به گزارش هشت دی نیوز به نقل از صراط، ماجرای مجوز تک خوانی وزارت ارشاد به خواننده زن با وجود گذشت مدت زمان زیادی از آن، همچنان اصلی ترین چالش این وزارتخانه محسوب می شود تا جایی که گاهی اخبار مربوط به جشنواره فیلم فجر را نیز در سایه قرار داده است.

ماجرا از این قرار است که وزارت ارشاد درحالی که تک‌خوانی زنان طبق قوانین جمهوری اسلامی ایران مجاز نیست، مجوز آلبوم «تو را ای کهن بوم و بر دوست دارم» را صادر کرده است که در آن نوشین طافی به همراهی محسن کرامتی خوانندگی و پیمان خازنی آهنگسازی کرده اند.

با انتشار این خبر، انتقادها از وزارت ارشاد بالا گرفت و حتی چند تن از مراجع تقلید نیز در اقدامی بی سابقه تندترین انتقادها را متوجه وزارت ارشاد کردند.

مسئولان ارشاد ابتدا از اعطای مجوز به چنین آلبومی اظهار بی اطلاعی کردند اما پس از آن علی جنتی در اظهارنظرهای متعددی اعلام کرد که این آلبوم تک خوانی نیست بلکه همخوانی یک زن با خواننده مرد به شمار می رود. او گفت که “عده‌ای با اطلاع‌رسانی نامناسب، به مراجع، علما، ائمه جمعه و نمایندگان مجلس، اطلاعات غلطی می‌دهند که وزارت ارشاد مجوز تک‌خوانی برای خانم‌ها صادر می‌کند.”

این در حالی است که علی جنتی پیش از این نظرات متفاوتی درباره تک خوانی زنان نیز ارائه کرده بود. به طور مثال او در حاشیه مراسم رونمایی از نهج‌البلاغه مطلا در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی؛ در جمع خبرنگاران در ارتباط با تک‌خوانی بانوان در اجرای آثار موسیقی گفته بود: هرکس در اظهار نظر شخصی خود در این باره آزاد است اما حتی بین مراجع تقلید هم نظر واحدی در این زمینه وجود ندارد. بعضی از مراجع تقلید گفته‌اند تک‌خوانی خانم‌ها اگر موجب مفسده نباشد؛ ایرادی ندارد.

اما اصل ماجرا این است که اگرچه وزارت ارشاد در ظاهر به همخوانی زنان مجوز داده و نه تک خوانی آنها، اما آنچه در واقع به عنوان محصول نهایی – نه فقط در مورد مثال آلبوم فوق – مشاهده می شود چیزی جز تک خوانی بانوان نیست.

در واقع، تنظیم بسیاری از آلبوم های موسیقی با همخوانی زنان به گونه ای است که در آن، صدای زن به اندازه ای نسبت به صدای همخوان مرد خود غالب و برجسته است که عملا صدای زن شنیده می شود و با کمی اغماض می توان مرد خواننده را صرفا همراه – و نه همخوان – او دانست.

این موضوع حتی با واکنش وزیر سابق ارشاد نیز روبرو شده است. محمد حسینی در این باره گفته است: هم‌خوانی نیز ضوابط و قواعد خاص خود را دارد بنابراین مجوز همخوانی باید به گونه‌ای صادر شود که در این جمع صدای زن صدای غالب نباشد. به گفته او، در گروه‌‌های دو نفره خوانندگی نمی‌توان ادعای همخوانی را داشت چرا که صدای زن در چنین گروه‌هایی صدایی غالب خواهد بود بنابراین نمی‌توان گفت که همخوانی صورت گرفته است.

حال به نظر می رسد صورت مسئله به گونه ای است که باید ضوابط همخوانی نیز مشخص شود تا بر اساس آن مرز بین همخوانی واقعی و تک خوانی مشخص شود. در غیر این صورت وزارت ارشاد همچنان توجیه فعلی خود را خواهد داشت و صدور مجوز برای تک خوانی را به عنوان اتهام خود نخواهد پذیرفت.