هشت دی: جمهوری اسلامی ایران در واکنش به نقض آشکار برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت از سوی دولت تروریستی آمریکا، پس از یک سال صبر برای فرصت دادن به طرف‌های اروپایی به منظور جبران خسارات وارد شده به ایران، سر انجام به کاهش تعهدات برجامی اقدام کرد. بر اساس قانون راهبرد رفع تحریم مصوبه مجلس شورای اسلامی، ایران غنی سازی ۲۰ درصد را آغاز کرد. پس از اینکه رژیم صهیونیستی به عنوان یکی از متحدان اصلی آمریکا در منطقه، یک خرابکاری تروریستی در سایت غنی‌سازی نطنز انجام داد، جمهوری اسلامی ایران تصمیم گرفت تا سطح غنی ‌ سازی اورانیوم خود را تا ۶۰ درصد افزایش دهد.

آمریکا به صورت غیر مستقیم و از طریق رابرت مالی که نماینده ویژه ایالات متحده آمریکا در امور ایران است در مذاکرات وین حضور دارد و نظرات طرف آمریکایی را از طریق اروپایی‌ها منتقل می‌کند این در حالی است که آمریکا ضمن اعلام اینکه به دنبال مذاکره و رسیدن به یک توافق است هر جا بتواند از تهدید به حمله نظامی هم هراسی ندارد و از آن به عنوان یک اهرم برای فشار بیشتر علیه کشورمان استفاده می‌کند.

آیا مذاکره با کسانی که پایبند به امضاء قبلی‌شان نبودند منطقی است؟

اسلام دین منطق و گفتگو است و جمهوری اسلامی ایران در طول ۴۲ سال عمر پر برکت خود از مذاکره و گفتگو استقبال کرده است. دولت‌های مختلف در جمهوری اسلامی ایران با رویکردهای مختلف در مذاکرات حاضر شده‌اند و در هر دوره مذاکرات اهداف خاصی را دنبال می‌کرد.

اما در دوره اخیر، دولت با اعتقاد به این موضوع که آمریکا «کدخدای» جهان است در مذاکرات شرکت کرد و این رویکرد دولت موجب وادادگی و عدم اعتماد به نفس دولت بود و آمریکا با سوء استفاده از این اعتماد دولت به هیچ یک از تعهدات خود عمل نکرد و تحریم‌ها را گسترش داد و مشکلات بیشتری برای کشورمان ایجاد کرد.

نقض عهد طرف آمریکایی و خروج یک طرفه از توافق هسته‌ای نشان داد که این کشور قابل اعتماد نبوده و نباید دوباره به وعده‌های دروغین دولت جدید آمریکا اعتماد کرد. خروج آمریکا از برجام باید درس عبرتی برای تیم مذاکره‌کننده و مردم کشورمان باشد که تجربه دولت اوباما را در دولت بایدن تکرار نکنند و به شیطان اکبر که به وسیله واسطه‌ها در مذاکرات حضور دارند اعتماد نکنند.

مذاکره در شرایط فعلی و پیوند زدن تمام کشور به نتیجه این مذاکرات نشانه چیست؟

ابتدا باید در مورد این موضوع بیاندیشیم که امروز کشور در چه شرایطی است و در کجا قرار داریم. وضعیت امروز کشور حاصل هشت سال بی تدبیری و عدم مدیریت صحیح کشور در دو دولت گذشته بود که امروز وضعیت اقتصادی کشور را به حالت بحرانی رسانده و مردم را گرفتار صف‌های نان و مرغ کرده است.

دولت همه تخم‌مرغ‌های خود را در سبد مذاکره و توافق با غرب چیده و امیدوار است که یا با یک توافق عجولانه و با سوء استفاده از احساسات مردم بتواند در انتخابات پیش رو تاثیر بگذارد و دوباره دولتی را سرکار بیاورد که در دوره بعد ی از سپهر سیاسی کشور حذف نشوند. اما مردم فراموش نکرده‌اند که دولت یک بار دیگر همه مشکلات کشور از جمله «آب خوردن مردم» را به برجام حواله کردند و ادعا کردند که بعد از برجام همه مشکلات کشور حل خواهد شد و تحریم‌ها در روز امضاء این تفاهم‌نامه از بین خواهد رفت. اما آنچه در عمل مشاهده کردیم نه تنها هیچ تحریمی برداشته نشد، بلکه تحریم‌های جدیدی علیه کشورمان وضع شد . عدم مدیریت صحیح کشور همراه با دشمنی‌های آمریکا موجب مشکلات اقتصادی فعلی کشور شد. دولت دوباره همه مشکلات کشور را به مذاکره پیوند می‌زند و جامعه را نتیجه این مذاکرات شرطی می‌کند.

آیا این مذاکرات موانعی را از سر راه مشکلات مردم برطرف می‌کند؟

اخبار مثبت و منفی زیادی از مذاکرت وین منتشر می‌شود. طرف ایرانی در تلاش است تا روند مذاکرات را مثبت جلوه دهد و مذاکرات را سازنده و مثبت توصیف کند. اما طرف‌های غربی هر روز از شرط و شروط تازه برای ادامه مذاکرات رونمایی می‌کندد. از آنجایی که آمریکا به صورت یک طرفه از برجام خارج شده است و ایران تا یک سال هم به طرف‌های اروپایی فرصت جبران خسارت داده بود، امروز خواسته طرف ایرانی در مذاکرات رفع کامل تحریم‌ها و جبران خسارت‌های وارد شده است. اما آمریکا نه تنها به خواسته‌های کشورمان اهمیت نمی‌دهد بلکه ذات دشمن در این است که هر روز مشکلات جدیدی برای کشورمان ایجاد کند. آنچه واضح است این است که آمریکای جنایت‌کار مانند گذشته به تعهدات خود عمل نخواهد کرد و حتی در صورت رسیدن به توافق که بسیار دور از ذهن است مانند گذشته به تعهداتش عمل نخواهد کرد.

هدف آمریکا از مذاکره، رسیدن به نتیجه و رفع تحریم‌های ضد ایرانی نیست. بلکه آمریکا، مذاکره را وسیله‌ای برای فشار بیشتر بر ایران می‌داند. به عبارت بهتر هدف آمریکا از مذاکره، صرفاً مذاکره است و آمریکا از این طریق می‌خواهد برای خود مشروعیت کسب کند و بتواند دلیل‌های توجیه کننده برای تحریم‌های بعدی کسب کند و پیش‌روی‌های کشورمان در غنی سازی ۲۰ درصد و ۶۰ درصد را بگیرد.

توحید محمدزاده/ پژوشگر مسائل بین‌الملل