به گزارش ۸دی، علی نظرمحمدی قبل از آنکه مربیگری را بیاموزد، بزرگنمایی اتفاقات تیمش را یاد گرفته. بعد از یک پیروزی خانگی در ورزشگاه دور افتخار می‌زند تا از یک پیروزی، حماسه بسازد. نظرمحمدی حتی وقتی می‌خواهد جدی باشد، رفتارهایی طنزآلود از او سر می‌زند، مثل همین دور افتخارش در بازی با پدیده در سردار جنگل.

اما جوی را که او درباره جوانگرایی در سپیدرود ساخته نمی‌توان در زمره اتفاقات طنزآلودش گذاشت و با نیشخند از کنارش گذشت. وقتی خریدهای اشتباه و شائبه‌برانگیز سپیدرود و استخدام بازیکنان مسن و مصدوم نتایج آغازین فصل را رقم زد و علی نظرمحمدی به شدت مورد انتقاد تماشاگران سپیدرود قرار گرفت، راهی جز تغییر چهره تیم نبود. نتایج سپیدرود به سمتی رفته بود که علی نظرمحمدی در آستانه اخراج بود اما بی‌سامانی مدیریتی در سپیدرود و بی‌تصمیم بودن مدیریت این باشگاه موجب شد نظرمحمدی به کارش ادامه دهد. نظرمحمدی با بازیکنان مسن و از پا افتاده‌اش دیگر نمی‌توانست ادامه دهد. خرید بازیکنان مسن و بی‌کیفیت هزینه سنگینی روی دست باشگاه گذاشته بود و نتایج نیز امیدوار کننده نبود.
علی نظرمحمدی راهی نداشت جز اینکه به جای خریدهای اشتباهش، بازیکنان دیگری را به زمین بفرستد. داستان جوانگرایی در سپیدرود که با بزرگنمایی نظرمحمدی همراه شده، اینگونه رقم خورد و جالب‌تر اینکه تمام این پروژه به بازی دادن دو بازیکن بیست و چند ساله منجر شده اما از سوی نظرمحمدی به‌عنوان یک شق‌القمر مطرح می‌شود!

سپیدرود از خرید بازیکنانی مثل غلامرضا رضایی، احمد آهی، هادی تأمینی (که از ابتدا هم معلوم بود توان بازی در لیگ برتر را ندارد و به‌عنوان بازیکن قرارداد بست و سپس بدون هیچ سابقه‌ای در مربیگری، بعد از توهین به نظرمحمدی و تهدید او، دستیارش شد!)، حسین حسینی و… در واقع پشیمان شده است‌. استفاده از بازیکنانی دیگر به جای این خریدهای اشتباه، نه تنها ویژگی نظرمحمدی نیست بلکه باید باشگاه سپیدرود را با این انتقاد مواجه کند که چرا خریدهای تیم در نقل و انتقالات را به دست یک مربی بی‌تجربه سپرده و حالا هزینه گزاف آن خریدهای اشتباه و پرحرف و حدیث را چه کسی می‌پردازد؟
اگر باشگاه سپیدرود را با مالکیت نامعلوم تصور کنیم، باید منتقد مدیران عاریه‌ای این باشگاه باشیم و اگر باور کنیم که شهاب مومنی مالک سپیدرود است، باید از او بپرسیم که آیا حاضر به پرداخت هزینه این اشتباهات خواهد بود؟
سپیدرود جوانگرایی نکرده بلکه راهی جز بازی دادن به بازیکنان کم نام و نشان نداشته و خریدهای اشتباه این تیم را به قعر جدول فرستاده بود. سپیدرود برای نجات خود از آن خریدهای اشتباه تغییراتی در ترکیبش پدید آورد و این در واقع تنها راه موجود در آن مقطع بود‌. پرورش یک نسل تازه یا جوانگرایی در فوتبال رشت اتفاق خجسته و لازمی است که البته با حرافی رخ نمی‌دهد. فوتبال رشت سال‌های سال است که نتوانسته نسل تازه‌ای را بسازد و حالا بازی گرفتن از یکی – دو بازیکن بیست و چند ساله به جای خریدهایی که غلط بودن‌شان از روزهای نقل و انتقالات پیدا بود، نباید بحث جوانگرایی را بزرگنمایی کند. نمایش خوب یکی دو بازیکن تازه‌کار در سپیدرود نباید به سوءاستفاده از جریان جوانگرایی منجر شود. در سپیدرود باید پاسخگوی خریدهای غلط باشند و ناکامی احتمالی در پایان فصل را نباید با طرح ادعای جوانگرایی توجیه کنند. استفاده ابزاری از یکی دو نام جدید در سپیدرود، روش جالبی برای بزرگنمایی طرح جوانگرایی نیست. سپیدرود باید درباره انبوهی از خریدهای غلط توضیح بدهد‌.