هشت دی: روز گذشته فایلی صوتی که به گفته “خطیب زاده” سخنگوی وزارت امورخارجه ایران قرار نبود پخش شود به طور اتفاقی به دست رسانه هایی مانند بی بی سی، ایران اینترنشنال سعودی و … رسید تا در این اوضاع، مردم را متوجه رسانه های معاند کند و منبع بودن آنان را به رخ بکشاند – که این امر مهم را فقط اهالی رسانه می توانند درک کنند- تا در برنامه های آتی خود از این طریق در زمان لازم (انتخاب آینده) بهره برداری های لازم را انجام دهند.

و اما در این فایل آقای ظریف! وزیر امورخارجه ایران، به طور اتفاقی و با آب و تاب از عملکرد چند ساله خودش می گوید و از دوستی خود با سردار شهید سلیمانی حرف می زند که شاید از محبوبیت ۹۰ درصدی این سردار مظلوم شهید طرفی ببندد.

ظریف با تقسیم میدانی حوزه فعالیت دستگاه دیپلماسی و تقابل تراشی واهی داخلی، نقش ها و عملکرد خودش را بگونه ای ماهرانه توجیه می کند که اگر کسی از حوزه اختیارات دستگاه دیپلماسی خبر نداشته باشد به یک همزاد پنداری به ایشان می رسد و شاید برای آن همه جانفشانی ها! در راه اعتلای وطن کف خواهد زد اما جای تامل دارد که ایشان برای حرف هایش “از حسام الدین آشنا” شاهد می آورد!! که خود نکته دارد.

آقای ظریف در این فایل خیلی سعی کرده است خودش را بگونه ای به مخاطب پرزنت کند که بگفته خودش اولا “از بچگی” و دوما بگفته مصاحبه کنند “حتی قبل انقلاب”! در دستگاه دپیلماسی فعالیت کرده است و پس من و توی مخاطب نباید فکر کنیم که امکان دارد که چنین کسی امکان اشتباه کردن داشته باشد! اگر هم اشتباهی بوده نه تنها مسببش شورای امنیت بوده بلکه حتی رییس جمهور روحانی پیشنهادهایش را رد می کرده، پس یعنی آهای مخاطب، ظریف در دولت روحانی هم تنها بوده است فقط در جلسات مهم “آن هم باوزیر راه در طبقه پایین ساختمان شورای امنیت نماز می خوانده! و بعد به خانه اش می رفته است!”

آقای ظریف در باز شماری حوادث مختلف در عرصه دپیلماسی سعی می کند که پای خیلی از بزرگان کشور را هم به ماجرا بکشاند تا اگر کسی بخواهد نقدی هم بکند خودش را در مقابل خیلی ها ببیند اما نمی گوید خالق”دلواپس ها” چه کس یا کسانی بوده اند و چرا این کلمه خطاب به منتقدین فعالیت کورکورانه جنابشان، بیان شده است! و چرا علی رغم وعده ها، فردای برجام کلیه تحریم ها به یکباره برداشته نشد!

آقای ظریف در این فایل سعی دارد بگونه ای با حمله به رسانه ملی ضمن زیر سوال بردن عملکرد آن، عدم محبویت خود را در نزد افکار عمومی به گردن رسانه ملی بیاندازد تا شاید با این ترفند از میزان اعتماد مردم به رسانه ملی کم کند و در وقت مناسب بهره برداری خود را انجام‌دهد و هرگز توضیح نمی دهد که ملاک محبوبیت یک وزیر امور خارجه چه چیزی می تواند باشد!

در ادامه ایشان از تماس های تلفنی مکرر “جان کری” می گوید و نقش عربستان و اسرائیل در بر هم خوردن برجام و همچنین توضیحی در مورد امضاء “کری تضمین است” می دهد و بگونه ای ماهرانه ضمن رد عدم اعتماد کورکورانه به طرف غربی که منجر به تحریم های بیشتر شد برهم خوردن برجام را به گردن آل سعود می اندازد. این اولا صحه به قدرت دیپلماسی آل سعود است که شاید چیزی نباشد که بتوان باورش کرد آن هم‌با هزار دلیل که اینجا جایش نیست، دوما دشمن تراشی برای چیزی که از اول هم معلوم بود چیزی جز هیچ نسیب ملت نخواهد کرد.

ظریف سعی دارد خود را واقع گرا معرفی کند و عدم موفقیت در همگرایی منطقه ای این عدم موفقیت را به گردن کس دیگری بیاندازد و این یعنی شانه خالی کردن از بار مسئولیت، و از همه مهمتر ایشان در این فایل تلویحا قبول می کند که ایران در یمن حضور دارد و “او باید به انصار الله بگویید که صلح کند” و این نکته یعنی همان حرف هایی که سالهاست به ایران نسبت می دهند تا با اثباتش تحریم های مضاعفی را بر ملت تحمیل کند و حالا این نکته از زبان وزیر خارجه ایران جاری می شود و ایشان پای را فراتر می نهد حتی مشکل عربستان با ایران را دخالت ایران در امور عرب ها می داند! و این نکات “ظریف” از زبان “ظریف” خود حکایت ها دارد که شاید ساعت ها بحث دارد که چرا باید در این برهه و زمان که برجام دوباره در حال مذاکره است و برجام پلاس رو میز مذاکره بایدن و… هست این حرف ها زده شود. آیا این ادامه همان سناریوی “خزانه خالی ” روحانی در زمان مذاکرات قبلی نیست؟

تعحبی ندارد که برخی ها بخواهند از هر طریقی بهره برداری انتخاباتی بکنند چرا که در قاموس این ها هدف وسیله را توجیه می کند. بله! بی شک تیم‌رسانه ای که روحانی را ۸ سال به مردم این کشور غالب کرد باز هم می داند چگونه در این مسیر رییس جمهوری دیگر تحویل ملت دهد و از عواطف و احساسات ملت بهره ببرد.

نا گفته نماند که می گفت: “من یک جلد کتاب از کتابخانه وزارت امور خارجه به امانت می خواستم بعد از واسطه کردن ۱۰نفر و دادن تعهد که سر وقت به ان مرکز تحویل بدهم و توانستم کتابی که به وفور ممکن است در میدان انقلاب هم پیدا شود را تحویل بگیرم‌” چطور و چگونه می شود باور کرد این فایل به طور اتفاقی از وزارت امورخارجه خارج شده و در اختیار رسانه های خارجی قرار گرفته باشد؟ ظریفی که اینقدر به دستگاه دپیلماسی اش اعتماد دارد و گلایه می کند که چرا در مورد فلان موضوع او را در جریان قرار نداده اند  آیا نباید پاسخ دهد که در زیر مجموعه خود چرا باید کسانی باشند که فایل صوتی محرمانه را افشا کنند؟ و اگر دستشان به اسناد خیلی سری! برسد چه کار می کردند و می کنند؟

اعتراف تلخی است اما واقعیت این است که: ظریف می داند دارد چکار می کند و کارش را بخوبی بلد است او جامعه ایرانی را می شناسد و می داند چگونه رأی جمع کند! او می داند که در این برهه زمانی باید روحانی را در طرف دیگرانی بنشاند و خود را چهره مظلوم ایران ۱۴۰۰ معرفی کند.

بهر حال این فایل، سند برنامه عمیق نفوذ در مغز سیاست خارجه ایران است، جایی که باید در آن از منافع ملی حمایت شود و همه چیز به آن ختم شود، تبدیل به پاشنه آشیل جمهوری اسلامی شده است، پس به نظر می رسد که اگر در خانه کس است همین لو رفتن فایل صوتی، بس است و البته اما ای کاش کسی باشد! باز ادای بزدل واقعیت را فدای مصلحت نکند.

در مورد سعید لیلاز که مجری و به اصطلاح مصاحبه کننده هست نیاز به صحبت نیست فقط کافی است همین نکته را بگوییم که وی در واقعه فتنه ۸۸ و در جریان موسوم به کودتای مخملی در ایران به ۹ سال زندان محکوم شده است که خودتان حدیث مفصل بخوانید از این مجمل که چگونه زندانی سیاسی به آن جایگاه رسیده است که می تواند ساعت ها رو در روی وزیر بنشیند، مصاحبه که هیج…

و در پایان باید گفته شود که کاش ظریف فرصت کند که حالا با آب و تاپ از نشست های خود با رئیس جمهور فعلی آلمان می گوید یک بار هم شده نقش”بیسمارک” را در تاریخ آلمان بخواند مخصوصا آنجایی را که به فرانسه منزوی شده، گفت: “تونس میوه رسیده ای هست که باید چیده شود!” تا ایتالیا را بجنگ آورد.

خلاصه اینکه همه تحلیل های من از اول تا آخر دروغ و نادرست بود اما آقای ظریف؛ بفرمایید فایل صوتیِ منتشر نشده‌ی پروژه‌ی تاریخ شفاهی دولت ایران، روی آنتن شبکه سعودی اینترنشنال چه می‌کند؟

میثم گوهرپور قلعه رودخانی