به گزارش ۸دی،جو بایدن، معاون اول باراک اوباما، رئیس‌جمهور سابق آمریکا، نامزد حزب دموکرات در انتخابات ریاست‌جمهوری امسال آمریکا و تنها امید دموکرات‌ها برای کوتاه کردن دوره ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ و بیرون انداختن او از کاخ سفید است. در گزارش پیش رو، این سیاستمدار دموکرات آمریکایی خدمت مخاطبان محترم معرفی شده است.

جو بایدن زندگی بسیار پرفرازونشیبی داشته که با اتفاقات تلخی هم همراه بوده است

زندگی شخصی و تحصیلات (۱۹۴۲ تا ۱۹۶۹)

«جوزف رابینِت بایدن جونیور [۱] » مشهور به «جو بایدن» ۲۰ نوامبر ۱۹۴۲ (۲۹ آبان ۱۳۲۱) در بیمارستان «سنت ماری» در شهر «اِسکرانتون» در ایالت پنسیلوانیا به دنیا آمد [۲] . پدرش «جوزف رابینت بایدن سینیور» (که سال ۲۰۰۲ فوت کرد) و مادرش «کاترین یوجینیا فینِگان» (که سال ۲۰۱۰ فوت کرد) مسیحیِ کاتولیک بودند. بایدن فرزند ارشد خانواده و صاحب دو برادر و یک خواهر است.

جو بایدن در نوزادی در آغوش مادربزرگ مادری‌اش و در کنار پدر، مادر، و پدربزرگ مادری‌اش؛ وقتی پدر بایدن با مشکلات اقتصادی مواجه شد، آن‌ها چند سال با پدربزرگ و مادربزرگِ مادری جو زندگی کردند

جو بایدن (چپ) و خواهرش «والِری» در آغوش پدربزرگِ مادری‌شان

جو بایدن (جلوی تصویر) در کودکی در حال بازی بیس‌بال در حیاط جلوی خانه‌ی کودکی‌اش در شهر اسکرانتون ایالت پنسیلوانیا

پدربزرگ و مادربزرگِ پدری جو بایدن ریشه‌های انگلستانی، ایرلندی و فرانسوی داشتند [۳] (شهر اسکرانتون بسیار «ایرلندی» است و نام خودِ جو بایدن هم سال ۲۰۱۳ در تالار افتخارات ایرلندی-آمریکایی‌ها ثبت شد [۴] )؛ اجداد او، از سه نسل قبل، اهل انگلستان بودند و از آن‌جا به آمریکا مهاجرت کردند. پدرِ بایدن مرد ثروتمندی بود، اما پس از تولد «جو» با مشکلات اقتصادی مواجه شد [۵] و نهایتاً پس از رکود اقتصادی در اسکرانتون، خانواده‌اش را سال ۱۹۵۳ به شهرهای «کلِیمونت» و سپس «ویلمینگتون» در ایالت دِلاوِر برد [۶] . جو دوران تحصیلات قبل از دانشگاهش را در کلیمونت سپری کرد. اگرچه دانش‌آموز زرنگی نبود، اما از همان دوران به داشتن ویژگی «رهبری» شهرت پیدا کرد. به علاوه، در تیم فوتبال آمریکایی دبیرستان بسیار موفق بود و بیس‌بال هم بازی می‌کرد. سال ۱۹۶۱ از دبیرستان فارغ‌التحصیل شد.

جو بایدن (پشت سر) در کنار خواهرش «والِری» و برادرش «جیمز» 

جو بایدن در سن ۱۰ سالگی؛ در همین سن و سال بود که خانواده بایدن از پنسلوانیا به دِلاوِر نقل‌مکان کرد 

مدرک کارشناسی‌اش را از دانشگاه دلاوِر در شهر نیوآرک (حدود ۲۰ کیلومتری غرب ویلمینگتون) در دو رشته تاریخ و علوم سیاسی دریافت کرد [۷] ، اگرچه در بین ۶۸۸ دانشجوی هم‌ورودی‌اش رتبه ۵۰۶ را به دست‌آورد [۸] . در همین دانشگاه بود که با همسر اولش «نیلیا هانتر» آشنا شد و یک سال پس از فارغ‌التحصیلی، سال ۱۹۶۶، با او ازدواج کرد. جو و نیلیا طی شش سال زندگی مشترک‌شان صاحب سه فرزند شدند: دو پسر به نام‌های «جوزف آر. بُو بایدن سوم» و «رابرت هانتر»، و یک دختر به نام «نائومی کریستینا». با این حال، شش سال بعد، حدود یک ماه بعد از اولین پیروزی بایدن در انتخابات مجلس سنا (که در ادامه به آن خواهیم پرداخت)، نیلیا و دختر سیزده‌ماهه‌شان، در حالی که برای خرید کریسمس بیرون رفته بودند، در یک تصادف رانندگی جان خود را از دست دادند. دو پسر بایدن در این تصادف به شدت آسیب دیدند، اما زنده ماندند [۹] . بایدن سه سال بعد، سال ۱۹۷۵، با همسر فعلی‌اش «جیل جِیکوبز» آشنا شد و این دو سال ۱۹۷۷ با هم ازدواج کردند. بایدن هر سال، ۱۸ دسامبر، روزی که همسر اولش و دخترشان فوت کردند، سرِ کار نمی‌رود [۱۰] .

تصویر جو بایدن در سالنامه سال ۱۹۶۵ دانشگاه دِلاوِر 

بایدن همزمان با ازدواج با نیلیا، در دانشکده حقوق دانشگاه «سیراکیوس» در شهر سیراکیوس در ایالت نیویورک ثبت‌نام کرد و دو سال بعد، سال ۱۹۶۸، با مدرک حقوق از این دانشگاه فارغ‌التحصیل شد؛ با رتبه ۷۶ بین ۸۵ دانشجوی آن سال. اگرچه بعداً گفت دانشکده حقوق «کسل‌کننده‌ترین چیز در کل جهان [۱۱] » بوده و در سال اول تحصیلش در دانشگاه سیراکیوس هم متهم به سرقت ادبی (کپی‌برداری از مطالب دیگران و ثبت آن‌ها به نام خود) شد [۱۲] ، اما نهایتاً یک سال پس از فارغ‌التحصیلی در کانون وکلای شهر ویلمینگتون پذیرفته شد [۱۳] .

جو بایدن در سن ۲۶ سالگی و در آستانه ورود به دنیای سیاست

عضویت در شورای شهر (۱۹۶۹ تا ۱۹۷۲) و عضویت در مجلس سنا (۱۹۷۳ تا ۲۰۰۹)

بایدن بعد از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه، مدتی به عنوان کارمند و کارشناس حقوقی در حوزه وکالت کار کرد، اما همیشه می‌دانست که مقصد نهایی‌اش سیاست است. به همسرش نیلیا گفته بود می‌خواهد در ۳۰ سالگی وارد مجلس سنا شود و نهایتاً به کاخ سفید راه پیدا کند [۱۴] . بایدن که بین سال‌های ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۲ عضو شورای شهرستان نیوکاسل در ایالت دلاوِر بود، اولین روزهای سال ۱۹۷۳، دو هفته قبل از تولد ۳۰ سالگی‌اش و حدود یک ماه قبل از فوت نیلیا توانست به هدف اولش برسد. حداقل سن سناتورها در آمریکا ۳۰ سال است و بایدن با پیروزی در انتخابات مجلس سنا به ششمین سناتور تاریخ آمریکا در فهرست جوان‌ترین اعضای مجلس سنا تبدیل شد [۱۵] .

جو بایدن (دستش را بالا آورده) در «هتل دوپونت» در شهر ویلمینگتون در ایالت دِلاوِر در سال ۱۹۷۲، همان سالی که برای اولین بار به مجلس سنا راه پیدا کرد

جشن تولد ۳۰ سالگی جو بایدن در ماه نوامبر سال ۱۹۷۲ در کنار همسر اولش نیلیا و دو پسرشان «بُو» (چپ) و هانتر؛ بایدن در انتخابات مجلس سنا پیروز شده بود، اما مراسم تحلیف او هنوز برگزار نشده بود؛ نیلیا و دختر سیزده‌ماهه‌شان (که در این تصویر حضور ندارد) تقریباً یک ماه پس از جشن تولد بایدن در یک تصادف رانندگی جان خود را از دست دادند 

بقایای خودرویی که «نیلیا» همسر جو بایدن و فرزندانش هنگام تصادف مرگ‌بار رانندگی در آن بودند 

مراسم تحلیف جو بایدن (دوم از چپ) به عنوان نماینده مجلس سنا در سال ۱۹۷۳ در بیمارستانی که دو پسرش بعد از تصادف رانندگی در آن بستری بودند 

مصاحبه بایدن (پشت تریبون) با رسانه‌ها پس از مراسم تحلیفش در سال ۱۹۷۳؛ بایدن ابتدا تصمیم گرفت کرسی‌اش در مجلس سنا را واگذار کند و به دو پسرش رسیدگی کند، اما سناتورهای ارشد او را متقاعد کردند به واشینگتن بیاید 

جو بایدن (دوم از راست) و همسر فعلی‌اش «جیل جِیکوبز» (راست) کمی بعد از آشنایی‌شان در سال ۱۹۷۵ در کنار دو پسر بایدن «بُو» (چپ) و «هانتر» 

جو بایدن و همسر فعلی‌اش «جیل جِیکوبز»؛ «بیل استیونسون» همسر سابق جیکوبز ماه گذشته میلادی (آگوست ۲۰۲۰) مدعی شد بر خلاف روایت رسمی درباره آشنایی بایدن با جیکوبز در سال ۱۹۷۵، این دو همزمان با تبلیغات انتخاباتی بایدن برای ورود به مجلس سنا در سال ۱۹۷۲ با هم آشنا شدند و بعدها حتی با هم رابطه هم داشتند؛ استیونسون می‌گوید همین رابطه باعث طلاق او و جیکوبز شد و بایدن نهایتاً با جیکوبز ازدواج کرد 

بایدن در اوایل ورودش به سیاست، به خاطر نارضایتی از سیاست‌های فرماندار دموکراتِ ایالت دلاوِر، خودش را جمهوری‌خواه می‌دانست، اما از آن‌جایی که از ریچارد نیکسون، نامزد وقت حزب جمهوری‌خواه در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا، هم خوشش نمی‌آمد، حاضر نشد پیشنهاد جمهوری‌خواهان برای پیوستن به حزب‌شان را بپذیرد؛ ترجیح داد خودش را «مستقل» معرفی کند. طی سال‌های اول عضویتش در مجلس سنا، روی حمایت از حقوق مصرف‌کنندگان و موضوعاتی مانند محیط‌زیست و مسئولیت‌پذیری دولت متمرکز بود. مجله تایم آمریکا حتی سال ۱۹۷۴ بایدن را یکی از «۲۰۰ چهره آینده» معرفی کرد [۱۶] .

جو بایدن در کنار مادرش پس از پیروزی مجدد در انتخابات مجلس سنا در سال ۱۹۸۶ 

بایدن بین سال‌های ۱۹۸۷ تا ۱۹۹۵ ریاست کمیته قضایی مجلس سنا را به عهده داشت و بین سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۳ و سپس ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۹ رئیس کمیته روابط خارجی سنا بود. وی سال ۱۹۹۶ به لایحه «دفاع از ازدواج» که دولت فدرال را از به رسمیت شناختن ازدواج همجنس‌گراها منع می‌کرد، رأی مثبت داد. این لایحه بعدها در سال ۲۰۱۳ و ۲۰۱۵ مغایر با قانون اساسی آمریکا تشخیص داده شد و در حالی که بایدن، معاون اول رئیس‌جمهور وقت آمریکا، یعنی باراک اوباما، و دومین شخص قدرتمند در آمریکا بود، لغو شد. بعدها، بایدن به یکی از حامیان حقوق دگرباشان جنسی تبدیل شد و حتی از دولت ترامپ به خاطر ایستادگی‌اش در مقابل گسترش حقوق دگرباش‌ها انتقاد کرد [۱۷] .

جو بایدن (چهارم از چپ)، رئیس وقت کمیته قضایی مجلس سنا، ریاست جلسه رأی اعتماد به «رابرت اچ. بورک» نامزد دیوان عالی آمریکا در سال ۱۹۸۷ را به عهده دارد 

سخنرانی جو بایدن (پشت تریبون) در منطقه سبز بغداد، پایتخت عراق، همزمان با اشغال این کشور توسط آمریکا در سال ۲۰۰۴ در حضور «ایاد علاوی» (جلو، راست) نخست‌وزیر دولت موقت عراق پس از سرنگونی صدام و «لیندسی گراهام» (جلو، چپ) سناتور جمهوری‌خواه ایالت کارولینای جنوبی و «تام داشل» (جلو، دوم از چپ) سناتور دموکرات وقت ایالت داکوتای جنوبی 

بایدن سال ۱۹۸۸ در انتخاباتِ درون‌حزبیِ حزب دموکرات [۱۸] برای انتخاب نامزد این حزب در انتخابات ریاست‌جمهوری آن سال شرکت کرد [۱۹] و می‌خواست هم قول دومش به نیلیا را عملی کند و هم به جوان‌ترین رئیس‌جمهور آمریکا بعد از جان اف. کندی تبدیل شود. اگرچه در ابتدا یکی از شانس‌های قویِ دستیابی به نامزدی دموکرات‌ها هم تلقی می‌شد، اما بعد از آن‌که به کپی‌برداری یکی از سخنرانی‌هایش از «نیل کینوک» سیاستمدار بریتانیایی، متهم شد [۲۰] و رسانه‌ها سرقت ادبی او در دانشگاه [۲۱] و دروغ‌هایش درباره نمرات دانشگاهی‌اش [۲۲] را یادآوری کردند، صراحتاً اعتراف کرد: «من کارهای احمقانه‌ای انجام داده‌ام و دوباره هم کارهای احمقانه‌ای انجام خواهم داد [۲۳] .» چند روز بعد هم از رقابت کناره‌گیری کرد [۲۴] . بایدن همان سال ۱۹۸۸ دو عمل جراحی مغز انجام داد تا مشکل تورم رگ‌های مغزش را (یکی در نیم‌کره چپ و دیگری در نیم‌کره راست) برطرف کند [۲۵] .

بایدن سال ۱۹۸۷ در شهر «ویلمینگتون» اعلام کرد قصد دارد نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری شود.

پس از آن‌که بایدن اعلام کرد در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۹۸۸ شرکت خواهد کرد، «جیمی کِنِدی» دوستِ دوران کودکی بایدن در شهر «اسکرانتون» در ایالت پنسیلوانیا، اتوبوسی اجاره کرد و عده‌ای از هم‌شهری‌هایش را به شهر «ویلمینگتون» در ایالت دِلاوِر آورد؛ در این تصویر، اهالی شهر اسکرانتون در حمایت از بایدن بنری به دست گرفته‌اند که روی آن نوشته «بایدن متعلق به اسکرانتونِ پنسیلوانیاست» 

جو بایدن (راست) و پسرش «بُو» در سال ۱۹۸۷

جو بایدن (پشت تریبون) ماه سپتامبر سال ۱۹۸۷ رسماً اعلام کرد از رقابت در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۹۸۸ انصراف می‌دهد.

جو بایدن (چپ) در سال ۱۹۸۸ بعد از عمل جراحی مغزش در واشینگتن با رسانه‌ها مصاحبه می‌کند در حالی که پسرش «هانتر» در کنارش است.

بایدن در امور سیاست خارجی رابطه نزدیکی با «جان مک‌کین» سناتور جنگ‌طلب جمهوری‌خواه داشت. از حامیان گسترش ناتو [۲۶] و بمباران یوگسلاوی توسط این ائتلاف در سال ۱۹۹۹ بود. حامی پروپاقرص حمله به افغانستان هم بود و در این‌باره گفته بود: «باید این کار را انجام بدهیم؛ به هر قیمتی که شده [۲۷] .» به جنگ عراق رأی مثبت داد [۲۸] (اگرچه بعداً اعتراف کرد که این کارش «اشتباه» بوده، اما از طرح‌های خروج آمریکا از عراق حمایتی نکرد و بلکه خواستار اعزام نیروهای بین‌المللی به عراق شد [۲۹] ) و به عنوان رئیس وقت کمیته روابط خارجی سنا، دیگر سناتورها را هم به حمایت از لایحه مجوز حمله به عراق و ترویج دروغ‌های دولت آمریکا درباره «سلاح‌های کشتار جمعی عراق» تشویق کرد [۳۰] .

جو بایدن (راست) «مدال آزادی» را به «جان مک‌کین» سناتور جمهوری‌خواه ایالت آریزونا، تقدیم می‌کند؛ مک‌کین سال ۲۰۱۸ فوت کرد 

بایدن که بعد از تلاش ناموفقش در سال ۱۹۸۸، بارها دوباره به فکر شرکت در انتخابات ریاست‌جمهوری افتاده بود، سال ۲۰۰۷ بالأخره دوباره رسماً وارد این رقابت‌ها شد. عجیب این‌که بایدن یکی از موضوعات اصلی تبلیغات انتخاباتی‌اش را حل‌وفصل جنگ عراق و به طور کلی‌تر موضوعات سیاست خارجی قرار داد. بایدن و باراک اوباما، در انتهای انتخابات درون‌حزبیِ حزب دموکرات، رقابت تنگاتنگی با هم پیدا کردند و در عین حال، (به‌رغم اظهارات جنجالی بایدن درباره نژاد و رنگ پوست اوباما که به عقیده مجله تایم، دومین گاف در فهرست بزرگ‌ترین گاف‌های تبلیغات انتخاباتی آن سال بود [۳۱] ) بیش‌تر به هم نزدیک شدند و برای عقاید یک‌دیگر احترام قائل شدند. نهایتاً اوباما به نامزدی حزب دموکرات رسید و بایدن را به عنوان نامزد معاون اولی خود در دور نهایی انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۰۸ معرفی کرد.

مشورت جو بایدن (راست) و «باراک اوباما» سناتور وقت ایالت ایلینویز، در جلسه رأی اعتماد به «جان بولتون» سیاستمدار جمهوری‌خواه و جنگ‌طلب آمریکایی برای تصدی نمایندگی آمریکا در سازمان ملل

بایدن سال ۲۰۰۸ یک بار دیگر شانس خود را برای رسیدن به ریاست‌جمهوری آمریکا امتحان کرد، اما این‌بار هم در مرحله درون‌حزبی به بن‌بست خورد.

جو بایدن (چپ) و مادرش در گردهمایی ملی دموکرات‌ها در سال ۲۰۰۸ (دو سال پیش از فوت مادر بایدن)

«باراک اوباما» (راست) و جو بایدن نامزدهای رسمی حزب دموکرات برای، به ترتیب، ریاست‌جمهوری و معاون اولی رئیس‌جمهور در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۰۸ بودند 

معاون اولی رئیس‌جمهور (۲۰۰۹ تا ۲۰۱۷) و انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۰

برخی از مواضع بایدن در خصوص سیاست خارجی با رسیدن او به جایگاه معاون اولی رئیس‌جمهور آمریکا (عملاً دومین فرد قدرتمند در نظام سیاسی این کشور) برجسته‌تر شدند. سال ۲۰۱۵، «جان بونر» رئیس جمهوری‌خواه مجلس نمایندگان و «میچ مک‌کانل» رهبر اکثریت جمهوری‌خواه مجلس سنا از بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، دعوت کردند تا برای سخنرانی در کنگره آمریکا به این کشور سفر کند. از آن‌جایی که این دعوت به اطلاع دولت وقت و دموکراتِ آمریکا نرسیده بود، ۵۸ نماینده دموکرات در کنگره [۳۲] به همراه بایدن، از حضور در جلسه سخنرانی نتانیاهو خودداری کردند. با این حال، سال بعد، بایدن در نشست «کمیته امور عمومی آمریکا-اسرائیل» قدرتمندترین لابی صهیونیستی در کنگره آمریکا، سخنرانی کرد و گفت: «عامل اتحادِ همه ما تعهد خدشه‌ناپذیر (حقیقتاً خدشه‌ناپذیر)مان به بقا، امنیت و موفقیتِ کشورِ یهودیِ اسرائیل است [۳۳] .»

جو بایدن (چپ) در حال سوگند یاد کردن به عنوان معاون اول باراک اوباما، رئیس‌جمهور وقت آمریکا، در سال ۲۰۰۹ مقابل همسرش «جیل جِیکوبز» (راست) و «جان پال استیونز» دستیار قاضی دیوان عالی آمریکا

ناظران سیاسی در سال ۲۰۱۶، هم احتمال زیادی برای حضور بایدن در رقابت‌های انتخاباتی قائل بودند و هم شانس زیادی برای او در صورت حضور در رقابت. با این حال، بایدن هیچ‌گاه به تصمیم قطعی درباره شرکت در انتخابات نرسید و یکی از دلایل این اتفاق را عدم آمادگی روحی‌اش پس از فوت پسرش «بُو» در سال ۲۰۱۵، پس از دو سال مبارزه با سرطان مغز، ذکر می‌کرد [۳۴] . بلافاصله پس از آن‌که اوباما حمایت رسمی خودش از هیلاری کلینتون را اعلام کرد، بایدن هم که پیشاپیش تصمیم قطعی‌اش برای عدم شرکت در انتخابات را اعلام کرده بود [۳۵] ، همین کار را انجام داد [۳۶] .

جو بایدن و اعضای خانواده‌اش در مراسم تشییع پسرش «بُو» که سال ۲۰۱۵ در سن ۴۶ سالگی در اثر سرطان مغز فوت کرد 

جو بایدن در مراسم تشییع پسرش «بُو» در شهر ویلمینگتون در ایالت دِلاوِر؛ «بُو» بین سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۵ دادستان کل ایالت دلاور بود 

بایدن پس از پایان دوره معاون اولی‌اش در سال ۲۰۱۷، به دانشگاه رفت تا در حوزه سیاست خارجی، دیپلماسی و امنیت ملی تدریس کند. به علاوه، قصد داشت روی حمایت از طرح‌های مبارزه با سرطان تمرکز کند [۳۷] ؛ بیماری‌ای که هم پسرش و هم جان مک‌کین، دوست صمیمی‌اش را از او گرفت. وی طبیعتاً از منتقدان دونالد ترامپ است و به طور خاص، با روابط نزدیک ترامپ با رهبران سعودی، کره شمالی و روسیه [۳۸] ، و همچنین جنگ تجاری او علیه چین اظهار مخالفت کرده است.

جو بایدن سخنرانی احساسی‌اش در سال ۲۰۱۸ در مراسم تشییع «جان مک‌کین» سناتور جمهوری‌خواه و جنگ‌طلب ایالت آریزونا را این‌گونه آغاز کرد: «من جو بایدن هستم؛ یک دموکرات؛ و عاشق جان مک‌کین بودم»؛ بایدن در طول سخنرانی، مک‌کین را «برادر» خطاب کرد

بایدن ۲۵ آوریل ۲۰۱۹ (۵ اردیبهشت ۹۸) رسماً تبلیغات انتخاباتی خود را با هدف شرکت در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۲۰ آغاز کرد [۳۹] . در انتخابات درون‌حزبی، رقابت تنگاتنگی با «برنی سندرز» سناتور مستقل-دموکرات ایالت ورمانت داشت، اما سندرز نهایتاً ۸ آوریل ۲۰۲۰ (۲۰ فروردین ۹۹) از رقابت برای رسیدن به نامزدی حزب دموکرات در انتخابات ریاست‌جمهوری امسال انصراف داد و پنج روز بعد رسماً از بایدن حمایت کرد [۴۰] تا شانس دموکرات‌ها برای شکست ترامپ بیش‌تر شود. باراک اوباما، رئیس‌جمهور سابق آمریکا، هم یک روز بعد از سندرز حمایت خود از نامزدی بایدن را اعلام کرد [۴۱] . ۱۸ آگوست ۲۰۲۰ (۲۸ مرداد ۹۹)، بایدن رسماً به عنوان نامزد حزب دموکرات در انتخابات آتی ریاست‌جمهوری آمریکا معرفی شد [۴۲] . بایدن یک هفته قبل اعلام کرده بود در صورت رسیدن به ریاست‌جمهوری «کاملا هریس» سناتور دموکرات ایالت کالیفرنیا را به عنوان معاون اول خود انتخاب خواهد کرد . بایدن همچنان به دنبال عمل به قول دومش به همسرِ اولش نیلیاست. باید دید انتخابات پیش رو که شاید آخرین فرصت بایدن برای این کار باشد با چه نتیجه‌ای به پایان خواهد رسید.

بایدن اواسط ماه آگوست امسال رسماً نامزدی دموکرات‌ها در انتخابات ریاست‌جمهوری آتی آمریکا را به عهده گرفت

پرهیز از مصرف الکل و ناپرهیزی در برخورد با زن‌ها

جو بایدن لکنت زبان دارد [۴۳] و این لکنت در بچگی و اوایل دهه سوم زندگی‌اش مشهودتر بود. اگرچه خود بایدن می‌گوید ساعت‌ها مقابل آینه ایستاده و بلندبلند شعر خوانده تا توانسته آثار لکنت زبانش را کم‌تر کند [۴۴] ، اما هنوز هم گاهی اوقات، مثلاً وقتی خیلی خسته باشد، لکنت زبانش به راحتی قابل‌تشخیص است [۴۵] . همین لکنت زبان و «گاف»های شفاهی دیگرِ بایدن (که از نظر متخصصان ارتباطی هم با لکنت زبان او ندارند) تا همین امروز مضحکه منتقدان و مخالفان [۴۶] ، و البته دست‌مایه‌ی تمسخر او توسط دونالد ترامپ رقیبش در انتخابات ریاست‌جمهوری امسال آمریکا شده است که یک بار در توئیتی نوشت جو بایدن «زبان‌پیچ [۴۷] » شده است.

«جو بایدن آخر هفته زبان‌پیچ شد و نتوانست یک جمله‌ی خیلی ساده را درباره تصمیمش برای نامزدی ریاست‌جمهوری بخواند. [اگر بایدن سرِ کار بیاید، باید] به این چیزها عادت کنید، یک شخص دیگر با آی‌کیوی پایین!»؛ توئیت ترامپ در تمسخر لکنت زبان جو بایدن 

نکته دیگری که شاید در زندگی خصوصی بایدن جالب‌توجه باشد این‌که به خاطر افراد زیادی که هم در خانواده پدری و هم در خانواده مادری‌اش دچار سوءمصرف الکل شده‌اند، خود بایدن تصمیم گرفته هرگز الکل مصرف نکند [۴۸] . از طرف دیگر، یکی از رفتارهای عجیب‌وغریب بایدن که بارها مورد انتقاد قرار گرفته، شیوه‌ی غیرعادی او در لمس دختربچه‌ها و زن‌هاست [۴۹] . تصاویر و ویدیوهای بی‌شماری از بایدن در مراسم‌های عمومی وجود دارد که نشان می‌دهد ظاهراً در برخورد با جنس مخالف، بی‌اختیار است. طی سال‌های اخیر، زن‌های زیادی بایدن را متهم کرده‌اند که آن‌ها را بوسیده، موهایشان را بوییده [۵۰] و به طرزی نامناسب بدنشان را لمس کرده است. بایدن در واکنش به این اتهامات اذعان کرده که یک «سیاستمدار لمسی [۵۱] » است و این مسئله قبلاً هم برایش مشکل‌ساز شده است، اما در عین حال، می‌گوید قصد بدی نداشته و از هیچ‌کدام از کارهایی که کرده، پشیمان نیست [۵۲] .

رفتار عجیب جو بایدن با یک دختربچه در جریان تبلیغات انتخاباتی در کنار باراک اوباما، رئیس‌جمهور سابق آمریکا، در سال ۲۰۱۲

بایدن و ایران؛ آیا آمریکای بایدن به برجام برمی‌گردد؟

جو بایدن، بر خلاف ادعای خودش که می‌گوید یک لیبرالِ دوآتشه است [۵۳] (ادعایی که واشینگتن‌پست به آن امتیاز «دو پینوکیو» داده [۵۴] )، یک دموکراتِ میانه‌رو توصیف شده است [۵۵] . در عین حال، بایدن در پرسش‌وپاسخ با نیویورک‌تایمز در خصوص سیاست خارجی، بارها اعلام کرده که از نیروی نظامی برای دستیابی به اهداف آمریکا و تأمین منافع این کشور استفاده خواهد کرد؛ منافعی که شامل تأمین امنیت منابع نفتی، «دخالت بشردوستانه» در کشورهای دیگر، و موارد دیگر می‌شود. برای آشنایی بیش‌تر با مواضع جو بایدن در قبال ایران، در ادامه، پاسخ او به برخی سؤالات نیویورک‌تایمز درباره ایران آمده است:

◄ آیا برای پیشگیری از آزمایش هسته‌ای یا موشکی توسط ایران یا کره شمالی، گزینه استفاده از نیروی نظامی را بررسی می‌کنید؟

پاسخ بایدن: بله. نیروی نظامی باید خردمندانه برای دفاع از منافع حیاتی ایالات متحده استفاده شود، اما صرفاً در مواردی که هدف، مشخص و قابل‌دستیابی باشد، آن هم با موافقتِ آگاهانه‌ی مردم آمریکا و، در صورت لزوم، تصویب کنگره. [مقابله با] برنامه هسته‌ای کره شمالی و جاه‌طلبی‌های هسته‌ای ایران، از جمله‌ی این منافع حیاتی هستند. من هر کاری لازم باشد برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای انجام می‌دهم و هیچ گزینه‌ای را از روی میز برنمی‌دارم. همچنین آمادگی آن را دارم تا در صورت قریب‌الوقوع بودن یک حمله موشکیِ دوربرد توسط هر یک از این دو کشور، از نیروی نظامی استفاده کنم.

◄ با توافق هسته‌ای سال ۲۰۱۵ ایران که آمریکا اکنون از آن خارج شده چه خواهید کرد؟

پاسخ بایدن: اقدام اخیر آمریکا در قتل قاسم سلیمانی، فرمانده نیروی قدس [سپاه پاسداران]، یک مهره‌ی خطرناک را از صفحه [شطرنج منطقه] حذف کرد، اما احتمال تشکیل یک زنجیره‌ی خشونتِ دائماً رو به تشدید در منطقه را هم بیش‌تر کرد و باعث شد تهران محدودیت‌های هسته‌ایِ وضع‌شده در توافق هسته‌ای را رها کند. تهران «باید» به پایبندی کامل به توافق برگردد، [این کار، وظیفه‌شان است] اما اگر این کار را بکنند، من هم به توافق برمی‌گردم و از تعهدِ مجددمان به دیپلماسی برای همکاری با متحدانمان در جهت تقویت و گسترشِ این توافق استفاده خواهم کرد و همزمان به صورت عملی با فعالیت‌های بی‌ثبات‌کننده‌ی دیگرِ ایران مقابله خواهم نمود.

◄ به عقیده شما، صدور دستور قتل قاسم سلیمانی در حوزه‌ی اختیارات پرزیدنت ترامپ بود؟ آیا این قتل قابل‌توجیه است؟ آیا تصمیم خردمندانه‌ای بود؟

پاسخ بایدن: روندِ خلافِ قاعده‌ای که منجر به این تصمیم [قتل قاسم سلیمانی] شد، عدم مشورت با متحدان ما و کنگره، و بی‌توجهیِ بی‌پروایانه به عواقبی که این اقدام مطمئناً در پی خواهد داشت، بی‌کفایتیِ خطرناک ترامپ را نشان داد. تمام آن‌چه که تا الآن از دولت ترامپ [درباره دلایل این قتل] شنیده‌ایم، توضیحاتِ ضدونقیض، پاسخ‌های طفره‌آمیز، و ادعاهای مکرر درباره یک تهدید قریب‌الوقوع بوده است؛ بدون ارائه‌ی شواهدِ لازم برای تأیید این نظریه. و از آن‌جایی که ترامپ، رئیس‌جمهوری است که سابقه‌ی دروغ‌گویی درباره همه چیز را دارد (و با این کار، هم اعتبار خودش و هم اعتبارِ آمریکا در صحنه جهانی را نابود کرده است)، نه مردم آمریکا و نه متحدان ما حاضر نیستند حرف او را باور کنند. اگر واقعاً تهدید قریب‌الوقعی وجود داشته که نیاز به اقدامِ خارق‌العاده‌ای [مثل قتل قاسم سلیمانی] داشته، دولت، توضیح در این‌باره و واقعیت‌های موجود در تأیید این تهدید را به ما بدهکار است.

سلیمانی مسئول کشته شدن صدها سرباز آمریکایی و هزاران انسان بی‌گناه در سراسر منطقه بود. مغزِ متفکر [سیاست منطقه‌ای ایران] بود، اما کلِ رژیم یا تواناییِ رژیم برای ضربه زدنِ متقابل [به آمریکا] نبود. بنابراین این سال مطرح است: آیا منافعِ حذفِ یک بازیگرِ بد، ارزشِ خطرات بعدی آن را داشت؟ هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان بدهد ترامپ، یا هر کس دیگری [در دولت او]، به طور جدی درباره این معادله فکر کرده است. گزارش‌ها نشان می‌دهد پنتاگون (که مدت‌هاست درباره انجام چنین اقداماتی هشدار می‌دهد) از این‌که ترامپ دست به چنین ریسکی زده، شوکه شده است. این مسائل اهمیتِ حیاتی دارد؛ بنابراین بگذارید صریح و بی‌ابهام بگویم: دونالد ترامپ، اختیار آن را ندارد که بدون مجوز کنگره به جنگ با ایران برود.

◄ درباره اقدام نظامیِ احتمالی علیه ایران در آینده، آیا نوعی از پاسخ نظامی وجود دارد که از نظر شما روی میز نباشد؟

پاسخ بایدن: من هیچ توهمی درباره ایران ندارم. رژیم این کشور مدت‌هاست حامی تروریسم است و منافع ما را تهدید می‌کند. همچنان به بازداشت شهروندان آمریکایی ادامه می‌دهد. بی‌رحمانه صدها معترض را کشته است، و باید پاسخگوی اقدامات خود باشد. اما برای مقابله با آن‌ها یک راه هوشمندانه وجود دارد و یک راه ازپیش‌باخته. رویکرد ترامپ به وضوح موردِ دوم است. تنها راهِ برون‌رفت از این بحران، دیپلماسی است؛ دیپلماسیِ واقع‌بینانه، سخت‌گیرانه و مبتنی بر استراتژی؛ نه تصمیماتِ یک‌باره یا برتری‌طلبانه. دیپلماسی‌ای که برای تنش‌زدایی [و فاصله گرفتن از] بحران، محافظت از مردم ما، و تأمین منافع منطقه‌ای ما (از جمله مبارزه با داعش) طراحی شده باشد. هیچ‌کس جنگ نمی‌خواهد؛ اما تضمینِ این‌که به طور اتفاقی وارد یک جنگ نمی‌شویم، تلاشِ زیادی می‌طلبد.

◄ استراتژی نظامی شما برای مقابله با ایران چه خواهد بود؟ استراتژی دیپلماتیک شما چه خواهد بود؟

پاسخ بایدن: ایران یک بازیگر بی‌ثبات‌کننده در خاورمیانه است که هرگز نباید اجازه ساخت سلاح هسته‌ای را پیدا کند. این در حالی است که ترامپ «برنامه جامع اقدام مشترک» (برجام) را که سال ۲۰۱۵ امضا شد، رها کرد (توافقی که چنان‌که بازرسان بین‌المللی مکرراً تأیید کرده‌اند، مسیرهای ایران به سمت دستیابی به سلاح هسته‌ای را مسدود می‌کرد) بدون آن‌که هیچ برنامه عملی‌ای برای ایجاد یک توافق بهتر داشته باشد. اقدامات بی‌پروایانه‌ی ترامپ، بحرانی عمیق را در روابط کشورهای دو سوی اقیانوس اطلس (روابط آمریکا-اروپا) ایجاد کرده، و چین و روسیه را به ایران نزدیک‌تر نموده است. در نتیجه، به جای ایران، آمریکاست که منزوی شده است. چنان‌که قابل‌پیش‌بینی هم بود، ایران برنامه هسته‌ای خود را مجدداً آغاز کرده و پرخاشگرتر شده است؛ و منطقه را به یک جنگ فاجعه‌بار دیگر، نزدیک‌تر کرده است. به طور خلاصه، تصمیمات ترامپ وضعیت ما را بسیار بدتر کرده است.

آن‌چه ایران دارد انجام می‌دهد [عقب‌نشینی از محدودیت‌های توافق هسته‌ای] خطرناک است، اما همچنان برگشت‌پذیر است. اگر ایران مجدداً به تعهدات هسته‌ای خود برگردد، دولت من به عنوان نقطه‌ی شروعِ همکاری با متحدان ما در اروپا و سایر قدرت‌های جهانی، در جهت گسترش محدودیت‌های هسته‌ای برجام، مجدداً وارد این توافق خواهد شد. انجام این کار می‌تواند پیش‌پرداختی ضروری برای احراز مجدد اعتبار آمریکا باشد و به جهان نشان بدهد که حرف آمریکا و تعهدات بین‌المللی این کشور دوباره معنا [و اعتبار] پیدا کرده‌اند. دولت من همچنین از اجماعِ احیاشده‌ی بین‌المللی حولِ محور سیاست‌های آمریکا در قبال ایران (و تعهدِ مؤکد به دیپلماسی) برای مقابله‌ی مؤثرتر با دیگر رفتارهای شرورانه‌ی تهران در منطقه استفاده خواهد کرد. از جمله اقدامات دولت من از این قرار خواهد بود: تحریم‌های هدفمند علیه حمایت ایران از تروریسم و ​​برنامه موشک‌های بالستیک این کشور؛ حمایتِ فولادین از اسرائیل؛ همکاریِ قویِ اطلاعاتی و امنیتی با شرکای منطقه‌ای؛ حمایت از تقویت ظرفیت‌های کشورهایی مانند عراق برای مقاومت برابر نفوذ ایران؛ و تعهد مجدد به دیپلماسی با هدف پایان دادن به جنگ‌های یمن و سوریه که فرصت توسعه‌طلبی به ایران می‌دهند [۵۶] .

مشرق پیش از این، کلیات سیاست دولت احتمالی بایدن در قبال ایران و توافق هسته‌ای را در گزارش مفصلی به نقل از اندیشکده آمریکایی «مرکز امنیت نوین آمریکا» بررسی کرده است.