به گزارش ۸دی، چوپانی و گوسفندداری یکی از شغل های آبا و اجدادی در گیلان با توجه به استعدادهای طبیعی و خدادادی این مناطق است.

گیلان به دلیل داشتن اراضی حاصلخیز و  میزان بارندگی سالیانه زیاد دارای شرایط مناسب  اقلیمی، تنوع آب و هوایی و اکوسیستم های مرتعی  اعم از مراتع جنگلی و مراتع ییلاقی دارای امکان کشت نباتات علوفه ای است که تلفیق زراعت با دامداری را ممکن ساخته است.

اگر چه استاندار گیلان با تأکید بر بوم گردی آن را به عنوان ظرفیت اشتغال زایی معرفی می کند اما مسئولان و سیاست گذاران استان می توانند با توجه به تنوعی که در زمینه پرورش دام در اقلیم استان وجود دارد در این زمینه اقدام کنند.

این روزها که بازار گوشت با نوساناتی همراه است و قیمت این کالای اساسی به شدت افزایش یافته و شاهد واردات دام زنده از کشورهای دیگر برای تنظیم بازار از سوی دولت هستیم، گوسفندداران استان از قیمت پایین خرید دام سخن می گویند.

عوض و اسفندیار دلشاد پدر و پسر چوپان در تنیان صومعه سرا هستند که بعد از نگه داری دام در مرتع به ییلاقات می روند و تا پایان تابستان در آن جا به سر می برند.

“عوض دلشاد” این دامدار گیلان با بیان اینکه بازار فروش شان بازارهای محلی ماسال و گوراب زرمیخ است، در پاسخ به این سوال که وضعیت بازار فروش چطور است، گفت: پول خوبی نمی دهند مثلا اگر یک گوسفندی را یک میلیون و ۶۰۰ قیمتش باشد هم باز با ۴۰۰، ۵۰۰ تومان کاهش قیمت می خرند.

وی با بیان اینکه همراه با گوسفنداری پنیر، کره و لبنیات تولید می کنیم، گفت: از آلیان، تنیان و ماسال برای خرید گوسفند می آیند.

“اسفندیار دلشاد” پسر جوان این خانواده دامدار با اشاره به مشکلاتی که در این رابطه متحمل شده اند، می گوید: منابع طبیعی همراهی نمی کند، قبلا از ۱۳ فروردین به ییلاق می رفتیم اما اکنون این عزیمت را به اردیبهشت ماه کشانده اند که در بحث تأمین غذای دام مشکل داریم.

وی افزود: در مراتع مشکل داریم در مرتعی که در همسایگی خلخال است باید آنجا برای استفاده دام از مرتع هزینه بدهیم و حتی گاهی که هزینه را پرداخت می کنیم باز هم در استفاده از مراتع اذیت می شویم.

این دامدار گیلانی تصریح کرد: از منابع طبیعی می خواهم از دامداران از لحاظ خرید و فروش و … حمایت کند.

وی با اشاره به سایر تولیدات شان، گفت: تا اردیبهشت ماه پنیر تولیدی مان را می فروشیم و وقتی به ییلاق می رویم تقریبا تا شهریور، پنیر تولید شده را در بشکه شور می گذاریم و مهر ماه که از ییلاق می آییم به دوست و آشنا می فروشیم.

این جوان دامدار با اشاره به سایر مشکلات موجود، گفت: در ییلاق به خاطر نگهداری گوسفندان پرچین می زنیم اما گزارش رد می کنند که چرا پرچین زده اید، سوال من این است که کسانی که اینجا زندگی می کنند و نه گاو و گوسفندی دارند محوطه شان را حصار می زنند اما برای همچون منی که دامدارم و گوسفند دارم آیا باید حصار کشی بشود یا نه؟! یا مردم شکایت می کنند که دامدار نباید سگ داشته باشد! یا اینکه آرد جو برای گوسفندان باید بخرم که گران است و از جایی هم به ما غذای دام نمی دهند.

وی خاطرنشان کرد: هیچ شرکت یا نهادی حامی ما نیست و همه چیزرا خودمان خودجوش انجام می دهیم و باید همه ی نیازمندی های مان را در بازارِ آزاد و گران بخریم.