به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «هشت‌دی» یکی از موضوعاتی که در مراسم روز دانشجو از سوی دانشجویان با استاندار گیلان در میان گذاشته شد، وضعیت نامناسب دانشکده فنی شرق گیلان بود؛ موضوعی که با گلایه‌های زیادی از سوی دانشجویان مطرح شده است.

نماینده دانشکده فنی شرق گیلان در این مراسم، گفت: در دورافتاده‌ترین نقطه شهر و در جوار روستای واجارگاه در حال تحصیل هستیم این در حالی است که این دانشکده فاقد نگهبان و امنیت است و بارها از سوی سودجویان به دانشجویان تعرض صورت‌گرفته است به‌علاوه به دلیل فاصله دانشکده از شهر و مشکل موقعیت‌یابی در صورت بروز هرگونه مشکل اورژانسی برای دانشجویان راهی برای انتقال به مراکز درمانی وجود ندارد.

وی اضافه کرد: مشکلات سیم‌کشی، آب، ریزش ساختمان، عدم وجود سالن اجتماعات و سالن ورزش و کتابخانه، محدودیت در انتخاب دروس به علت کمبود اساتید و… از سایر مسائل و مشکلات ما است.

این موضوع و پاسخ استاندار گیلان به مطالبات دانشجویان منجر به واکنش ابراهیم قاسمی‌روشن، عضو هیئت علمی دانشگاه گیلان نیز شده است.

وی در واکنش به برگزاری مراسم‌ روز دانشجو و حضور اسدالله عباسی استاندار گیلان در جمع دانشجویان در یادداشتی که به پایگاه خبری تحلیلی «هشت‌دی» ارسال کرده است، نوشت: وزیر آموزش عالی بر اساس‌نامه‌ای از وزیر کشور در خواست کرد تا به مناسبت روز دانشجو مدیران عالی استان‌ها در دانشگاه‌ها حضور یابند و در جمع دانشجویان شرکت کنند و سخنان آنها را بشنوند تا ضمن استفاده از پیشنهادهای آنان به درخواست‌های آنها توجه کرده و مشکلات آنها را نیز حل کنند.

ازاین‌رو شاید برخی از مدیران بلندپایه استان‌ها ملزم شدند تا بر اساس این درخواست ضمن حضور در دانشگاه‌ها پاسخگوی درخواست‌ دانشجویان بوده و با شنیدن پیشنهادهای آنان در کنار پی‌بردن به اشتباهات و کم‌کاری‌های خود و مدیران زیر مجموعه‌شان برای هریک از این درخواست‌ها راه‌حل‌های منطقی و مدبرانه پیدا کرده و آنها را عملی نمایند زیرا تنها در این صورت است که دانشجویان احساس می‌کنند که تشکیل این جلسات صوری و شعاری نبوده؛ بلکه آثاری و برکاتی به همراه دارد.

عضو هیئت علمی دانشگاه گیلان در ادامه نوشت: انتظار این است که در این جلسات درخواست‌های دانشجویان دسته‌بندی شود و مواردی که امکان حل آن‌ها در مدت‌زمان کوتاه‌تری وجود دارد مشخص شده و در رابطه با مواردی که می‌توان در بلندمدت برطرف کرد یا محدودیت‌های منابع مالی مانع انجام آن‌ها شده توضیح داده شود.

یکی از این مشکلات لاینحل که سنگ بنای آن توسط برخی از همین مدیران در دوران نمایندگی آنها گذاشته شده است، قصه پرغصه دانشکده فنی شرق گیلان است که نگارنده این وجیزه چندین بار به همراه دیگر مسئولین دانشگاه در آنجا حضور پیدا کرده‌ام و مشکلات را شنیده و دیده‌ام.

این دانشکده در زمانی دایر شد که هیچ یک از زیر ساخت‌های آن از قبیل ساختمان مناسب، خوابگاه، کارگاه، آزمایشگاه، سرویس ایاب‌وذهاب، نمازخانه و… فراهم نبوده است این در حالی است که بیش از ۸۰ درصد دانشجویان و ۹۰ درصد اساتید از شهر رشت برای تحصیل و تدریس در این دانشکده رفت‌وآمد می‌کنند و ساختمان این دانشکده یکی از مدارس آموزش‌وپرورش می‌باشد که حکم تخلیه آن با شکایت آموزش‌وپرورش از سوی دادگاه صادر شده است؛ آن‌هم دانشکده فنی که تناسبی با محیط آن منطقه که فاقد هرگونه شرکت و کارخانجات و مراکز صنعتی است، ندارد.

گرچه مسئولین دانشگاه بارها برای حل مشکلات اساسی آنجا حضور پیدا کرده و از مسئولین و نمایندگان آن منطقه و حتی استاندار درخواست همکاری و کمک داشته‌اند اما بعد از تاسیس دانشکده در آنجا نه تنها هیچ اقدامی نکرده‌اند و در دوره مدیریت خود حضور پیدا نکرده بلکه حتی نخواسته‌اند مشکلات آنجا را از زبان مسئولین دانشگاه که بارها تقاضای ملاقات کرده‌اند بشنوند در چنین شرایطی با داشتن اختیارات مالی و بودجه‌ای استان و رفع همه مسئولیت‌ها از خویشتن و انداختن آنها به گردن مسئولین دانشگاه اگر پاک‌کردن صورت مسئله نیست؟! پس چیست!؟

انتهای پیام/