سید محمد حسین جعفری

چرا جمهوری اسلامی؟

از فردای پیروزی انقلاب تا تثبیت نظام اسلامی را می توان دوران اقناع عمومی ملت در تعیین نوع نظام سیاسی کشور قلمداد نمود. ایامی که مملو از تضارب آرا و ملقمه ای از اندیشه های سیاسی در تعرفه مدل های مختلف حکمرانی گشت و نهایتا جمهوری اسلامی در فروردین ۵۸ مورد تایید ملت قرار گرفت.

چرا جمهوری اسلامی؟

به گزارش ۸دی، آغازین روزهای حرکت و جنبش های انقلاب اسلامی را که از خرداد ۴۲ تا بهمن ۵۷ ورق می زنیم، آنچه پر واضح است نگاه عمیق و جامعه شناختی معمار کبیر انقلاب اسلامی نسبت به رفتار سیاسی اجتماعی ملت ایران و شناخت دقیق نسبت به دغدغه های آحاد مردم است.

از فردای پیروزی انقلاب تا تثبیت نظام اسلامی را می توان دوران اقناع عمومی ملت در تعیین نوع نظام سیاسی کشور قلمداد نمود. ایامی که مملو از تضارب آرا و ملقمه ای از اندیشه های سیاسی در تعرفه مدل های مختلف حکمرانی گشت و نهایتا جمهوری اسلامی در فروردین ۵۸ مورد تایید ملت قرار گرفت.

شاید بتوان اولین رگه های اظهار نظر در خصوص ساخت سیاسی کشور را در مصاحبه های پیرجماران با خبرنگاران در دوران تبعید جست و جو کرد. بعدها در تعیین سوال تعرفه آراء همه پرسی دولت موقت عبارت دیگری را وارد ادبیات سیاسی کشور نمود و متاثر از دیدگاه اسلامگرایان لیبرال “جمهوری دموکراتیک اسلامی ” معرفی گردید.

بسیاری از فعالین انقلاب نوع نظام سیاسی مطلوب را تحت عنوان “حکومت اسلامی ایران ” دانسته و ابراز می کردند که بهترین فرصت برای انقلاب این قالب دینی است تا زمینه ظهور را فراهم سازد. نگاه دوم نگاه دموکراسی محور بود. رویکردی که جمهوری دموکراتیک را مبدا انقلاب و جهانی سازی آن دانست. اما نگاه بنیان گذار انقلاب بسی متفاوت بود، گویی نگاهی که به ژرفای تمدن اصیل اسلامی می اندیشید به خوبی به افق آینده کشور می نگریست. امام ذائقه و دغدغه مردم و تنوع عقاید و افکار را رصد نمود و مدل جمهوری اسلامی را با حکومت توامان مردم بر مردم و اسلام بر مردم برگزید.

امام روح الله در سخنانش در هنگام ورود به قم در ۹ اسفند ۵۷، استفاده از لفظ «دمکراتیک» برای رژیم اسلامی را تقبیح کرد و آن را فرم غربی نامید و افزود: «آن که می‌گوید جمهوری دمکراتیک یعنی جمهوری به فرم غرب» و افزود: «ما فرمهای غربی را نمی‌‌پذیریم» وی در عین حال تأکید کرد که «ما تمدن غرب را قبول داریم، لکن مفاسدش را نمی‌‌پذیریم». وی افزود: «آنکه ملت ما می‌خواهد  جمهوری اسلامی است نه جمهوری فقط ، نه جمهوری دمکراتیک، نه جمهوری دمکراتیک اسلامی؛ «جمهوری اسلامی» ( صحیفۀ امام، ج ۶، ص ۲۶۵ – ۲۶۶ ) .مدلی که به زعم جریان های لیبرال اواخر دهه ۵۰ مدلی غلط عنوان شد و بسیار مورد مخالفت جدی قرار گرفت. برخی جریان ها رفراندوم را تحریم و برخی نیز مشروط پذیرفتند اما در نهایت قاطبه جریانات فکری سیاسی جمهوری اسلامی آری یا خیر را جهت برگزاری رفراندوم انتخاب و بدان رای دادند.

جمهوری اسلامی بنیان مرصوصی شد تا همراه با محتوای دینی و الهی حکومتی بر اساس خواست و اراده مردم ایجاد و راه انحراف آینده مبتنی بر شکاف بین دین و مردم نیز قطع گردد.

سید محمد حسین جعفری
معاون سیاست ورزی سازمان بسیج دانشجویی گیلان

نظرات

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط پایگاه خبری تحلیلی 8دی در وبسایت منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد، منتشر نخواهد شد.
در حاشیه