به گزارش هشت دی، حجت الاسلام سید صالح رودباری فرزند مرحوم آیت الله سید مجتبی رودباری ضمن عرض تشکر از حضور مردم استان گیلان در مراسم تشییع این عالم ربانی، گفت: قبل از وفات ایشان توفیق دیدارشان را داشتم، در شب آخر در بین فامیل در کنارشان چند توصیه را دریافت کردم که فرمودند: “همّ و غم ات خدا باشد و برای خدا کار کن” این توصیه، تمام عصاره زندگی ایشان بود و هیچ گاه فکر نمی کردم که آخرین توصیه ایشان باشد.

وی با اشاره به زندگانی پدر گرامی شان تصریح کرد: چه زمانی که ایشان در رشت بودند و چه زمانی که برای تحصیل به قم و نجف عزیمت کردند و مجدد به رشت برگشتند و در سال های بعد از پیروزی انقلاب، ایشان در جو تحصیلی زندگی می کردند و حدود ۲۳ سال در محضر امام بودند و در محضر آقایان آیت الله خوئی، آیت الله حکیم، آیت الله طباطبایی درس خواندند این در حالی است که طبیعتا برای ایشان بسیار سخت بود که از جمع علما و اساتید جدا شود و به محیطی عزیمت کند که از مسائل فقهی دور است که این مهم را انجام دادند و به رشت برگشتند.

معتقد بود وظیفه و تکلیفش در عزیمت به رشت است

پسر آیت الله رودباری، ادامه داد: پدر می گفتند: “برای نقل مکان به چند شهر استخاره کردم که فقط برای رشت استخاره ام خوب آمد در نتیجه با اینکه برایم سخت بود از آن جو تحصیلی جدا شدم اما احساس می کردم وظیفه و تکلیف من اینجاست، لذا منیت را کنار گذاشتم و به رشت آمدم.

سید صالح رودباری ادامه داد: ایشان در نجف در عالی ترین سطوح تحصیل و تحقیق می کردند و زمانی که به رشت امدند با پایین ترین سطوح مثل اینکه از تحصیل را از حروف الفبا شروع کنی ادامه دادند و این چیزی جز از خود گذشتگی و کسی که فقط برای رضای خدا کار انجام می دهد، نیست.

رعایت ادب و احترام ویژگی شاخص پدر

وی با اشاره به ویژگی های شاخص پدر گرامیشان بیان کرد: ایشان علی رغم جایگاهی که داشت به همه احترام می گذاشت و با احترامی که نسبت به مادرشان داشتند، جسم مبارکشان قبل از تدفین چند دقیقه ای در کنار مادر قرار گرفت و در روز خاک سپاری در کنار پدر قرار گرفتند و بنده به چشم می دیدم احترامی که نسبت به خانواده داشتند.

نشاط عجیب در شب آخر

این روحانی گیلانی با اشاره به حال روحی پدر گرامیشان در یک سال و نیم اخیر، گفت: در این مدت ایشان چندان خوشحال نبود و گویی از همه چیز بریده بودند، اما در شب آخر نشاط عجیبی در ایشان دیدم که چند نفر دیگر نیز این مسئله را مطرح کردند، چون پدر معمولا در عید نوروز و ماه مبارک رمضان با بستگان و فامیل دیدار داشتند.

در احترام نسبت به طلبه ها تعمد داشت

فرزند مرحوم آیت الله رودباری در ادامه تصریح کرد: ایشان در برخورد با فرزندانشان اظهار می کردند که شما را خیلی دوست می دارم و به همه احترام می گذاشتند، حتی بنده که خیلی در برابرشان کوچک هستم به احترام من بلند می شدند حتی در اواخر که بلند شدن برایشان خیلی سخت بود. در احترام نسبت به طلبه ها هم تعمد داشتند که شهریه را خودشان دو دستی بدهند و این مسئله احترام به مردم و دیگران در روضه هایی که افراد فراوانی می آمدند هرکس که می امد و می رفت در ملاقات روزانه این مسئله احترام از بین نمی رفت و این یعنی یک انسان خودساخته که همه چیز را در خدا می بیند.

مقید بر گرامیداشت نوروز و چیدن سفره هفت سین

وی با اشاره به اهتمام ویژه پدر بر گرامیداشت مراسم نوروز بیان کرد: ایشان سالیان سال مقید بر چیدن سفره هفت سین با تمام جزئیات بودند و در کنار آن، قرآن، مهر و سجاده می گذاشتند و نماز و دعا می خواندند و در عید رسمشان این بود که عیدی و نقل می دادند اگر مسئولین هم می آمدند همین رسم برقرار بود. در دوم فروردین هم سفره پهن بود و ایشان نماز و دعا می خواندند.

ارادت مردم به آیت الله رودباری قلبی است

فرزند آیت الله رودباری ضمن تشکر از مردم گیلان که در ایام عید مسائل مربوط به عید را کنار گذاشتند و بر برگزاری مراسم تشییع و تدفین آیت الله رودباری ‌تمرکز کردند، اظهار کرد: ایشان نسبت به مردم رقیق القلب بودند و این ارادت های مردمی هم قلبی است و از بین رفتنی نیست.

وی ادامه داد: تصورم این است با اهتمامی که پدر همواره بر نوروز داشتند و این نشاط و خوشحالی را برای دیگران می طلبیدند مراسمات به روال عادی تغییر کند. او همّ و غمش همواره خدا بود و به دنبال نشاط دیگران بود، همواره تاکید داشتند که در خانه را نبندید تا مردم بیایند و حتی اگر دو ساعت این دیدار برایشان میسر بود سعی می کردند گره ای از مردم باز شود و دلی را شاد کنند.

عمل خالصانه تاکید همیشگی پدر

سید صالح رودباری با بیان اینکه پدر همیشه توصیه می کردند “عملت را خالصانه انحام بده و وقتی عملی را برای خدا انجام دهی خدا برایت برکت می آورد”، بیان کرد: در همین دو سه روز اتفاقاتی افتاد که برایم غیر قابل باور بود و این چیزی بود که در سراسر زندگی با برکت شان به آن باور داشتند و این به تربیت خانوادگی و اساتید ایشان خصوصا امام خمینی(ره) برمی گردد.

وی با اشاره به خاطرات مرحوم آیت الله رودباری با امام خمینی(ره) تصریح کرد: در طول ۲۳ سال این خاطرات در مصاحبه های فراوان بسیار زیاد بیان شده است، ایشان چگونه بودن و اخلاص را از حضرت امام یاد گرفته بودند و باور داشتند که اگر تمام دنیا دیدشان نسبت به امام عوض شود، دید من همین خواهد ماند.

ماجرای فوت خواهر آیت الله رودباری و برخورد امام

فرزند آیت الله رودباری با اشاره به یکی از خاطرات ایشان با حضرت امام خمینی(ره) ادامه داد: ایشان وقتی در نجف بودند خواهرشان در ایران از دنیا رفت و بسیار متاثر شدند. پدر تعریف می کردند که “از شارع الرسول در حال گذر بودم و امام در جهت مخالفم در حال عبور بود”، پدر در آن زمان یک طلبه حدودا ۲۸ ساله بودند که امام مسیرشان را تغییر دادند و به پدر تسلیت گفتند. پدر می گفتند: “مجددا به درس برگشتم اما توان نوشتن نداشتم و با نگاه غیرعادی امام در جلسات که چرا نمی نویسم به نوشتن پرداختم”.

توسل؛ گمشده زندگی

وی با بیان اینکه سیره ی پدر فارغ از گفتار بود و عامل بودند و ما به این عمل نیاز داریم گفت: ایشان زمانی که در نحف بودند ناراحتی معده شدیدی داشتند که حتی آب هم نمی توانستند بخورند در نتیجه برای معالجه نزد دکتری به بغداد رفتند که با ایشان خوب برخورد نشد و گفتند وقتی از بغداد برگشتم همین طور در راه گریه‌ کرده و با خدا مناجات می کردم که من عمرم را برای تو گذاشتم و الان می خواهم که حالم خوب شود و وقتی برگشتم خانه با علم از دردم، شروع کردم به غذا خوردن و وقتی مجدد به دکتر مراجعه کردم در کمال ناباوری با عنایت خداوند، مشکلم حل شد.

وی افزود: اگر کتاب های فراوانی هم بخوانیم هیچ گاه به این مرحله از توسل نمی رسیم، گفت: این توسل، تقاضا و ارتباط حقیقی با خدا گمشده زندگی همه ماست و به آن احتیاج داریم و سعادت حقیقی در این مسیر است.

نشر دین با صدق عمل

سید صالح رودباری با اشاره به ویژگی جذب حداکثری مردم با توجه به فرمایش مقام معظم رهبری بیان کرد: خدامحوری و تاسی از سیره اهل بیت(ع) سبب می شود که در برخورد با بعضی افراد که ممکن است جهالت رفتاری داشته باشند کریمانه برخورد کنیم و سیره اهل بیت(ع) کریمانه است. پدر اگر از چیزی ناراحت هم می شدند به روی خودشان نمی آوردند. ایشان یکی از حجت های الهی با گفتار و عمل واحد بودند که با عملش، دین را نشان می داد و با این روش افراد ناخوداگاه به سمت هدف سوق می یابند.

وی با تاکید بر نشر زندگی نامه مدون و متقن مرحوم آیت الله رودباری، بیان کرد: پدر از این مسئله و اینکه نامشان مطرح شود و به چشم بیایند، گریزان بودند. خاطرات فراوانی از علمای بزرگ ضبط شده و مکتوب است اما به مرحله نهایی نرسیده و حیف است این خاطرات ناب محو شود.

وی با اشاره به ارتباط ایشان با رهبرانقلاب، اظهار کرد: رفاقت این دو بزرگوار به سال های قبل از انقلاب در مدرسه دارالشفا برمی گردد که با اخوی ایشان رفاقت داشتند و در سفرشان به منزل جد بزرگوارشان آمده بودند. آیت الله خامنه ای در دوران ریاست جمهوری وقتی پدر بزرگوار آیت الله رودباری از دنیا رفت، پیامی را صادر کردند که مکتوب داریم و در سفر استانی به گیلان نیز نوع برخوردشان ویژه بود و در محضر حضرت آقا برخورد کریمانه ای داشتند که نشان از این سیره عملی دارد که شخص وقتی به مقام بالایی می رسد اما برخورد کریمانه ای با دیگران دارد، همچنین ایشان نماینده رهبر در اخذ وجوهات هم بودند.

فرزند آیت الله رودباری با تشکر از مردم و گروهای مختلفی که در برگزاری مراسمات قدم برداشتند، تصریح کرد: صدور پیام های تسلیت از طرف رهبر معظم انقلاب، مراجع عظام تقلید، علمای حوزه های علمیه و… موجب ارامش در کنار این فقدان عظیم شد و از شاگردان ایشان که گوشه گوشه ی مراسم را مدیریت و مردمی که آمدند و تکریم و ارادتشان را به روحانیت و دیانت نشان دادند تشکر می کنم، ان شاء الله که دعای خیر ایشان شامل حال همه ما شود.