به گزارش ۸دی، سمیه قربانپور دلیوند در وصف شهید مدافع حرم جهانگیر جعفری‌نیا شعری سرود که در ادامه می‌خوانید:

این هفته هم گذشت و تو اما نیامدی، دارد چقدر آمدنت دیر می‌شود
در قلب من غمیست که در ازدحام آن، حتی هوای خانه نفس گیر می‌شود

حال مرا نپرس که بغضی همیشگی، توی گلوی زندگیم گیر کرده است
سرشار از سکوتم و سیلاب ِ اشکهام، در سوز آه آینه تبخیر می‌شود

اوجِ بهار بود که رفتی، بهار رفت، پاییز هم گذشت و زمستان تمام شد
اینجا زنیست خسته که در انتظار تو، دارد هنوز پایِ غمت پیر می‌شود

آه ای کبوترِ قفسِ چشمهای من، هرگز نخواستی که حرم را رها کنی
جای ِ دریغ نیست که در آسمان عشق، سهمِ بزرگِ بال ِ تو هم تیر می‌شود

لب تشنه باش ماهِ تکاور جهاد کن، بگذار تا حریم ِ حرم امن‌تر شود
لب تشنه باش خسته‌ی دنیا که آب هم، با اعتبار ِ نام ِ تو تطهیر می‌شود

ای فاتحِ دلیرِ -نُبُل – ها و قلب‌ها، ای وارثِ اصالت و ایمان و عاشقی
در ماجرای ِ غیرت و ایثار، اینچنین؛ از حافظان ِ قافله تقدیر می‌شود

دریا تو را دوباره در آغوش می‌کشد، جنگل دوباره عطر تو را مست می‌شود
در امتداد ِ دامنِ گیلان ِ سبزپوش، گلپاره‌های یاد ِ تو تکثیر می‌شود

من خواب دیده‌ام که تو می‌آیی از سفر، من آرزویِ سرخِ تو را خواب دیده‌ام
من خواب دیده‌ام که شبی خوابِ کوچه‌ها، با قطره‌های ِ خونِ تو تعبیر می‌شود

آنوقت بغضِ پنجره‌ها باز می‌شود، آنوقت شرح حال ِ خیابان نگفتنیست
حتی به افتخار تو آن روز بی‌گمان، نامِ تمامِ شهر -جهانگیر- می‌شود

این هفته هم گذشت و اگر چه نیامدی، لبخند می‌زنی به من از تویِ عکسهات
لبخند میزنی و زنی پشتِ اشکهاش، دارد به پایِ عاشقیت پیر می‌شود…

منبع: میرزا کوچک نیوز