به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «هشت‌دی» شهید بسیجی سید رضا جعفری در روستای لطره کلاچای در خانواده‌ای مذهبی دیده به جهان گشود. مادرش خانه‌دار و پدرش نانوا بود و از این راه زندگی خود رامی گذراند.

نام رضا را پدربزرگش برایش انتخاب کرد. سید رضا فرزند اول خانواده بود و به‌خاطر خصوصیات اخلاقی‌ای که داشت بسیار موردعلاقهٔ پدرش بود.

او به واجبات دینی اهمیت زیادی می‌داد و نمازش را در اول وقت می‌خواند. در اوقات بیکاری به کتابخانه می‌رفت. به مطالعه علاقهٔ زیادی داشت و کتاب‌های دینی و مذهبی استاد مطهری را مطالعه می‌کرد.

این علاقه به کتاب و کتاب‌خوانی در پدر و مادرش نیز بود و کتاب‌های دینی و انقلابی در میان خانوادهٔ آنها فراوان بود.

سیدرضا در کلاچای به مدرسه می‌رفت و دیپلمش را به‌راحتی گرفت و برخلاف سایر بچه‌های خانواده نیازی به معلم هم نداشت همه معلمان از او راضی بودند. در مراسم عزاداری و مذهبی حضور فعال داشت؛ شهید همراه با درس در بسیج نیز فعالیت داشت و با دوستان بسیجی‌اش با امام و راه او آشنا شد و مطالعه درباره وی او را عاشق امام کرد تا جایی که آرزوی شهادت داشت.

تقریباً ۲ ماه از سربازی‌اش باقی‌مانده بود که به خانه آمد و به مادر گفت: مادر برایم دعا کن که اسیر چنگال صدام نشوم و اگر هم شدم دوست ندارم مثل بعضی از خانواده‌های شهدا گریه‌ و زاری کنی. من راضی به این کار نیستم به کمرت چادر ببند و آقاجان را محکم نگهدار. مبادا گوشه و کناری بنشینی و گریه‌زاری کنی! من اصلاً از این کارها خوشم نمی‌آید.

رضا در سن ۳۰سالگی در منطقهٔ سومار عراق به دست دشمن به شهادت رسید.

انتهای خبر/