هشت دی: حجت الاسلام ” مرتضی عبداللهی” در یادداشتی، نوشت: اصلا کاری نداشته باشیم که طرف، قبل از انقلاب اسلامی به اسم هنر نو، مرد مبارزه با سنت ایرانی اسلامی بوده و نزدیک انقلاب هم خودش و همه بستگانش از ایران فرار کرده اند.

باز کاری به مرام و مسلکش نداشته باشیم که عضو کلوپ فراماسونری لاینز شهر رشت بوده و در فیلمی که در ماههای اخر عمرش از او ساخته اند رشحات همجنسباز بودنش آشکارا بیان شده.

سفارشی بودن آثارش برای رژیم پهلوی، شاه و شهبانو را هم نادیده بگیریم.

بد دهنی، زن ستیزی، خانواده گریزی، شرب خمر، و بی قید و بندی اش را هم کاری نداشته باشیم.

تاکیدش بر ساخت پر تکرار نقاشی و مجسمه مردان لخت با تصریح بر نمایش اندامهای جنسی را چگونه تاویل کنیم؟!

او که انقلاب فرهنگی ایران را به خاطر کنار گذاشتن مجسمه مرد نیلبک زن لخت، مورد هجمه قرار می داد و اظهار ناراحتی می کرد، اصلا ماموریت خود را ساخت چنین هیکل هایی می دانست تا جوانان در کنار آن عکس یادگاری بگیرند. همینقدر سخیف.

نمی دانم اصلا ارزشگذاری آثار نقاشی و مجسمه هایش را چه کسی برعهده داشت و بر چه اساس و معیاری باید آنها را کار هنری نامید؟!

آیا هرج و مرج ذهنی و پوچ انگاری، نوگرایی است و او نقاش برجسته نوگرای ایران؟!

نمی دانم چندبار باید در این زمینه ها نوشت و ربطش را به انقلاب اسلامی و مسئولین جمهوری اسلامی سوال کرد.

او که حتما ربطی به جمهوری اسلامی نداشت و با پوزخندی گفته بود: «مردم ایران آریامهر داشتند با آیت اله عوضش کردند، معلوم است از الفبا فقط حرف آ را میشناختن.»
ولی شاید این مسئولین که پیگیر احیای اینچنین افرادی هستند با انها هم فکر باشند و اشتباهی مسئول جمهوری اسلامی شده اند.

اصلا انقلاب به کنار؛ کارهایش را اگر به زور هم بتوان اثر هنری نام نهاد، هیچ، ارتباط و سنخیتی با فکر ایرانی اسلامی ما ندارد
بعد در ادارات جمهوری اسلامی و با پول بیت المال مسلمین
خانه اش را می خرند و چند اثرش را به عنوان کار فاخر هنری در همان خانه، موزه می کنند.

این طور کارها ده ها بار است که در طول سی سال اخیر در حال انجام است.

کاری به دولت الف و ب هم ندارد.

خیلی زیبا و رسمی یک جریان مشاوره ای و فکر دهنده و تصمیم ساز در هر دولتی همین کارهای خود را به راحتی پیش می برد.

مسئولین فرهنگی از جمله سازمانهای ارشاد، میراث و … فکری برای اولویت های فرهنگی هنری خود کنند.

وظیفه ماست که به فکر انقلاب و مردم باشیم.

بعد از تذکر ده ها باره ما به این افراد و سازمان ها، لازم است دستگاه قضایی فکری برای ترویج و تعمیق اینگونه افکار کند.

گویا برخی مدیران، هنوز نمی دانند که جمهوری اسلامی برپا شده است و اولویتهای نظام اسلامی چیست.
البته قبل از اینکه این ها مدیر باشند، مسئول هستند. ان هم در برابر خدا، در برابر انبیاء و اولیاء و در برابر آرمانهای انقلاب اسلامی

پ.ن: ۱. میخواستم برخی از آثار او را منتشر کنم ولی ارزش این کار را نداشت.

۲. انقدر مطالب درباره او واضح است که با اندکی جستجو به راحتی از زبان خودشان همه این حرفها را تصدیق خواهید کرد.