با گذشت پنج سال از جریان فتنه ۸۸ هنوز شاهد این موضوع هستیم که در درون کشور برخی از افراد و جریانات سیاسی به مرور زمان و با امید به نفوذ در بدنه دولت روحانی، در پی رفع حصر سران فتنه و آزادی بی قید و شرط و بدون محاکمه آنان بر آمده اند.

سوگمندانه نطفه این حرکت بدلیل وجود ظرفیت های منفی اصلاح طلبان در جامعه، با تلاش همین جریان، در درون جریان اصولگرایی بسته شده است به این معنا که آنانی که تا دیروز جرات بیان برخی از مطالب درباره فتنه را نداشتند با استفاده از سخنان یک آقازاده خاص؛ امروز این جرات را یافته اند تا نیات درونی و چهره واقعی خود را در پهنه سیاسی کشور آشکار سازند.

علی مطهری در سخنانی ضمن تاکید بر حفظ حریم ولایت فقیه و علیرغم اینکه وی خود در دیدار حضوری با رهبر انقلاب از نظرات ایشان درباره سران فتنه آگاه شده بود ولی باز هم بر رویه و روش خویش مبنی بر اصرار بر تعیین تکلیف سران فتنه پافشاری کرد. مطهری بارها و بارها با تاکید بر ضرورت رفع حصر سران فتنه آورده است: «این غلط است که ما بدون حکم قضایی و تشکیل دادگاه عده‌ای را در حصر بگذاریم و بعد بگوییم به شما لطف کردیم.» وی به حصر آیت الله منتظری نیز اشاره و بر همین اساس می گوید: «این رفتار تند با او ضرورتی نداشت.»

جالب توجه آنجاست که امثال این سخنان زاویه کاملی با دیدگاه و نظر امام (ره) و رهبر معظم انقلاب دارد. رهبر انقلاب دیدار با خانواده شهدا و فرزندان شاهد فرموده بودند: «اگر دادگاهی تشکیل شود، شما تحمل نتایج آن را نخواهید داشت.»

علی مطهری امروز علیرغم اینکه از نظر سیاسی در درون جبهه اصولگرایی تعریف شده و هویت سیاسی پیدا می کند اما این قبیل مواضع و رفتارهای دوگانه و بعضا چند گانه خصوصا در پیدا کردن زبان مشترکی با سران فتنه و اصلاح طلبان، می تواند آینده سیاسی وی را در هاله ای از ابهام قرار دهد، آنگونه که شاید در بزنگاه های سیاسی پیش رو، مجبور شود تا شخصیت و جایگاه سیاسی خود را در ظل توجهات شخصیت های سیاسی دیگر و با توجه به سایه قدرتمند پدر، در جایابی سیاسی اش جستجو نماید.

از سوی دیگر این اظهارات زمینه را برای ایجاد موجی سیاسی در میان ساختارشکنان برای القای «رفع حصر سران فتنه» به عنوان یک خواست عمومی فراهم آورده و اگر بگوییم که در آینده ای نه چندان دور دامنه این فعالیت ها گسترش خواهد یافت سخنی بیراه نگفته ایم.

هنوز یادمان نرفته که علی مطهری پس از ثبت نام در فرمانداری تهران به منظور نامزدی در انتخابات مجلس هشتم علت حضور خود را به این صورت بیان کرد: “در دوره حساس کنونی که همه گروه‌ها با تمام نیرو به میدان آمده‌اند من هم با احساس خطر از شدت گرفتن فعالیت اصلاح طلبان، وارد شده‌ام.” خطر اصلاح طلبانی که امروز در سخنرانیهای علی مطهری برایش کف و سوت می زنند.

این احساس خطر از اصلاح طلبان در سال۸۶ و همراهی مطهری با اصلاح طلبان در دفاع از سران فتنه در سال ۹۲ (به بعد) مهر تاییدی است بر رفتار متناقض و دوگانه علی مطهری در عالم سیاست.

اما داریوش سجادی مشاور سابق کروبی و از چهره های شاخص اصلاح طلب در خارج از کشور، در واکنش به رفتارهای خاص مطهری می آورد: پیش از شما بودند کسانی که همین مسیر زاویه با نظام را رفتند و به فراموش شدگی مبتلا شده‌اند؛ اکبر گنجی نمونه نزدیک آن است که پیش‌تر از جنابعالی با طی همین مسیر بازیگر نقش اول نمایشنامه‌ای شد که اینک جنابعالی عهده‌دارش شده‌اید. بیشتر متأسف از آنم که مطمئنم علی مطهری امروز نیز مانند گنجی دیروز وقعی به این خیراندیشی نخواهد گذاشت و سرخوش و مشعوف از کف زدن‌های «جنود فتنه» به همان جائی می‌رود که اسلافش رفتند!

این سخنان و سخنانی از این دست نشان می دهد که نه جریان اصولگرایی وی را در قالبی محض و همسو با خویش قلمداد می کند و نه جریان اصلاحات وی را در مجموعه خود به طور دربست و کامل خواهد پذیرفت. به عبارت دیگر عالم سیاست، مطهری را به فردی که در اعتقادات سیاسی اش از ثبات قدم برخوردار نیست، خواهد شناخت.

اما جریانی که علی مطهری طی ماه های اخیر با طرح ضرورت رفع حصر سران فتنه به راه انداخته، می تواند زمینه را برای سودجویی و «ماستمالی» کردن تمامی اتفاقات سال ۸۸ فراهم آورد. زمینه ای که بدویات آن در اظهارات مصطفی کواکبیان نمود پیدا می کند. وی در این باره می گوید: «موضوع حصر ربطی به دستگاه قضایی ندارد اگر قرار باشد به آنجا برود می‌گویند باید محاکمه علنی انجام شود. ما نمی‌خواهیم کار به این مسائل بکشد ما می‌خواهیم موضوع فیصله پیدا کند.»

کواکبیان در حالی این اظهارات را مطرح می کند که علی مطهری بارها در کنار مطرح نمودن ضرورت حصر سران فتنه، از لزوم محاکمه آنها نیز سخن به میان آورده است.

اما براستی چه جریانی به دنبال فراموشی فتنه۸۸ است. فراموشی‌ای که مقام معظم رهبری صراحتا با آن مخالفت کرده و بارها تاکید کرده اند که «فتنه ۸۸ نباید به فراموشی سپرده شود.»

جریانی که با تمسخر واژه «فتنه» ضمن قبح زدایی از اغتشاشات سال ۸۸ به دنبال تحت فشار قرار دادن دولت روحانی است. این فشارها در حالی است که شخص اول اجرایی کشور بارها تاکید کرده است که موضوع رفع حصر سران فتنه در محدوده اختیارات او نیست و مراجع ذیربط باید در این مورد تصمیم گیری نمایند.

با توجه به موارد یاد شده و بسیاری از دلایل دیگر می توان این چنین نتیجه گرفت که فتنه گران رادیکال اصلاحات و اصلاح طلبان میانه‌رو با مشاهده اختلاف رفتارها و مواضع اصولگرایان و اشخاصی مانند علی مطهری و همچنین برخی جریانات سیاسی درون مجلس، تلاشها را در راستای رفع حصر سران فتنه دنبال خواهند کرد که در صورت تحقق این امر تبعات زیادی را در متن و حاشیه بدنبال خواهد داشت.

البته بار دیگر لازم به تاکید است که چهره های تندرو اصلاحات تنها به دنبال رفع حصر نبوده و هیچ ضرورتی برای محاکمه سران فتنه نمی بینند. در حقیقت آنان به دنبال تحقق این ضرب‌المثل قدیمی هستند که می گوید: «نه خانی آمده و نه خانی رفته». اما آیا می توان حافظه تاریخی مردم را پاک کرد؟/جهان