۸دی؛  یکی از نواقص مهم ستاد احیاء امربه‌معروف و نهی از منکر گیلان در دوره مدیریت قبلی فقدان ابتکار و خلاقیت در شیوه‌ی تبلیغات محیطی بود.

متأسفانه در طرح‌های نصب شده روی بیلبوردهایی که سال‌هاست در سطح استان و خصوصاً شهر رشت در اختیار این ستاد بوده از فرم و محتوایی یکنواخت و بی‌اثر استفاده می‌شده و بارها با واسطه به حضرات پیشنهاد شد که بجای جملات تکراری یا غیرقابل لمس و باور برای عموم مردم وارد مصادیق شده و شیوه تبلیغ و محتوای تابلوها را کاملاً تغییر دهند ولی ظاهراً گوش شنوا و دغدغه‌ای در این خصوص وجود نداشت.

نکته مشهود در تابلوهای ستاد در سطح شهر رشت این است که در طراحی‌شان از چند جمله‌ی یکسان و ظاهراً جهت رفع تکلیف استفاده شده، به‌عنوان مثال؛ امربه‌معروف همچون نماز واجب است، یا تصاویر بزرگ رهبر انقلاب که بیشتر فضای تابلو را فراگرفته و متنش بسیار کوچک نوشته شده.
حال یک سؤال مهم وجود دارد که مردم تارک الصلاه یا افرادی که نماز را قبول ندارند یا سهل‌انگار در برابر این واجب هستند اساساً اهمیتی برای واجب دیگری چون امربه‌معروف قائل هستند؟

واقعاً مردم ناآگاه از کجای نوشته‌های تابلوها می‌توانند به هدف ستاد و شارع مقدس پی ببرند؟ وقتی حرفی از امربه‌معروف به میان میاید، اذهان اکثریت مردم به سمت حجاب خواهد رفت و معمولاً نسبت به گستردگی این فریضه جهل دارند و لذا سؤال این است که مردم ناآگاه از کجا باید بدانند امربه‌معروف برای مدیران خاطی، مفاسد اقتصادی و سیاسی، تخریب محیط زیست، رانندگی بد و زندگی شهری و… هم همانند موضوع حجاب یک واجب است؟ چرا مصادیقش در تابلوها نوشته نشده؟ در مدارس و دانشگاه‌ها که معمولاً این‌ها را آموزش نمی‌دهند، در شبکه‌های سیما که خبری از آموزش و ساخت کلیپ و انیمیشن نیست! چرا از امکانات حداقلی در اختیار ستاد یعنی تابلوی شهری به‌عنوان فرصتی مغتنم نهایت استفاده نمی‌شود؟

این گله‌ها فقط منحصر به ستاد احیاء نبوده و به دادگستری و دادستانی نیز می‌توان تعمیم داد که چرا فکری برای آموزش قوانین مبتلی به مردم در سطح شهر و رسانه‌ها نمی‌کنند!

باور بفرمایید بسیاری از مردم و خصوصاً نوجوانان و جوانان، با الفبای قانون آشنا نیستند، نوجوان و حتی پدر و مادر غیر مذهبی از کجا باید بداند ۹ سالگی سن تکلیف و رعایت حجاب است و دختر ده یازده‌ساله با بلوز و دامن و پاهای عریان به خیابان نیاید؟ مدرسه؟ تلویزیون؟ خانواده‌ی کم‌اطلاع و کم‌بهره از دین و مذهب؟

متأسفانه بسیاری از مردم و حتی متدینین نمی‌دانند سگ گردانی جرم است، پوشیدن لباس پاره توسط زنان تجاوز به حریم روانی جامعه است، سدکردن معابر توسط مغازه‌داران و نمایشگاه داران ممنوع و‌ حق‌الناس است، اشغال معابر توسط خودروهای ادارات و نهادها و بستن خیابان توسط آن‌ها و حیف‌ومیل آسفالت و جدول و فضای سبز توسط شهرداری‌ها ظلم به شهروندان است!
این‌ها نیازهای مهم تبلیغی دوره‌ی جدید مدیریتی ستاد احیای امربه‌معروف و نهی از منکر در گیلان است.

امید که در زمان مدیریت جناب کربلایی با بهره‌گیری از صاحبان نظر شاهد پویایی و رسیدن این ستاد به جایگاه واقعی خود باشیم.

محمدرضا عوض نیا