به گزارش ۸دی، رامیار روزبهان در مقاله ای سراسر توهین آمیز که در شبکه های اجتماعی منتشر شد به محمود احمدی نژاد رییس جمهور سابق کشورمان حمله کرده است. متن کامل این مقاله به شرح زیر است:

دیروز ناباورانه در خبری خواندم که آقای دکتر احمدی نژاد سرگرم سفرهای تبلیغاتی برای انتخابات آتی هستند و از غرب کشور به مشهد سفر کرده اند.
کمتر از دهسال از ماجراهای غمبار سال ۸۸ می گذرد و هنوز خاطرات تلخ آن سالها، شلوغی ها و آشوب ها، خون ندا آقا سلطان بر سنگفرش خیابان،قاضی مرتضوی و ماجرای تلخ کهریزک،موج تصفیه های گسترده استادان دانشگاها ،تصمیمات اقتصادی تکانشی غیر کارشناسی و حساب نشده، خانه های نصفه نیمه ی مسکن مهر، اقتصاد وارداتی مسموم، دکل های نفتی که یک شبه گم میشدند، تورمی که مثل غول چراغ جادو مداوما بزرگ و بزرگتر می شد و کارش فقط رساندن دلالان نفتی و قاچاقچیان دارو و کالا به آرزوهای دور و درازشان بود،معرکه گیری های سیاسی در نیویورک و آن آبروریزی دانشگاه کلمبیا، شرم ایرانی بودن و چنین نماینده ای داشتن، اختلاسها و اختلاسها و پولشویی ها،غیب شدن میلیاردها دلار نفتی،تهمت و لجن پراکنی و فرافکنی و مدارک دانشگاهی جعلی و حبس و حصر خانگی و بحران رکود خانه و مسکن و تعطیلی کارخانه ها و بیکاری و اعتیاد و بحران هسته ای و خطر جنگ قریب الوقوع و در یک کلام : “احساس عمیق عدم امنیت” بر سینه و گلوگاه ما ایرانیان سنگینی می کند.
من سیاسی نویس نیستم و بیشتر خوش می دارم تذکره الاولیای مهربان و دیوان شمس شیرین خودم را بخوانم و در عوالم ملک و مملکت به تدبیر پروردگار عالم اعتماد کنم.اما این اتکال الاهی مرا از بیان این دغدغه و واهمه بی نیاز نمی کند چرا که ایرانی ام و قلب و رگ و ریشه ام به این خاک جفاخورده ی مظلوم تعلق دارد.

ظهور و سربرآوردن دیگرباره ی دکتر احمدی نژاد ،مرا بیشتر از آنی که درگیر شخصیت پوپولیست فرافکن و سیاستهای نامتوازن او کند،درگیر نیازی روانی می کند که پاره ای از آحاد هموطنم را وا می دارد تا به او به چشم نجات دهنده ی موعودی بنگرند که دارد برای بار سوم ظهور می کند.
احمدی نژاد و آن هاله و حلقه ی عارفانه ی تقلبی اش و آن ادا و اطوار کاپشن رفیق مائوئی دوخت ونزوئلایی پر شده از دلارهای بی مصرف نفتی اش.
احمدی نژاد و آن مدل حکومتی استالینی-رضا خانی اش.
احمدی نژاد و نهادینه کردن دروغ و نیرنگ و تهمت و تقلبش.
احمدی نژاد و گسستن بند از بند قانونگرایی و صداقت کاری اش.
احمدی نژاد و خلاصه ی کلام ،رساندن جامعه ی ایرانی به مرزهای آنومی و بی هنجاری و فروپاشی اخلاقی و ارزشی اش..

این روزها کشور باستانی سوریه در حال محو شدن از روی نقشه ی جغرافیاست و حلب ،شهری که زمانی عروس شهرهای شام بود به کاریکاتور خاک گرفته ای از استالینگراد ۱۹۴۳ تبدیل شده است: همان آرزویی که ما برای اسرائیل منحوس داشتیم حالا دارد برای تنها متحد خط مقاومت خودمان اتفاق می افتد.همین کار را دارند با عراق و تمدن ۵۰۰۰ساله اش انجام می دهند.نقشه ی “خاور میانه ی جدید” از زمان لورنس عربستان و مرزهای ۱۹۱۸ تا به کاندو لیزا رایس و حالا ترامپ،نیاز به ویرایش و به روز شدن دارد.با خودم فکر می کنم کشوری بزرگ و غنی مانند ایران برای بلعیدن لقمه ی خیلی بزرگی است و اگر بشار اسد -هرچقدر ناخواسته-تبدیل به مهمترین بخش پروژه ی محو و تجزیه ی سوریه شده است ،دکتر احمدی نژاد -این کابوس بازگشتی دروغ و وحشت- با آن سیاست خارجی تکانشی جنگ طلب بی فکر و منطقش و آن بی قانونی تجویزی فساد آور داخلی اش ،بهترین موجبات تکه پاره شدن سرزمین عزیزم ایران را فراهم خواهد آورد.
داریوش هخامنشی جایی درکتیبه اش چنین دعا می کند:
“اهورا مزدا سرزمین و مردم مرا از دروغان پاک گرداند.”
آقای احمدی نژاد ! چرا باور ندارید که ما ایرانیان راست قامت شاهد،لایق این حجم از نامرادی و ناامنی نیستیم ؟ شما مرا به یاد آن قول معروف از فریدریش نیچه می اندازید که می گفت : تاریخ در رجعتی ابدی تکرار می شود، اول بار به صورت تراژدی و دوم بار به شکل کمدی.بازگشت سوم باره ی شما دیگر نه تراژدی و نه حتا کمدی است : یک “افتضاح تاریخی”است. احتمالا نیچه نمی دانست که در این گوشه ی غبار گرفته ی فراموشکار دنیا،حقایق تاریخی به صورت فضاحتی غمبار تکرار می شوند…

انتهای پیام/