به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «هشت‌دی» شهید احمد پسند در سال ۱۳۴۷ در روستای سیاهکلرود از توابع شهرستان رودسر دیده به جهان گشود. دوران کودکی را در دامان پدر و مادری دلسوز و مهربان پرورش یافت. سال چهارم ابتدایی بود که برادر بزرگش محمود به شهادت رسید.

با آنکه دوران کودکی‌اش را سپری می‌کرد نسبت به شهادت برادرش بی‌تفاوت نبود و بسیار احساس وظیفه می‌کرد و سعی می‌کرد به وصیت برادرش جامه عمل بپوشاند و او معتقد بود که سنگر برادرانش خالی نماند و سوم راهنمایی بود که با پیروی از امام و رهبر خودش را برای دفاع از اسلام و قرآن آماده نمود و بعد از دوران آموزش به جبهه‌های نبرد حق علیه باطل اعزام شد.

 اعتقاد راسخ در تلاش کسب مقامات معنوی داشت و جبهه را بهترین وسیله رشد و تعالی خود می‌دانست می‌گفت جبهه هم سنگر مبارزه با شیاطین خارجی است و هم سنگر مبارزه با هواهای نفسانی. او در چند عملیات شرکت داشت که در کربلای ۵ از ناحیه پای چپ مجروح و در همان عملیات برادرش عزت‌الله به درجه رفیع شهادت نائل گردید و به منزل آمد.

 او زمانی که در منزل بود آرام و قرار نداشت و دائم می‌گفت: باید همواره از اسلام و قرآن و ناموسمان و مملکت دفاع کنیم. حرام است اگر در خانه بنشینیم. مجدداً خانه و زندگی را برای خود تنگ دید و دوباره راهی جبهه‌ها شد.

 ۵ ماه بعد از شهادت برادرش عزت‌الله نگذشته بود که در سن ۱۷ سالگی در منطقه ماووت عراق در عملیات نصر ۴، ۱۳۶۶ شربت شهادت را نوشید و به آرزوی دیرینه‌اش رسید.
از خصوصیات بارزش ایشان بسیار نیکو و خوب بودند. صورت زیبا و چهره نورانی‌اش همه را مجذوب خودش می‌کرد. نسبت به پدر و مادر و خواهران و بستگانش مهربان و رئوف بود. در بعد اعتقادی به شعائر و مراسمات مذهبی بالاخص نماز و روزه و عبادت و دعاها پایبند بودند. در سنگر مبارزه و جهاد خیلی شجاع و دلیر بود. هم‌سنگران وی از شجاعت و دلیری او همواره یاد می‌کنند.

انتهای  خبر/