پایگاه خبری تحلیلی 8دی نیوز
https://www.8deynews.com
آنها که «نرمش قهرمانانه» را به «پایان ایستادگی نظام بر سر اصول» تعبیر کردند، مکنونات قلبی خود را نشان دادند
علی رغم سخنان شفاف امام خامنه ای عبارت نرمش قهرمانانه را جریان خاص رسانهای در داخل کشور از آن به «انفعال»، «کوتاه آمدن از اصول اساسی» و«پایان ایستادگی نظام بر سر اصول»یا «امتیازدهی ایران به غرب» تعبیر کردند، در واقع مکنونات قلبی خود را نشان دادند
دیپلماسی عزتمند بر اساس شاخص نرمش قهرمانانه
به این بیانات امام خامنه ای در دیدار فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامى و در سالروز ولادت حضرت امام رضا علیهالسلام توجه کنید :
… بهانههایى که میشنوید و مىبینید که مىآورند، براى وادادگى بهانه مىآورند، براى پشیمانى بهانه مىآورند؛ بهانه هم این است که دنیا تغییر کرده، همه چیز عوض شده. خب، یک چیزهایى عوض نمیشود؛ از اولِ تاریخ تا امروز حُسن عدالت و عدالتطلبى انسان تغییر نکرده، زشتىِ ظلم تغییر نکرده، حُسن استقلال ملّى و عزّت ملّى تغییر نکرده، اینها و بسیارى از اصول دیگر که تغییرپذیر نیست. اینکه دنیا تغییر کرده، بهانه نمیشود براى اینکه ما رفتار خودمان، هدف خودمان، آرمان خودمان را عوض کنیم؛ وقتى آرمان عوض شد، راه عوض میشود؛ وقتى هدف نهایى عوض شد، دیگر معنى ندارد که شما در راه قبلى حرکت کنید، میروید به سمت هدف جدید که راه جدیدى است، راه دیگرى است.
… اینکه ما بیاییم چالش انقلاب را فرو بکاهیم به چالشهاى سیاسى و خطّى و جناحى و مقابلهى زید و عمرو با یکدیگر، این سهلنگرى است، مسامحه است، سهلانگارى است؛ چالش انقلاب اینها نیست. اینکه یک خطّ سیاسى، یک جریان سیاسى با یک جریان سیاسى دیگر دعوا دارند، یا زیدى با عمرواى اختلاف دارد، اینها چالش انقلاب نیست؛ چالش اساسى انقلاب عبارت است از اینکه انقلاب یک نظم جدیدى را براى بشریّت ارائه کرده. نمیگوییم انقلاب از اول با مخاطب قرار دادن کلّ بشر آمد؛ نه، انقلاب اسلامىِ «ایران» بود، متوجّه مسائل ایران بود، متوجّه ایجاد تغییرات بنیادى در ایران بود؛ امّا زبان این انقلاب و پیام این انقلاب پیامى بود و زبانى بود که نمیتواند و نمیتوانست – به طبع حال – در مرزهاى ایران منحصر بماند؛ یک مفهوم جهانى، یک حقیقت جهانى، یک حقیقت بشرى به وسیلهى انقلاب پیام داده شد که هر کسى در دنیا آن را بشنود احساس میکند که به این پیام دلبسته است. آن پیام چیست؟ اگر بخواهیم آن پیام را در شکل اجتماعى و انسانى آن در یک جمله بیان بکنیم: مقابلهى با نظام سلطه است؛ این پیام انقلاب است. نظام سلطه، نظام تقسیم دنیا به ظالم و به مظلوم است؛ منطق انقلاب که منطق اسلام است، «لا تَظلِمونَ وَ لا تُظلَمون»()( سورهى بقره، بخشى از آیهى ۲۷۹( است.
… خب، نظام سلطه جنگ را، فقر را، فساد را گسترش میدهد، با همان سازوکار مشخّص تقسیم دنیا به ظالم و مظلوم. اسلام – یعنى انقلاب اسلامى که برگرفتهى از همان مفاهیم اسلامى است – مىآید میگوید: لا تَظلِمونَ وَ لا تُظلَمون، یعنى همهى این عوامل را نفى میکند؛ چالش اصلى اینجا است؛ دعواى اصلى اینجا است؛ دعواى با انقلاب اینها است؛ بقیّهى حرفها بهانه است. تحریم، جنگ داخلى، ایجاد کودتا، بقیّهى چیزهایى که در این سالها [بوده]، مسئلهى انرژى هستهاى، همه را در این چهارچوب باید نگاه کرد،
… هر کسى که در پایبندى به این ارزش اصولى و اصلى، یعنى ارزشى که هویّت سیاسى انقلاب را معیّن میکند – لا تَظلِمونَ وَ لا تُظلَمون – پایبندتر باشد و بفهمد که فهرست مشکلات تولیدشده و ایجادشدهى دشمنان علیه نظام اسلامى در این چهارچوب میگنجد – هرکسى با یک چنین بینشى و با ایستادگى در این راه باشد – همانقدر براى آنها مبغوض است. البتّه عالَم دیپلماسى، عالَم لبخند زدن است؛ لبخند هم میزنند، مذاکره هم میکنند، درخواست مذاکره هم میکنند، خودشان هم میگویند.
… ما مخالف با حرکتهاى صحیح و منطقى دیپلماسى هم نیستیم؛ چه در عالم دیپلماسى ، چه در عالم سیاستهاى داخلى. بنده معتقد به همان چیزى هستم که سالها پیش اسمگذارى شد «نرمش قهرمانانه»؛ نرمش در یک جاهایى بسیار لازم است، بسیار خوب است؛ عیبى ندارد، اما این کشتىگیرى که دارد با حریف خودش کشتى میگیرد و یک جاهایى به دلیل فنّى نرمشى نشان میدهد، فراموش نکند که طرفش کیست؛ فراموش نکند که مشغول چه کارى است؛ این شرط اصلى است؛ بفهمند که دارند چهکار میکنند، بدانند که با چه کسى مواجهند، با چه کسى طرفند، آماج حملهى طرف آنها کجاى مسئله است؛ این را توجّه داشته باشند.
آری علی رغم سخنان شفاف امام خامنه ای عبارت نرمش قهرمانانه را جریان خاص رسانهای در داخل کشور از آن به «انفعال»، «کوتاه آمدن از اصول اساسی» و«پایان ایستادگی نظام بر سر اصول»یا «امتیازدهی ایران به غرب» تعبیر کردند، در واقع مکنونات قلبی خود را نشان دادند در حالی که آنچه که از بیان رهبر معظم انقلاب به صورت شفاف استنباط می شود تغییر تاکتیک در روشهاست نه تغییر اصول و مسائل مبنایی نظام اسلامی .
دراین رابطه معظم له مرداد سال ۷۳ بیان میکنند: «ما به عنوان یک نظام، فرقهای عنصری و جوهری با تقریباً همه نظامهای دنیا داریم که کاریش هم نمیشود کرد. ما نباید از حرفهایمان عدول کنیم در غیر این صورت آن زمان، جمهوری اسلامی فقط یک اسم خواهد بود.» یا در مرداد ۸۳ میفرمایند: «نباید این طور باشد که اگر ما در مسئلهای یا در منطقهای از خودمان ناتوانایی نشان دادیم و ناتوانی اثر نامطلوبی برای ما به وجود آورد، آن را به حساب تفکرات و آرمانها و اصول خودمان بگذاریم؛ نه، بلکه باید آن را به حساب ناتوانی خودمان بگذاریم.»
رهبری معظم انقلاب بهترین نوع دیپلماسی را در اواخر آبان سال ۸۲ را اینگونه تشریح میکنند: «ابتکار عمل در مسئله ارتباطات خارجی، بسیار مهم است. اینکه کشوری با دیپلماسی منفعل منتظر باشد دیگران چه میگویند و چه میکنند و بر اساس آن و به مقتضای ضرورت و موقعیت تصمیم بگیرد، بدترین شکل دیپلماسی است؛ باید از این به شدت پرهیز کنیم مراقب باشیم این طور پیش نیاید.»
لذا آنچه که از بیان نافذ علمدار انقلاب برمی آید دیپلماسی پیشبرنده با حفظ اصول و آرمانها و با تغییر تاکتیک بر مبنای نیاز روز و نیز شرایط زمان و مکان مد نظر می باشد . در این رابطه حضور ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران (حجه الاسلام و المسلمین دکترحسن روحانی ) در اجلاس سالانه سازمان ملل متحد و بیان راهبردهای نظام جمهوری اسلامی در همین راستا ارزیابی می گردد . در این رابطه طرح مطالب زیر توسط ایشان در این اجلاس قابل توجه است .
…. من با تاکید بر اعتدال، در مبارزات انتخاباتی شرکت کردم و با فاصله زیاد در انتخابات پیروز شدم. لذا، بر مبنای ماموریت روشنی که از رای دهندگان دریافت کرده ام، متعهد به انجام وظیفه در چارچوب اعتدال هستم که از جمله مستلزم برقراری تعادل، بین واقع بینی و آرمانهای جمهوری اسلامی است.
….من عمیقا بابت تراژدی انسانی در سوریه و رنجهای شدیدی که مردم آن کشور طی دو سال و نیم اخیر متحمل شده اند، متاسفم. دولت من به عنوان نماینده مردمی که دهشت ناشی از کاربرد سلاح شیمیایی را تحمل کرده اند، قویا استفاده از این سلاح در منازعه جاری در سوریه را محکوم می کند. من همچنین نگران شرایط مناسبی هستم که در برخی از مناطق سوریه برای رشد و نمو ایدئولوژیهای افراطی و گردهمآیی تروریستها فراهم شده که یادآور شرایط در برخی مناطق مجاور مرزهای شرقی ما در دهه ۱۹۹۰ است.
… ما همواره متعهد شده ایم که دست به اقدامی در جهت تولید سلاح هسته ای نزنیم. همانطور که در فتوای مقام معظم رهبری تصریح شده، ما قویا اعتقاد داریم که تولید، انباشت و استفاده از سلاحهای هسته ای با تعالیم اسلامی مغایرت دارد. من همچنین باید تاکید کنم که ما هرگز به گزینه ساخت سلاح هستهای نیاندیشیدهایم. ما اعتقاد داریم که این گونه سلاحها تنها می توانند موجب تضعیف منافع و امنیت ملی ما شوند و به این دلیل هیچ جایی در دکترین امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران ندارند و حتی صرف وجود این تصور در جهان که ایران ممکن است در پی چنین سلاحهایی باشد، برای امنیت و منافع عمومی ما مضر است.
…توانایی صلح آمیز هسته ای که ما کسب کرده ایم در یک چارچوب شفاف و مورد شناسایی بین المللی بکار گرفته خواهد شد و همانطور که طی سالهای اخیر عمل شده، سازمان بین المللی انرژی اتمی در چارچوب سازوکارهای پادمان و نظارت بین المللی دسترسی کامل به آن داشته و خواهد داشت. اعتقاد داریم که در چنین مسیر مناسب و قانونمندی است که جامعه بین المللی می تواند از ماهیت منحصرا صلح آمیز برنامه هسته ای ایران مطمئن شود.
آنچه که از سخنان دکتر روحانی استنباط می شود پایبندی به اصول و آرمانهای نظام و صیانت از دست آوردهای آن اعم از دست آوردهای اعتقادی و مبنایی و دست آوردهای علمی و تکنولوزیکی خصوصا فن آوری هسته ای و نیز حمایت از ملت های ستمدیده خاصه ملت سوریه می باشد .
در پایان آنچه که باید گفت این است که امروزه جایگاه منیع جمهوری اسلامی به نقطه ای رسیده است که هیچ کس حق ندارد از موضع ضعف انرا در نظام بین الملل تعریف کند لذا همانطور که رئیس جمهور محترم هم اشاره نمودند جایگاه ما فراتر از یک قدرت ملی بعنوان قدرت منطقه ای و حتی فرا منطقه ای می باشد . لذا انتظار همه دلسوزان انقلاب از تیم دیپلماسی کشور آن است که براساس سند راهبردی نظام و برپایه اصول عزت – حکمت و مصلحت منافع جمهوری اسلامی را در جهان پاس داشته تا با اتکای به خداوند متعال ایران اسلامی بعنوان ام القرای ملتهای رنجدیده و ستمدیده حامی اول مستضعفین و محرومین جهان نقش اول را در عرصه جهانی ایفا نماید . انشاا…
عباس بایرامی ( کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی )
نظرات