پایگاه خبری تحلیلی 8دی نیوز
https://www.8deynews.com
مرتضی مهریار
فعال دانشجویی خطاب به نماینده رشت:
شما نماینده مردمی هستید که موضع مخالف ایشان دارید و گواه آن ۸دی است
شما نماینده ی شهری هستید که مواضعی برعکس مردم آن دارید، گواهی این سخن هم حرکت مردمی ۸دی۸۸ مردم ولایتمدارگیلان در پاسخ به فتنه ی ۸۸ است.
به گزارش ۸دی به نقل از پیک دانشجو مرتضی مهریار فعال دانشجویی گیلان در واکنش به سخنان نماینده رشت در شهرستان بندرانزلی نامه ی سرگشاده ای را منتشر کرد.
خیلیها در این حوادثی که در همین فتنهی سال ۸۸ اتّفاق افتاد لغزیدند؛ آدمهای بدی نبودند [امّا] لغزیدند بهخاطر کم بودن بصیرت. خب، شما وقتی میبینی که یک نفری میگوید: «انتخابات بهانه است، اصل نظام نشانه است» باید چهکار کنی؟ شما که معتقد به نظامی، شما که جانت را حاضر شدی برای نظام و برای حفظ نظام بدهی، تا میبینی یک عدّهای دارند اینجوری شعار میدهند، باید چهکار کنی؟ این، نبودن بصیرت است؛ ملتفت نشدن به وظیفه در لحظهی لازم است.
( ۲۰/۸/۹۵ بیانات در دیدار رؤسای دانشگاهها، پژوهشگاهها، مراکز رشد و پارکهای علم و فناوری)
جانباز عزیز دفاع مقدس؛
جناب آقای جعفرزاده
با عرض سلام و تحیت؛
توجه کنید که در ابتدای نامه ی بنده، «سلام» درج شده است؛ زیرا به حکم ادب وقتی کسی را مورد خطاب قرار می دهیم، باید سلام کنیم؛ و کسی که ادب دینی را بلد باشد، بلد نیست نامه ی بدون سلام بنویسد.
چند روز پیش در شهرستان بندر انزلی سخنانی در ارتباط با فتنه افاضه فرمودید که مایلم چندکلامی با شما سخن بگویم.
شما نماینده ی شهرم هستید و بنده این حق را دارم که نماینده ی شهرم را در ارتباط با مواضعش نقد کنم؛ آن هم در چارچوب ادب؛ آن هم چون خواسته یا ناخواسته شما نماینده ی شهری هستید که مواضعی برعکس مردم آن دارید، گواهی این سخن هم حرکت مردمی هشت دی۸۸ مردم ولایتمدارگیلان در پاسخ به فتنه ی ۸۸ است؛ حال آنکه جنابعالی در قامت یک تطهیرگر، رافت نظام اسلامی را نادیده گرفته ، حرکت مردمی را که به شما رای داده اند نمی بینید؛ آن هم با شعارهای آن چنانی و پرتمتراق اما غافل از آن که کوچکترین اشتباه شما، که مشی خود را اعتدال معرفی می نمایید، حق الناسی بود که ناشی از بلند شدن صدای آهنگ های ستادهایتان در گوشه و کنار، فضای هر کوی و برزن را گرفته بود و موجب آلودگی صوتی و ناراحتی خاطر بسیاری از سالمندان گشت.
جناب آقای جعفرزاده؛
متاسفانه این روزها باب شده که ، افراد و جریان های مختلف دم از رهبری و وفای به نظام بزنند، اما موضع گیری هایشان و اعمالشان، درست در مقابل مواضع گیری های رهبری می باشد(که به زعم رهبری هم مخالفت با نظراتشان عیب نیست) اما بهتر نیست برای آنکه خود را از حاشیه امن و پنهان شدن پشت ولایت، که مواجه شدن شما با نقدهای مختلف را افزایش می دهد، امتناع کنید تا آنگاه نقد شما و حرفهایتان، نقد رهبری نباشد؟
حال که سخن از رهبری به میان آوردید و خود را سرباز ولایت معرفی می کنید، بعلاوه اینکه از سران فتنه نیز دفاع می کنید، مایلم پاسخ شما را در بخشی از نامه ام، با سخنان صریح و مستقیم رهبری بدهم، که مواضع رهبر معظم انقلاب در رابطه با ماجرای فتنه ۸۸ و صحنه گردانی آن بی بصیرتان و سکوت خواص بی خاصیتی که روبروی نظام ایستادند، چه بود و آن ها چگونه، فضایی را فراهم آوردند که کشور به تشنج و ناآرامی و بی حرمتی به ساحت مقدس اباعبدالله کشیده شد؛ همان امامی که شما در روز عاشورا در چندین مراسم عزایش، در هیئت های مختلف شهرستان رشت شرکت می کنید و اشک می ریزید، حال آنکه خداوند دوستی با پیامبر و آلش را درگرو اشک و حب ندانسته است بلکه منوط بر تبعیت از آن بزرگواران دانسته:« قُلْ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونی یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحیمٌ»۳۱ /آل عمران
باشد که بنده و شما، همانطور که دم از ولایت و سربازی آن می زنیم، در عمل هم همانقدر اهتمام داشته باشیم، و بیانات ایشان را مصادره به مطلوب ننماییم:
«در ایّام فتنه در سال ۸۸ در اوّل کار، بنده یکی از این سران فتنه را خواستم و به او گفتم که آقاجان، این کاری که شما شروع کردهاید و دارید میکنید، دست بیگانهها خواهد افتاد و دشمن از این استفاده خواهد کرد؛ شما حالا بظاهر درون نظام هستید، با نظام هستید و به قول خودتان دارید یک اعتراض مدنی -منبابمثال یک اعتراض به انتخابات- میکنید امّا این کاری که دارید میکنید مورد استفادهی دشمنانِ اصل نظام قرار خواهد گرفت؛ گوش نکرد؛ یعنی نفهمیدند که چه داریم میگوییم؛ حالا البتّه این نگاه خوشبینانهی بنده است که میگویم نفهمیدند، بعضی هم ممکن است جور دیگری فکر کنند. وارد شدند؛ بعد دیدید از درونش چه درآمد؛ گفتند «انتخابات بهانه است، اصل نظام نشانه است». خب، حالا عذر بیاوریم که اینها که یک مشت جوان بودند، یک چرندی، یک حرف بیربطی گفتند؛ نه، اینجوری نیست. اگرچنانچه در زیر عبای بنده کسی حرفی بزند که من با آن مخالفم، خب بایستی او را از زیر عبایم بیرون کنم؛ بایستی اعلام کنم که مخالفم وَالّا بهحساب من گذاشته خواهد شد؛ همهی وزن و وزانتی که صاحب عبا دارد، پشتوانهی آن حرف خواهد شد. حرف، اینها است؛ ببینید! نگاه به مسائل جاری، اینجوری باید باشد؛ بصیرت سیاسی که ما میگوییم یعنی این. بفهمیم که چه کسی دارد ما را به کجا میبرد، به کجا دعوت میکند، به کجا میکشانَد.» (۹۵٫۰۵٫۳۱دیدار با ائمه جماعات مساجد استان تهران)
«در شرایط فتنه همچون قضایای سال ۸۸، نباید سخن، سکوت، اقدام و حتی نوع نگرش، موجب تقویت فتنه شود.» ( ۹۵٫۰۴٫۰۲ دیدار با اعضای هیئت دولت)
«من بارها گفتهام که برای من این تقسیمات اصولگرا و اصلاحطلب و اصلاحطلب مدرن و سنّتی و از این حرفهایی که میزنند، مطرح نیست؛ من به این اسمها اصلاً اهمّیّتی نمیدهم و توجّه ندارم؛ به محتواها کار دارم؛ امّا روی مسئلهی فتنه حسّاسم. حالا البتّه اکثر کسانی که در آن تظاهرات شرکت داشتند مردم معمولی بودند و هیچ تقصیری هم نداشتند امّا یک عدّهای سردمداری میکردند، یک عدّه هم سوءاستفاده کردند و گفتند «انتخابات بهانه است، اصل نظام نشانه است»؛ دیگر از این صریحتر؟ آیا این شعار داده شد یا نه؟ خب اگر این شعار داده شده، تبرّی از این شعار، آن روز هم لازم بود و باید میکردند که نکردند، حالا هم یک عدّهای از آنها حمایت بکنند، آنوقت دم از امام و طرفداری از امام و طرفداری از نظام و طرفداری از انقلاب هم بزنند! این نمیشود، این قابل قبول نیست. این پدیدهی بسیار بدی است، پدیدهی زشتی است، این پدیده را ما اصلاً نمیپسندیم.»( ۹۵٫۰۴٫۱۲ دیدار با دانشجویان)
«اظهارات رئیسجمهور آمریکا در دو نامه به اینجانب مبنی بر اینکه قصد براندازیِ جمهوری اسلامی را ندارد، خیلی زود با طرفداریاش از فتنههای داخلی و کمک مالی به معارضان جمهوری اسلامی، خلاف واقع از آب درآمد و تهدیدهای صریح وی به حملهی نظامی و حتّی هستهای –که میتواند به کیفرخواست مبسوطی علیه وی در دادگاههای بینالمللی منتهی شود– پرده از نیّت واقعی سران آمریکا برداشت.»( ۹۴٫۰۷٫۲۹ نامه رهبر انقلاب به رئیسجمهور درباره الزامات اجرای برجام)
«همینهایی که سال ۸۸ آن بازی را راه انداختند، خب اینها با جمهوریّت نظام جمهوری اسلامی مخالفت کردند، بدون هیچ منطقی، بدون هیچ حرف قابل قبول و پسندیدهی در مقابل آدمهای باانصاف. اینها نامطمئنند؛ من استفادهی از اینها را مطلقاً توصیه نمیکنم، بههیچوجه؛ نه به شماها و نه به هیچ دانشجویی و نه به هیچ دانشگاهی توصیه نمیکنم.»( ۹۴٫۰۴٫۲۰ دیدار با جمعی از دانشجویان)
چه بسیارند از این دست سخنان درفرمایشات رهبر انقلاب که موضع شفاف و صریح خود را در ارتباط با مردود شدن سران فتنه در نظام جمهوری اسلامی بیان می دارند.
برادرگرامی!
بنده و شما، زارع و مزرعه و زراعت خودمانیم؛ باید بنگریم که چه می کاریم، زیرا دیری نخواهد پایید که روزگار و فرصت زیستن در نظام اسلامی، بر بنده و شما تمام خواهد شد و حرف ها و اعمالمان در میزان حساب قرار خواهند گرفت.
جانباز عزیز جنگ تحمیلی!
دوره ی پس از فتنه ی ۸۸ یکی از هزینه سازترین برهه های تحریمی غرب علیه جمهوری اسلامی بوده است؛ شما همرزم شهیدان بوده اید؛ شهیدان رفتند تا اسلام بماند؛ حال اسلام هیچ؛این بی بصیرتان در غائله ۸۸ به جمهوریت نظام نیز رحم نکردند، حال آنکه اگر قرار بر برخورد با آنها بر پایه مناسبت جمهوریت که در سراسر دنیا پذیرفته شده است، می بود، باید همانند جمهوری ترکیه، نظام آن ها قلع و قمع می نمود و هرکس که محکوم به همکاری و مشایعت با آنها بود را به زندان می افکند؛ اما دستخوش دارید که در مجلسی نماینده هستید و در موافقت با کسی در آن سخن به میان آوردید که از عناصر فعال فتنه ۸۸ بود و اکنون بر مصدر بالاترین مقام وزارت آموزش و پرورش نشسته است؛ اما نظام با اسلامیت خود با آن ها برخورد نمود و مشمول رافت خود ساخت.
امروز شما مدافع کسانی هستید که شاید به ظاهر دم از آشتی ملی میزنند اما در فتنه، مانور اقتدار جمهوری اسلامی و مشارکت بالای هشتاد درصدی مردم را، که دنیا را به خود خیره ساخت، نادیده گرفتند و به جای آشتی ملی سعی در برافروختن آتش ملی داشتند که جواب دندان شکن خود در ۹دی۸۸ را از ملت دریافت کردند.
نماینده مردم شریف رشت؛
اگر ملاک خدمت کردن افراد به نظام، تنها مسئولیت داشتن افراد در حکومت باشد، چه بسیارند کسانی که در همین حکومت مسئولیت داشتند و وزرا و مشاورین سران فتنه بودند، اما اکنون در شبکه های معاند نظام، مشغول مایوس ساختن ملتی از انقلاب هستند که چنین جانانه در ۲۲بهمن به میدان آمدند.
آیا آن ها هم خدمت کرده اند؟ آیا نظام در صورت برخورد با آنها هم، تندروی کرده است؟
آقای جعفرزاده؛
شما تاریخ را هم متاسفانه خوب مرور نمیکنید، بارها و بارها از دولت قبل (که اعتقاد بنده هم هست که معایبی در کارش بود) بد می گویید؛ و ۸ سال آن را اسف بار میخوانید، اما یکبار هم در سخنان خود، اشاره نمی کنید که دولت دهم، پس از فتنه ی ۸۸ و کمک اطلاعاتی آقازاده های بنزسوار به غرب، متحمل چه هجمه های سنگینی از تحریم های ظالمانه ی اقتصادی، حقوق بشری و مالی و بانکی شد. چرا اشاره نمی کنید، که اگر در آن دولت، تحریم به مثابه ی کاغذپاره بود، دراین دولت به زعم آقایان تبدیل به عامل حمله به ایران شد، و اکنون که یک سال و اندی از توافق برجام می گذرد، هنوز همان تحریم هایی که عامل حمله خوانده می شد، و اقتصاد و محیط و زیست و آب خوردن مردم هم به رفع آن ها ارجاع داده شده بود، یا باز دوباره تمدید می شوند، یا دردست بررسی برای وضع شدن می باشند؟
چرا می گویید که اگر برجام نبود، چه بود؟ آری، اگر برجام متضمن شروط چندگانه ی مقام معظم رهبری می بود، آن وقت می شد به آن افتخار کرد و دولت یازدهم را قهرمان دیپلماسی بدانیم؛ اما آیا رهبر انقلاب که شما خود را گوش به فرمان ایشان معرفی می کنید نفرمودند که: « اگراین تحریم تمدید بشود، قطعاً نقض برجام است.» ( ۹۵٫۰۹٫۰۳ دیدار با بسیجیان) که همانگونه نیز شد و تمدید شد.
شما هنگام تصویب برجام نماینده ی مجلس بودید، چرا هیچ تضمین محکمی برای عدم بازگشت پذیری تحریم ها پس از برجام در نظر نگرفتید و در۲۰ دقیقه همه ی خطوط قرمز رهبری و بررسی های موشکافانه ی کمیسیون ویژه ی برجام را نادیده گرفتید.
بنده تاریخ سخنان رهبر انقلاب را نیز، برایتان درج نموده ام، تا اگر آن ها را نشنیده اید، به آنها مراجعه فرمایید.
حتماً شنیده اید که کمال عدالت و اعتدال، در انصاف است، پس شایسته است کسی که سخنران جلسات احزاب موسوم به اعتدال است، انصاف را رعایت کند.
نامه ام را نیز با حدیثی از حضرت رسول(ص) به پایان میبرم:
« لیأتینّ على النّاس زمان یکذّب فیه الصّادق و یصدّق فیه الکاذب و یخوّن فیه الأمین و یؤتمن الخئون و یشهد المرء و لم یستشهد و یحلف و إن لم یستحلف و یکون أسعد النّاس بالدّنیا لکع بن لکع لا یؤمن باللَّه و رسوله»
زمانی به مردم رسد که راست گو را تکذیب کنند و دروغگو را تصدیق کنند و امین را خائن شمارند و خائن را مومن پندارند و مرد بی آنکه شهادت از او خواهند شهادت دهد و بی آنکه قسم از او خواهند قسم خورد و خوشبخترین مردم فرومایه پسر فرومایه باشد که به خدا و پیغمبرش ایمان ندارد. ( نهج الفصاحه ص ۶۵۴، حدیث ۲۳۶۶)
ملاک سعادت بنده و شما، حال فعلی ماست، نه سابقه ی رزم و جانبازی و هم رکابی با بزرگان، که در جای خود محترم است اما شرط کافی نیست، زیرا به تاریخ که می نگرم، شمر ابن ذی الجوشن را می بینم که جانباز جنگ صفین بود، اما در کربلا سر از امام زمان خود، حسین ابن علی (ع)، برید؛ که ناشی از بی بصیرتی آن بی خاصیت بود.
والسلام علی من اتبع الهدی
مرتضی مهریار
۲۳بهمن۹۵
نظرات