سرویس فرهنگی ۸دی؛

” و ما تا به ابد به آن‌ها که قمقمه‌ها را دفن کردند تا هوس آب نکنند مدیونیم، دیر یا زود همه خواهیم رفت، همه ما به‌سوی مقصد اصلی و جایگاه همیشگی کوچ خواهیم کرد، در رفتن هیچ شکی نیست مهم چگونه رفتن است. اللهم ‌ارزقنی توفیق الشهاده فی سبیل‌الله.”

وقتی برای زیارت به مزار شهدای گمنام ماسال می روی و مقبره شهدای گمنام را می‌بینی. وقتی میبینی حتی سنگ مزار هم ندارند و با پلاستیک مزارشان را برای جلوگیری از خیس شدن پوشانیده اند، آنوقت می‌فهمی که چگونه شهدای گمنام مورد توجه مسئولان هستند.

۲۳اسفندماه سال۹۴بود که تشییع و تدفین سه آلاله گمنام در شهرستان ماسال انجام شد و با توجه به عقبه مذهبی این شهر و استقبال بی نظیر مردم از این مراسم انتظار می رفت که هیچ کسری در این برنامه دیده نشود.

پیشبینی ها درست بود و مردم در مراسم تشییع و تدفین شهدا سنگ تمام گذاشتند.

اما ماجرا به همینجا ختم نشد و بی توجهی به شهدا توسط مسئولین غربتشان را دوچندان کرد که تصاویر آن را می بینید:

اتفاق حداقلی که در تمام برنامه های تشییع شهدا رخ می دهد این است که پس از تدفین ابدان مطهر سریعا سنگ مزار در همان ساعت بر روی مزار نصب میگردد و از فردای آن روز مسئولان باید به دنبال پروژه احداث یادمان باشند.

اما اتفاق عجیب در ماسال این است که حتی سنگ مزار شهدا آن هم طی حدود ۲۵روزی که از تدفین می گذرد هنوز نصب نشده است!

مردم ماسال با حضور پرشور خود در مراسم تشییع دینشان را به شهدا ادا کرده اند، حال نوبت مسئولین فرهنگی شهرستان است که نه از روی احساس دین بلکه از روی وظیفه کار حداقلی مثله نصب سنگ مزار و نصب چراغ روشنایی در آن محل را انجام دهند.

در پایان از جوانان حزب اللهی ماسال انتظار می رود که با حفظ وحدت بینشان پیگیر پروژه شهدای گمنام این شهرستان باشند تا ماسال را همچون همیشه به عنوان یک الگوی تمام عیار شهر دینی به استان معرفی نمایند.