به گزارش هشت‌دی هرساله و در اول شهریور که مصادف است با زادروز ابوعلی سینا، به‌پاس تألیفات و خدمات ایشان این روز را  روز پزشک نام‌گذاری کرده اند.

ابوعلی سینا حکیم، فیلسوف، طبیب و دانشمند بزرگ ایرانی که در جهان غرب به نام (Avicenna) و با لقب «امیر پزشکان» شناخته شده است، در ۳۷۰ قمری (۱ شهریور ۳۵۹) در شهر بخارا به دنیا آمد.

وی، نه‌تنها یکی از بزرگ‌ترین فیلسوفان جهان، بلکه یکی از برجسته‌ترین چهره‌های تاریخ پزشکی در همه دوران هاست. مهم‌ترین اثر وی در پزشکی، کتاب قانون (القانون فی الطب) است که آن را پیش از سال ۴۰۶ هجری قمری، یعنی در حدود ۳۵ سالگی تألیف کرده است. این کتاب طی چندین سده، چه در سرزمین‌های اسلامی و چه در اروپای سده‌های میانه، همه کتاب‌های دیگر را در سایه خود نهاده بود.

اعتبار و شهرت کتاب قانون در محافل پزشکی جهان اسلام تا بدان‌جا رسیده بود که نظامی عروضی درباره آن چنین می‌گوید: «اگر بقراط و جالینوس زنده شوند، روا بُوَد که پیش این کتاب سجده کنند». البته ابن‌سینا به جز قانون، کتاب‌های دیگری هم در علم پزشکی نوشته است؛ کتاب‌هایی مانند الارجوزهٌ فی الطب که در قالب شعر نوشته شده و خلاصه مطالب کتاب قانون است، مقاله فی احکام الادویه القلبیه، رساله فی الفَصد، رساله فی القولنج و… .

در فرهنگ اسلامی، ارزش دانش گران‌قدر پزشکی و فعالیت حرفه‌ای طبیب تا بدان اندازه والا و عظیم است که طبیب مظهر اسم شریف محیی و احیاء گری معرفی شده است و همچنین در متن فرهنگ و حیات اجتماعی مردمان این مرزوبوم نیز طبیب و طبابت از جایگاه ویژه و اهمیت والایی برخوردار بوده است تا بدان اندازه که بیماران و دردمندان نه فقط در پی جستجوی تسکین و درمان دردهای جسمانی خویش، بلکه در مقام مشاوره و کسب راهنمایی در همه ابعاد زندگی فردی و اجتماعی خود به حکیم و طبیب متوسل می‌شده‌اند؛ چرا که حکیم و طبیب در افق نگاه و قضاوت آنان شخصیتی مبـّرز و برخوردار از دانش فقهی و پزشکی و آراسته به فضائل والای اخلاقی بوده است و نماد برجسته و الگوی بارز چنین اندیشوران دلسوز و عالمان فرزانه در تاریخ پر فروغ این سرزمین، طبیب نامور و نابغه بزرگ ایرانی، شیخ‌الرئیس ابوعلی سینا بود که به دلیل ارتباطش باخدا و مکتب وحی نور حکمت الهی در دل او درخشید و به حکیم الهی تبدیل شد.

هر اندازه موضوع علمی پر اهمیت و هدف آن مقدس‌تر باشد، آن علم هم از ارزش و اهمیت بیش‌تری بهره‌مند خواهد بود. موضوع دانش پزشکی بدن انسان، و هدف آن تأمین سلامت و تندرستی آدمی است، و اهمیت این موضوع و هدف از دیدگاه اسلام بر کسی پوشیده نیست؛ زیرا اسلام تا آنجا به‌سلامت انسان اهمیت می‌دهد که اگر تکلیف واجبی به تندرستی آدمی لطمه بزند، نه‌تنها انجام آن از نظر شرع لازم نیست که در چنین شرایطی انجام آن حرام خواهد بود.

در اسلام، علم پزشکی همتای علم دین، ارزشمند به شمار آمده است؛ چنان که امام علی علیه‌السلام فرمود: «دانش بر دو نوع است: دانش دینی و دانش بدن و سلامت آن» که اولی در تعدیل و سلامت روح آدمی می‌کوشد و دومی برای تندرستی و صحّت جسمی انسان تلاش می‌کند.

هدف از نام‌گذاری روز پزشک در تقویم

 هدف از نام‌گذاری روز پزشک، قدردانی و تجلیل از زحمات پزشکان عرصه پزشکی و همچنین گرامی داشت خدمات ابن‌سینا در راستای پیشرفت علم پزشکی است. پزشکان شبانه‌روز برای حفظ سلامت جامعه بشری تلاش می‌کنند و پزشکی علمی است که انسان‌ها همیشه به آن نیاز دارند؛ بنابراین از جایگاه مهمی برخوردار است.

پزشک و پزشکی به چه معناست؟

 در دانش پزشکی، پزشک یا دکتر شخصی است که شناخت کافی از بیماری‌ها و درمان آن‌ها دارد و به حرفه پزشکی می‌پردازد. در قدیم از کلمات حکیم و طبیب نیز به‌جای پزشک استفاده می‌شد. پزشک یک کلمه فارسی است که در شاهنامه نیز آورده شده است مانند:

 کزین بگذری خسروا دیو رشک / یکی دردمندی بود بی پزشک

 یا بیت:

 پزشک تو پند است و دارو خرد / مگر آز تاج از دلت بسترد

 و یا:

 هرآن‌کس که دل تیره دارد زرشک / مر آن درد را دور باشد پزشک

 پزشکی یکی از شاخه‌های علوم سلامت است. این دانش با شناخت بیماری‌ها و تشخیص، درمان و جلوگیری به‌موقع از بروز آنها باعث حفظ و ارتقا سلامتی و بازتوانی آسیب‌دیدگان می‌شود، جامعه پزشکی همواره نقش به سزایی در جایگاه نظام سلامت کشور داشته است و نمی‌توان نظام سلامت را بدون جامعه پزشکی تصور کرد.