صنوبران سرخ | شهید عیسی ابراهیمی

بهترین مرگ شهادت در راه خداست

 شهید عیسی ابراهیمی در بخشی از وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد که بهترین مرگ شهادت و کشته‌شدن در راه خداست و قسم به کسی که جانم در دست قدرت اوست اگر در میدان نبرد با دشمن با هزار ضربه تیر کشته شوم این مرگ برای من گواراتر از آن است که در بستر بمیرم.

بهترین مرگ شهادت در راه خداست

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «هشت‌دی» شهید عیسی ابراهیمی از شهدای دفاع مقدس است که سال ۱۳۴۵ در خانواده‌ای متدین در روستای طول لات از توابع رودسر به دنیا آمد و ۱۷ مهرماه ۱۳۶۲ نیز در منطقه کامیاران به شهادت رسید.

این شهید والامقام ازآنجایی‌که در خانواده‌ای متدین رشدیافته بود از دوران کودکی پای در راه مستقیم انسانیت و شرف گذاشت و از دوران ابتدایی راه را از چاه تشخیص داد.

شهید ابراهیمی چنانچه پدرش می‌گوید در امور خانواده، مخصوصاً در کار کشاورزی باتوجه‌به بدن ورزیده‌ای که داشت، به پدر و مادرش کمک می‌کرد و درعین‌حال از درس و مشقش هم غافل نبود و از لحاظ اخلاقی و نزاکت زبانزد خاص و عام بود. خواهرزاده این شهید دراین‌خصوص از مادر شهید نقل می‌کند که شهید ابراهیمی قبل از انقلاب در دوران ابتدایی هم طرفدار راه و مرام امام خمینی (ره) بودند و حتی یک‌بار در روی دیوار بتنی مدرسه‌اش شعار مرگ بر شاه می‌نویسد که معلم طاغوتی‌اش او را می‌بیند و او را مجبور می‌کند که با زبان شعار را پاک کند. از آنجایی که با تهدید معلمش مبنی بر اخراج از مدرسه مواجه می‌شود مجبور می‌شود با زبانش شعار را پاک کند و همین موضوع باعث شده بود که روزها طول بکشد تا ورم زبان شهید بهبود یابد.

شهید ابراهیمی با پیروزی انقلاب اسلامی و شروع جنگ تحمیلی لباس رزم می‌پوشد و قدم در راه علی اکبرهای زمان می‌گذارد. او در این خصوص می‌نویسد: «بهترین مرگ شهادت و کشته‌شدن در راه خداست و قسم به کسی که جانم در دست قدرت اوست اگر در میدان نبرد با دشمن با هزار ضربه تیر کشته شوم این مرگ برای من گواراتر از آن است که در بستر بمیرم.»

آری، او راهش را پیدا کرده بود و با بصیرت کامل در این راه قدم برداشت و سرانجام در رکاب یاران خمینی کبیر در کربلا کردستان به شهادت رسید. آن شهید در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «انسان وقتی انسان است که خود را شناخته باشد و وقتی خود را شناخته است که بتواند با خودشناسی خدای خود را بشناسد. یعنی ارزش انسان در شناخت او نهفته است. اگر انسانی توانست به واقعیت انسانی و اسلامی خودش پی ببرد و بدان جامه عمل بپوشاند و به فطرت خداگونه خود آشنا شود آنگاه می‌توان به او لقب انسان متعالی را داد و آنگاه است که خداوند او را از عباد خاص می‌نامد.»

باتوجه‌به متن وصیت‌نامه‌اش و محتوای عالی آن درمی‌یابیم که شهیدان در دانشگاه جبهه درس مردانگی و شجاعت و حسینی‌وار زیستن را آموخته بودند و استمرار انقلاب اسلامی در سال‌های بعد از جنگ هم بدون شک حاصل دفاع مقدسی بود که امثال ابراهیمی از آن سربلند بیرون آمدند و ما قدردان آنها هستیم.
انتهای خبر/

نظرات

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط پایگاه خبری تحلیلی 8دی در وبسایت منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد، منتشر نخواهد شد.
در حاشیه