به گزارش ۸دی،حبیب جهانساز شامگاه جمعه در گفت‌وگوی خبری اظهار داشت: عملیات کاشت، داشت و برداشت محصول چای صرفا در گیلان و مازندران انجام می‌گیرد و باغات سرسبز چای تقریبا ۲۲ هزار پهنه فعال را در این دو استان به خودش اختصاص داده است.

جهانساز برداشت ۱۳۷ هزار تن برگ سبز و ۳۱ هزار تن چای خشک از باغات گیلان و مازندران در سال گذشته را مورد اشاره قرار داد و عنوان کرد:‌ تاکنون ۹۴ درصد یعنی معادل ۷۵۰ میلیارد تومان از بهای برگ سبز چای پرداخت و به حساب چایکاران واریز شده است.

رئیس سازمان چای کشور با بیان اینکه ۱۰ میلیارد تومان باقیمانده از بهای برگ سبز چای مربوط به کارخانجات چایسازی است و به تدریج هم پرداخت می‌شود افزود: با مرور سابقه ۱۲۰ ساله صنعت چای در می‌یابیم که این صنعت فراز و نشیب‌های متعددی در طول تاریخ داشته و همواره از سوی سازمان‌های مختلف دچار آسیب شده است.

وی انحلال سازمان چای در خلال سال‌های ۷۹ و ۸۰ و خارج شدن این محصول از چرخه مدیریت دولتی را مورد اشاره قرار داد و تصریح کرد: متاسفانه با رقابت‌های ناسالمی که در آن مقطع شاهد بودیم و با واردات خارج از ضابطه و ارزهای تخصصی، زمینه آسیب دیدن محصول چای داخلی فراهم شد.

جهانساز با بیان اینکه در گذشته حتی تا ۶۰ هزار تن چای در کشور تولید می‌شد اذعان کرد: متاسفانه به دلیل تصمیمات غلط، تولید چای به زیر ۱۵ هزار تن کاهش پیدا کرد و مساحت باغات چای به زیر ۱۷ هزار هکتار رسید که خوشبختانه با اقدامات چند سال اخیر و حمایت‌های انجام شده دولت کفه تراز تجاری به نفع محصول چای ایرانی تغییر پیدا کرد.

رئیس سازمان چای کشور فعال بودن ۱۷۲ کارخانه چایسازی در شمال و افزایش رغبت کشاورزان برای ورود به باغات چای را از جمله آثار حمایت دولت از این صنعت ذکر کرد و افزود: در شرایط کنونی باید تسهیلات ارزان قیمت در اختیار کشاورزان برای احیا و اصلاح باغات چای و اورهال کردن کارخانجات قرار گیرد.

وی سرمایه صندوق تخصصی حمایت از صنعت چای را هم اینک چیزی حدود ۹۰ میلیارد تومان اعلام کرد و گفت: در سال‌های اخیر این صندوق معادل ۲۰۰ میلیارد تومان تسهیلات به فعالان عرصه چای پرداخت کرده است از طرفی سازمان چای هم امسال به موضوع بهزراعی باغات ورود کرده و اقدامات خوبی را در این عرصه انجام داده است.

جهانساز حذف تخصیص ارز چهار هزار و ۲۰۰ تومانی برای واردات چای خارجی را به فال نیک گرفت و خاطرنشان کرد: واردات چای با ارز آزاد می‌تواند کفه ترازو را به سمت محصول داخلی سنگین کند زیرا با عملیاتی شدن کامل این قانون امکان رقابت بین چای ایرانی و چای خارجی به وجود می‌آید.