به گزارش هشت‌دی بهرام سروری نژاد که عضو هیئت انتخاب بخش رادیو تئاتر بیست و یکمین جشنواره نمایش‌های آیین سنتی است، در گفتگو با خبرنگار تسنیم، بودن این بخش را در هر جشنواره‌ای غنیمت دانست و گفت: بودن رادیو تئاتر در جشنواره‌ها می‌تواند در شناساندن نمایش رادیویی و ایجاد فرصتی برای شاغلان این حرفه مؤثر باشد.

 او ادامه داد: یکی از معضلات ما در زمینه انتخاب کارهای متقاضی شرکت در بخش رادیو تئاتر جشنواره نمایش‌های آیینی سنتی، ناآشنایی متقاضیان از ویژگی‌ها و مختصات رادیو تئاتر بود که متأسفانه آگاهی کافی نسبت به رادیو تئاتر نداشتند.

 او با تشریح این مسئله افزود: به‌عنوان نمونه بعضی از دوستان صدای کارهای صحنه‌ای‌شان را ضبط کرده و فرستاده بودند و برخی تصور کرده بودند نمایش رادیویی، نمایشنامه‌خوانی است. برخی از کارها هم از نظر موضوعی در این جشنواره جایی نداشتند. درحالی‌که رادیو تئاتر در جشنواره آیینی سنتی یعنی آن نمایش هم باید رادیویی باشد و هم آیینی سنتی ولی به نظر می‌رسد بعضی از گروه‌ها دوست داشتند فقط در جشنواره شرکت کنند و به‌تناسب کارشان با این بخش از جشنواره، توجه کافی نداشتند.

 او یادآوری کرد: در بخش صحنه‌ای، گویی کاملاً همه چیز مشخص است و گروه‌ها نسبت به مختصات آن آگاهی دارند؛ اما برای بخش رادیویی، انگار باید از اول، هر دو اینها را برای بعضی از گروه‌ها تعریف کنیم. این نقطه‌ضعفی است که در دوره‌های بعدی باید در نظر گرفته شود.

 سروری‌نژاد در ارزیابی کیفی آثار شرکت‌کننده در بخش رادیو تئاتر جشنواره گفت: سطح کیفی کارها بد نبود. البته انتظار داشتیم کسانی که نمایش رادیویی کار کرده‌اند، در این بخش شرکت کنند و کارهای قابل‌قبولی ارائه دهند؛ ولی متأسفانه همیشه شتاب‌زدگی وجود دارد و این شتاب، برای متخصصان مشخص است و بسیاری گروه‌های دیگر هم به دلیل نبود امکانات یا متخصص، بخشی از ضروریات این گونه نمایشی را نادیده گرفته بودند. مثلاً در بخش افکتور از افکت‌های ضبط شده و الکترونیکی استفاده کرده بودند؛ اما یک متخصص به‌خوبی می‌داند افکتی که سر صحنه توسط افکتور با بازیگر داده شود، کاملاً با بازیگر هماهنگ می‌شود و این افکتور با نفس بازیگر کار می‌کند؛ ولی افکت الکترونیکی این ویژگی را ندارد و فقط یک‌صداست که با بازیگر هماهنگ نیست.

 این کارشناس نمایش‌های رادیویی تأکید کرد: وقتی این مسائل را عنوان کردیم، دوستان، نبود امکانات را دلیل این ضعف دانستند؛ بنابراین در مراکز استان‌ها باید به این موارد بیشتر توجه کنند تا تمام شاخصه‌های نمایش رادیویی رعایت شود.

 سروری نژاد درباره برگزاری بخش رادیو تئاتر در تهران در شرایطی که اغلب بخش‌های جشنواره در دیگر استان‌ها برگزار می‌شوند، توضیح داد: زمانی که متوجه شدم بیشتر بخش‌های جشنواره خارج از تهران برگزار می‌شوند، فکر کردم کاش رادیو تئاتر هم در کنار تهران در دیگر شهرها هم برگزار می‌شد؛ چون رادیو تئاتر در قیاس با اجرای صحنه‌ای که گروه‌های نمایشی، دکور و ادوات و لباس دارند، راحت‌تر است؛ ولی متأسفانه به دلیل کمبود بودجه، این امر میسر نشد در حالیکه برگزاری آن در شهرهای دیگر باعث آشنایی آنان با نمایش رادیویی می‌شد تا اگر در دوره‌های بعدی جشنواره، دوباره این بخش تعریف شد، گروه‌های نمایشی حضور قابل قبول‌تری داشته باشند.

 این بازیگر ادامه داد: رادیو تئاتر می‌توانست در چند شهر برگزار شود. به‌خصوص که ادوات صدا در هر مرکز استانی وجود دارد مگر اینکه واقعاً این امکانات نباشد.

 سروری نژاد تأکید کرد: اگر کاری انجام می‌دهیم، با شناخت باشد و اگر این شناخت کم است، مسئولان باید به آن بهای بیشتری بدهند. به‌عنوان نمونه در همین دوره جشنواره نمایش‌های آیینی سنتی می‌شد همزمان با برگزاری جشنواره، یکی دو کارگاه آموزشی برای شرکت‌کنندگان برگزار شود؛ ولی انجام این کار، به برنامه‌ریزی و تأمین بودجه نیاز دارد.

 بیست و یکمین جشنواره بین‌المللی نمایش‌های آیینی و سنتی با دبیری احمد جولایی، از یکم تا یازدهم مهر، در بخش‌های «رادیو تئاتر» و «نمایشگاه هنرهای نمایشی» به میزبانی تهران، «صحنه‌ای» (ویژه – آزاد) و «بین‌الملل» به میزبانی استان گلستان (گرگان و کردکوی)، «شبیه‌خوانی» به میزبانی استان مرکزی (تفرش)، «نمایش‌های فردی، نقالی، روایت‌های ملی و کارآواها» و «معرکه‌ها، آیین‌ها و بازی‌های نمایشی» به میزبانی استان چهارمحال‌وبختیاری (شهرکرد)، «عروسکی» و «دانشجویی صحنه» به میزبانی خراسان شمالی (بجنورد) و «سمینارهای پژوهشی» و «نمایشنامه‌نویسی» به میزبانی آذربایجان شرقی (تبریز) در حال برگزاری است.
انتهای خبر/