هشت دی؛ ساعت یک و بیست دقیقه بامداد جمعه ۱۳ دی بود. اتفاقی در بغداد رخ داد.

ماشین حامل سردار سلیمانی در حال عزیمت از فرودگاه به منطقه سبز بغداد با دو موشک هلفایر پهباد ارتش آمریکا مورد اصابت قرار می‌گیرد. عملیات ترور با دستور مستقیم رئیس جمهور آمریکا انجام شد.

حرکت نیرو‌های آمریکایی عجیب بود. زیرا که شهید سلیمانی در این سفر، از سوی تهران مامور شده بود جوابیه جمهوری اسلامی به نامه پادشاهی عربستان را تحویل نخست وزیر عراق دهد. سفر وی به همین منظور علنی و دارای کمترین درجه امنیتی بود. بعد از ترور، ترامپ با افتخار مسئولیت را برعهده گرفت و رسماً تهدید کرد که اگر حرکت انتقام‌جویانه‌ای از سوی تهران علیه نیرو‌های آمریکایی  انجام شود، ۵۲ نقطه از ایران را مورد حمله موشکی قرار خواهد داد.

در این سوی میدان، مردم بهت‌زده از ترور ناجوانمردانه حاج قاسم، بزرگترین تشییع جهان را در شهر‌های مختلف ایران رقم زدند و یکپارچه خواهان انتقام خونِ این شهید مظلوم شدند. وضعیت غرب آسیا به حالت قرمز درآمد. آمریکایی‌ها درحال تخلیه پایگاه‌های خود و انتقال به غربی‌ترین مقر خود در عراق بودند. مقامات واشنگتن خبر از تحرک نظامی و انتقال موشک‌های بالستیک ایران می‌دادند تا اینکه بامداد چهارشنبه ۱۸ دی، درست همان ساعتی که حاج قاسم ترور شده بود، خبری سرتیتر رسانه‌های جهان می‌شود. سپاه پاسداران در عملیاتی به فرماندهی سردار حاجی‌زاده، بزرگترین پایگاه جاسوسی و نظامی ارتش آمریکا در خاورمیانه را مورد حمله موشک‌های خود قرار می‌دهد. این نخستین‌بار در تاریخ ایالات متحده است که یک کشور به نیرو‌های آمریکایی حمله می‌کند. واشنگتن در پاسخ به این سیلی ترجیح داد فقط نظاره‌گر باشد و تلفات قطعی پایگاه عین‌الاسد را کتمان کند.

پس از این ضربه، آمریکا عقب‌نشینی کرد. رهبر انقلاب نیز با توجه به سلسله خباثت‌های کاخ سفید در بازگرداندن تحریم‌های ایران، ممانعت از ورود اقلام دارویی بیماران خاص به کشور و در اوج آن ترور مقام رسمی ایران، از پایان باب مذاکره با واشنگتن خبر داد. اما در تهران زمزمه‌هایی از پاستور به گوش می‌رسید. روحانی که گویی قصد ندارد بعد از مذاکرات نافرجام سعدآباد در سال ۸۲، شکست برجام در سال ۹۶ این موضوع را درک کند که آمریکا تحت هیچ شرایط امتیازی برای ایران قائل نخواهد بود، در جلسه هیئت دولت از امکان مذاکره با واشنگتن به شرط توبه از خطا‌های گذشته خبر داد!

وی در بخشی از صحبت‌های خود در جلسه ۲۵ دی هیئت دولت خطاب به آمریکا گفت: بیایید دست از اشتباه بردارید و برگردید، اگر شما برگردید و راهی را انتخاب کنید که به نفع ثبات و امنیت منطقه باشد، ما آماده‌ایم.

اما مسئول پالس بین المللی مذاکره برعهده وزیر امور خارجه بود. ظریف در گفتگویی با نشریه اشپیگل آلمان که شنبه (پنجم بهمن) منتشر شد، در پاسخی عجیب به این پرسش که «آیا بعد از قتل سردار سلیمانی توسط ایالات متحده، امکان مذاکره با آمریکا را منتفی می‌دانید؟» گفت: خیر. من هرگز این احتمال را منتفی نمی‌دانم… دولت ترامپ می‌تواند گذشته خود را اصلاح کند، تحریم‌ها را بردارد و به میز مذاکره بازگردد. ما هنوز در میز مذاکره باقی مانده‌ایم.

پس از این مصاحبه، قاتل سردار سلیمانی پاسخ وزیرخارجه روحانی را به صراحت داد. دونالد ترامپ در توئیتی که به زبان فارسی نیز آن را نوشته بود، این‌گونه پاسخ ظریف و شیخ پاستورنشین را داد: نه مرسی!

پاسخ رئیس جمهور آمریکا به پالس‌ ارسالی از سوی ظریف نتیجه‌ای جز حقارت ملت ایران نداشت. همانطور که در تشییع حاج قاسم شاهد آن بودیم، مردم دیگر مذاکره با قاتلان را مفید نمی‌دانند و به این نتیجه رسیده‌اند که در برابر جنایتکار نه تنها نباید کوتاه آمد بلکه باید انتقامی سخت از آنها گرفت.

حال فارغ از موضوعاتی که در بالا به آن اشاره شد، دولتی‌ها پاسخ دهند نتیجه مذاکرات قبلی برای جیب و سفره مردم چه بود که بازهم با وجود قدّاره‌کشی آشکار آمریکا، التماس مذاکره با ترامپ را دارند. این‌بار قرار است بعد از هسته‌ای چه متاعی از ملت را بدهند تا همنشین تروریست‌های بغداد شوند.

دولت برای مقابله با هجمه رسانه‌ای و اقتصادی خارجی تنها یک برنامه دارد و آن حاشیه‌سازی در داخل است! البته از برجامیون غیر از این هم انتظاری نیست. از بهشتی که دولت روحانی به مردم وعده داد، خنکایش هم به مردم نرسید، بعد از این هم با این دولت گشایشی در زمینه اقتصادی رخ نخواهد داد و کشور تا ۱۴۰۰ معطّل توهم بی‌پایان شیخ و تیم همراهش در پاستور خواهد بود بی‌آنکه بپذیرد ایران را از نمد آمریکا کلاهی نیست!