به گزارش ۸دی، پایگاه خبری تحلیلی کریستین ساینس مانیتور (csmonitor) در مقاله‌ای مفصل به بررسی توان سایبری ایران و تقویت آن در سال‌های اخیر پرداخت و با رد این ادعا که ویروس استاکس نت باعث تصمیم ایران برای توسعه جنگ نامتقارن بوده است؛ تاکید می‌کند که ایران از سال‌های قبل به این فکر افتاده بود.

در ابتدای این مقاله با اشاره به آنچه که حملات سایبری از سوی ایران نامگذاری شده است؛ آمده است: «تهدیدات و حملات با هدف نهادها و اشخاص امریکایی به حدی زیاد بوده است که در ماه میلادی می (تیر) امسال وزارت خارجه ایالات متحده گزارش امنیتی بی‌سابقه‌ای را منتشر کرد و در آن به شرکت‌های تجاری آمریکا که در خارج از این کشور فعالیت می‌کنند، درباره رشد ظرفیت‌های جنگ‌افزارهای سایبری ایران هشدار داد.»

این پایگاه آمریکایی با بیان اینکه نباید مسئله تقویت زرادخانه سلاح‌های دیجیتالی ایران تعجب‌آور باشد؛ نوشت: «فضای مجازی یک خط مقدم حیاتی برای کشورهای مدرن است. اما تمرکز ایران بر توسعه سلاح‌های مجازی و تلاش برای هک کردن اهداف آمریکایی و خاورمیانه‌ای، در واکنش به ویروس استاکس نت نبوده است. با این حال برخی تحلیلگران معتقدند استاکس‌نتی که هزار سانتریفیوژ ایران را از کار انداخت؛ نقش مهمی در تصمیم ایران داشته است.»

جف لندیل و ساشا مینراث (از کارشناسان فناوری رسانه‌ای آمریکا) معتقدند که آمریکا با ویروس استاکس‌نت، یک رقابت تسلیحاتی در فضای مجازی بوجود آورد. کریستین ساینس مانیتور اما در تلاش برای رد این ادعا می‌نویسد: «اول اینکه استاکس‌نت باعث این رقابت نشده است. اصولا رقابت تسلیحاتی، بازتابی از رقابت میان دو کشور است نه منبع آن. بعد از اینکه ارتش امریکا در سال ۱۹۹۱ ارتش عراق را نابود کرد؛ دیگر کشورها به فکر روش نامتقارنی برای برتری پیدا کردن علیه نیروهای ایالات متحده نمودند.»

این وبگاه در ادامه با نامگذاری این رویکرد با عنوان “جنگ‌افزار نامحدود” به تعریف مفهوم جدیدی از جنگ پرداخت و نوشت: «توانایی مخلوط کردن دو فناوری (مثلا حملات سایبری و اقتصادی با اقدامات موثر سیاسی و نظامی) تاکید می‌کند که سلاح به تنهایی برای دستیابی به پیروزی‌های راهبردی آتی کافی نخواهد بود. این مفهوم جدید جنگ به معنی استفاده نکردن از نیروهای مسلح برای وادار کردن یک کشور برای پیروی از خواست و اراده کشور دیگر است؛ بلکه بجای آن از تمام ملزومات نظامی و غیرنظامی، مرگبار یا غیرمرگبار برای این کار استفاده می‌شود.»

سی‌اس مانیتور با ادعای اینکه علاقه ایران نیز به جنگ سایبری ریشه در این مسئله دارد؛ ادامه داد: «از زمان پایان جنگ ایران و عراق، فرهنگ راهبردی جمهوری اسلامی اجازه استفاده از بدل‌ها و نایب‌های جنگی را نداده است. همچنین بر روی اهداف نرم تمرکز کرده‌اند تا مقاصد استراتژیک خود را ورای توان نیروهای متعارف دنبال کنند. بدین ترتیب قبل از حمله استاکس‌نت در سال ۲۰۱۰، همه دست‌اندرکاران مجازی ایران شروع به توسعه و استقرار سخت‌افزارهای سایبری نمودند.»

در پایان این مقاله با اشاره به احتمال تغییر رفتار سایبری ایران به موجب توافق هسته‌ای، بیان می‌شود که راه به چالش کشیدن امریکا توسط کشورهای دیگر، تمایل به دستیابی به برتری در جنگ‌افزارهای مجازی می‌باشد.