به گزارش ۸دی این کتاب روایت رنج‌های مردان و زنان یک آبادی ست که از ستم‌های خان به تنگ آمده‌اند. نویسنده داستانش را در قالب ۲۵ قصه به هم پیوسته با عناوینی چون مهره‌ی کبود، گل بانو، نبات، یلدا، خان زاده، لال بانو، دایه، ننه پیره، شکار، سایه و غلام زاده به رشته تحریر درآورده است.

این نویسنده در مقدمه این کتاب چنین نوشته است: «برای نوشتن به چیزهای زیادی نیازمندیم مثل ایده، موضوع، شخصیت‌ها و مهم‌تر از همه اینها بهانه، بهانه برای من مهم‌ترین و اصلی ترین عنصر نویسندگی است. گاهی برای پیدا کردن بهانه نوشتن باید ماه‌ها و سال‌ها دید، خواند، جستجو و تحقیق کرد، دنیا را تماشا کرد و تاریخ را ورق زد. گاهی هم باید نشست و فقط منتظر شد. من از این نشستن و انتظار کشیدن بیش‌تر خوشم می‌آید. همیشه ترجیح می‌دهم بنشینم و منتظر شوم تا خود بهانه به سراغم بیاید.»

«محمد قربان جو شعار» سال ۱۳۵۱ در بندرانزلی چشم به جهان گشوده و انتشار آثاری با عناوین آزورزان، گیل ایو، جار و سه نمایشنامه دیگر، تیا، ماندنی، هامون و همچنین همکاری با صدا و سیمای هرمزگان به مدت ۶ سال به عنوان نویسنده، گوینده، کارگردان و تهیه کننده نیز در کارنامه هنری وی درج شده است.