پایگاه خبری تحلیلی 8دی نیوز
https://www.8deynews.com
امنیت جانی شهروندان رشت بر دوش آتشنشان هایی که دو ماه حقوق نگرفته اند
آیا تکریم شهروندان رشت که خانواده های کارکنان شهرداری نیز بخشی از آنها را تشکیل می دهند ،جایی در پروژه های کلان و عمدتاً تبلیغاتی شهردار و اعضای شورای کلان شهر رشت دارد؟!
سرویس اجتماعی ۸دی؛
وجود آتشنشانان همچون مرزبانان ، همچون نیروهای پلیس برای هر کشور و شهری امری ضروری و اجتناب ناپذیر است چرا که هنگام وقوع حوادث طبیعی و غیر طبیعی تنها ملجاء و پناه مردم، آنان خواهند بود.
اما حکایت این روزهای آتشنشانان شهر رشت نشان از این دارد که امنیت مالی و روانی برای آنان فراهم نیست تا وظایف خود را به نحو احسن در راه تامین امنیت شهروندان رشت در مواقع خطر انجام دهند. در همین راستا منبعی آگاه در گفتگو با خبرنگار ۸دی اظهار داشت: حدود ۳۰۰ نفر از کارکنان سازمان آتش نشانی و برخی دیگر از سازمانه های خدماتی شهرداری رشت هنوز حقوق مهر ماه خود را دریافت نکرده اند ؛ شاید خیلی بی مقدمه وارد بحث شدیم ، اما اصل مطلب همین جملات بالا است .چون در نه ماه اخیر این چهارمین باری است که کارکنان سازمان آتش نشانی هر ۵۰ یا ۶۰ روز حقوق یک ماه خود را دریافت می کنند !!
لازم به ذکر است کسانی که با سبک زندگی کارمندی آشنا هستند و آن را تجربه کرده اند به خوبی عمق بحران بوجود آمده در زندگی این ۳۰۰ نفر و خانواده هایشان را درک می کنند ؛ خانواده هایی که در میان آنان کودک شیر خوار و دبستانی، نوجوان دبیرستانی ، جوان دانشگاهی ( آن هم از نوع دانشگاه آزاد ) ، پدر و مادر بیمار و … وجود دارد که البته به دلیل عمق بحران ، از ذکر نیازها و ملزومات هر یک از گروه های سنی که نام برده شد خودداری می کنیم .
این منبع آگاه که نمی خواست نامش فاش شود افزود: در میان این عزیزان خانواده هایی وجود دارند که ممکن است تعدادشان از ۲ تا ۵ ، ۶ و . . . نفر هم باشد و اکثراً هیچ درآمد مکمل دیگری هم ندارند و ماه تا ماه چشمان منتظرشان به همین حقوق کارمندی برای ادامه زندگی است .
وی در ادامه گفت: در میان این آتشنشانان کارمندانی هستند که شاید بیش از نیمی از همین حقوق را باید برای اقساط وام ها و البته ـ با این روش پرداخت حقوق ـ جریمه دیرکرد ! بپردازند.
او همچنان اشاره کرد: همه می دانیم که سازمان آتش نشانی ، یکی از سازمان های خدمات رسان شهری آن هم در مواقع بحرانی است و مردم شهر در همه امور، از کوچکترین مشکلات چون گرفتن موش و زنبور تا بزرگترین بحران های شهری چون آتش سوزی سیل و زلزله و … تنها مرجع و به عبارت روشن تر پناه خود را با فشردن سه شماره ۱۲۵می شناسند، حال سئوال اینجاست که این سازمان چگونه می تواند با جمعی از کارمندان غرق در مشکلات مالی و درگیری های ذهنی ناشی از آن و نارضایتی خانواده های آنها بر وظایف خود تمرکز کند .
نظرات