در این گزارش با لحنی سخن گفته است که گویی نتیجه گیری نهایی محصول بحث های تکمیلی با خود ایران بوده است.

کارشناسان عقیده دارند این گزارش می تواند سندی بدتر از برجام باشد چرا که یک زیرساخت فنی برای اعتبارزدایی از ادعاهای یک دهه ای نظام جمهوری اسلامی مبنی بر نبود هرگونه تلاش برای ساخت سلاح هسته ای در هیچ زمانی در گذشته فراهم می کند.

نتیجه عملی این گزارش این است که غربی ها ادعا خواهند کرد امریکا کاملا حق داشته در برجام حقوق هسته ای ایران را به رسمیت نشناسد و بر اعمال محدودیت شدید بر آن اصرار بورزد.

همچنین این گزارش احتمالا مبنایی خواهد بود که امریکا با تکیه بر آن حتی ۱۰ یا ۱۵ سال دیگر هم غنی سازی صنعتی در ایران را نپذیرد.

پس از انتشار این گزارش محافل غربی با ذوق زدگی از اثبات اتهام ساخت سلاح هسته ای توسط ایران خبر داده اند.