” همسر عزیزم سلام

سلامی به گرمی دوست داشتن از یک قلب تپنده که تو را دوست دارد و جز تو به سمت دیگر نمی پوید.

سلامی به گرمی آفتاب تفتیده جنوب و سرمای کوه های زیبای کردستان که هر مشت آن با خون شهیدی به چله نشسته است.

سلامی به دوست داشتن، که خدا هم با آیه”یحبهم و یحبونه”به این گروه دوست دار ارزش‌ها اعتماد کرده است.

سلام به واژه همسر که در تنهایی و صبوری به داد من می رسد و مرا تنها نمی گذارد.

سلام بر پاکدامنی عشق که زیبایی را در پی خود، چونان خورشید پشت ابر حفظ می کند.

سلام بر دست های ترک خورده که در تنهایی و سرمای غرب از هیچ کاری برای گذران زندگی، کوتاه نمی آید و سلام به تو عزیزم که دوستت دارم و دوست داشتن را با تمام وجودم تقدیم تو می کنم، تو می دانی که چقدر خسته و دلشکسته ام.

دوستان همه رفتند و ما ماندیم و باز دلشکسته که حق همسری تو را به جا نیاوردم و حق فرزندی را برای پدر و مادر مهربانم! به خدا حق داری هر چه که بگویی.

تو را به پاکی عشق سوگند می دهم که حلالم کنی، چون من نمی دانم که از پس امروز برای من فردایی هست یا نه.

و زمان آنقدر زود می گذرد که دل بستن به آن، جز شرمندگی حاصلی ندارد.

من در این تنهایی و بی کسی، دست به دعا بر می دارم که بارخدایا! همسر و فرزندانم را به تو میسپارم که تو بهترین نگهدارنده ای! والله خیر حافظا و هو ارحم الراحمین! و می دانم که این دست های خسته را رو نخواهی کرد.

همسر من! هوا سرد است اما خاک از هوا سردتر! اگر من اسیر خاک شدم، از تو میخواهم که مرا به خاطر سستی ای که در وظیفه همسرداری کردن، عفو کنی که در شرایط جنگ هستم و جنگ، اینگونه ما را از هم جدا کرده است!

شاید اگر ما متولد زمان دیگری بودیم، آسوده در کنار هم می زیستیم ولی وقتی مرگ، حق است و انسانها در هیچ جا نمی توانند از دست آن بگریزند، پس چه بهتر به قول امام حسین (ع) که مرگ با عزت و شرف بهتر از زندگی با ننگ و خواری است،شرافتمندانه بمیرند!

اکنون که بر ما جنگ حادث شده و بر ما واجب شده که جهاد کنیم، پس برمی خیزیم و به یاری پیرمان، آن قلب عاشق، گام بر میداریم و پشت به دشمن نمی کنیم!

اما در این میانه، آنانی که از اکنون پشت سر ما حرف میزنند، آیا بعد از ما حق زن و فرزندانمان را نگاه می دارند؟ آیا حرمت فرزندانمان محفوظ می ماند ؟

تو را تا ابد، سلام می فرستم و فرزندانم را به خدا می سپارم، آنان را که در حاصل زندگی ما و نورچشمی های ما هستند و خیلی دوست شان دارم!

هر بار که به یادشان می افتم، پاهایم سست می شوند، چون دلم میخواهد بار دیگر صدای خنده هایشان را بشنوم و بار دیگر روی دوش من بنشینند و بازی کنند.

اما چه می شود کرد! دستم بند است و پایم در غلاف زمان گرفتار است!

 ان شاءالله اگر زنده ماندم، از خجالت شما در می آیم و اگر فیض شهادتی بود، حلالم کنید!

همه شما را عاشقانه دوست دارم.

حسین املاکی ۲۵ اسفند ۶۶ “

 

 

 

مراسم گرامیداشت بیست و نهمین سالگرد شهادت سردار شهید حسین املاکی ساعت ۱۶ امروز (چهارشنبه ۹ فروردین ماه) در مسجد جامع شهرستان لنگرود برگزار می‌شود.

سردار رشید اسلام شهید حسین املاکی از فرماندهان دوران دفاع مقدس بود که ۹ فروردین ماه ۱۳۶۷ در عملیات والفجر ۱۰ بر روی ارتفاعات بانی بنوک عراق بر اثر بمباران شیمیایی دشمن بعثی در سن ۲۷ سالگی به درجه رفیع شهادت رسید.

از این شهید بزرگوار ۳ فرزند به نام های مرضیه، راضیه و سلمان به یادگار مانده است.