به گزارش ۸دی، موضوع داستان قطعه زمینی است که قرار بود سرپناه ۲۲۵ فرهنگی باشد؛ خانه ای که تا به امروز ۱۳ سال است صاحبانش جز قطعه زمین هایی فرضی چیزی از آن ندیده اند.

امروز جمعی از معلمان آموزش و پرورش گیلان که اینک بیشتر آن ها بازنشسته شده اند بر سر زمینی که قرار بود روزی محل آرامش خود و خانواده شان باشد تجمع کردند.

ماجرا از سال ۸۱  شروع شد، آموزش و پرورش گیلان طبق بخشنامه ای مبنی بر اینکه  این اداره درصدد خرید زمین و احداث خانه ویژه فرهنگیان است از معلمین  و کارکنان خود در خواست کرد که در ازای مبلغی در این پروژه سهیم شوند.

معلمان و فرهنگیان گیلانی هم به امید خانه دار شدن در آن سال جمعا نزدیک به یک میلیارد و ۹۰۰ میلیون تومان برای خرید زمین به حساب سه نفر که از طریق آموزش و پرورش معرفی شد بود واریز کردند؛ از آن سال زمین خریداری در ازای مبلغ یک میلیارد و ۹۰۰هزارتومان از پس انداز ۲۲۵ فرهنگی خریداری شده است اما بعد از گذشته ۱۳ سال هنوز سرمایه گذاران این پروژه قطعات زمینشان را فقط بر روی نقشه می تواند ببیند و تاکنون هیچ پیشرفتی نداشته است.

حال گویا ناملایمات با قشر فرهنگی جامعه و قدرنشناسی اموزش و پرورش از زحمات این قشر دلسوز تمامی ندارد، ۲۸ تیر ماه سالروز معلم فداکار شفتی که با نجات جان ۳۰ دانش اموز خود را طعمه اتش کرد به آسانی از تاریخ گیلان ورق خورد و اموزش و پروش بعد از اعتراض مردمی در سایت های محلی شفت به خود آمد تا سالروز آسمانی شدن حسن امیدزاده معلم فداکار شفت و استان گیلان را پاس بدارد و اینک پرده ای دیگر از ناسپاسی اداره آموزش و پرورش گیلان به نمایش گذاشته می شود؛ آری ۲۲۵ فرهنگی بعد از ۱۳ سال نه تنها خانه دار نشدند بلکه سرمایه اصلی خود که جان و آرامش خاطر است با عدم مسئولیت پذیری مسئولانی که صرفا در شعار، فریاد حمایت از قشر فرهنگی را سر می دهند از دست رفته می بینند این در حالی است که تعدادی از ۲۲۵ فرهنگی ذکر شده اکنون میهمان خانه قبر شده اند و هنوز هیچ مسئولی از آموزش و پروش گیلان پاسخگو نیست و جز امیدی تهی از تدبیر حرفی برای گفتن ندارند!