به گزارش ۸دی، نگاه ایرانی به سیاست بین‌الملل و تبدیل «آرمان» های سیاست خارجی به «واقعیت» هنر نخبگان و اساتید علم سیاست است که امید با دیدگاه‌های متعدد؛ از «نگاه ایرانی» سیاست بین‌الملل برخوردار باشیم. سیاست خارجی باید تامین‌کننده آرامش باشد، والا؛ در «شناخت» ایراد است.

در پاسخ به نقد اول؛ تئوری توطئه وجود دارد. مطلق نیست، در بزنگاه‌هایی که زمینه در کاخ سفید و شماره ۱۰ لندن و شرایط بین‌الملل مهیاست، بعضی نخست وزیران انگلیس در «اغفال» روسای جمهور بی‌تجربه امریکا، اقدام کرده‌اند. در آخرین مثال؛ دولت انگلیس معترف است که چین در هنگ‌کنگ علیه انگلیس اقدام کرد. “ترامپ” زمینه دشمنی با چین داشت و استراتژی امنیت ملی امریکا را علیه چین هدایت کردند. این اقدام را در دولت “ترامپ” انجام دادند تا دولت “بایدن” اجبارا ادامه دهد. این سیاست قابل تحسین انگلیس، «اغفال» امریکاست.

در پاسخ به ایراد دوم؛ وقتی خود امریکایی‌ها معترف به «اغفال» در سیاست خارجی هستند؛ مقاومت برای چیست؟

در ایراد سوم؛ یکی از مقامات اسبق ایران گفت “هلال شیعی”؛ واکنش‌ها برای تغییر رفتار و تغییر رژیم پیش رفت؛ چگونه اظهارات نخست وزیران انگلیس در تعریف سیاستمداران بی‌تجربه امریکایی به کاریکاتور تشبیه می‌کنید؟ به کاریکاتور تایید «اغفال» انگلیسی‌ها توجه کنید. “تونی بلر” برای رد گم کردن؛ رو به مخالفان «نظریه اغفال» است ولی به عقب، گام برمی‌دارد؛ ظاهرا در ایجاد گمراهی؛ موفق است. «مچ‌گیری سیاست انگلیس دقت لازم دارد.»

در پاسخ به ایرادات بعدی که با محوریت رد «اغفال» است؛ “پیتر رایت”، جاسوس انگلیسی در کتاب «شکار جاسوس» می‌نویسد به ما یاد داده بودند امریکایی‌ها را جلو بیندازیم؛ رهبر باشند. مثل نقش یونانی‌ها برای رومیان. “تونی بلر” می‌گوید باید به امریکایی‌ها گفت «چه بکنند و چه نکنند» “بارک اوباما” در خاطراتش می‌نویسد؛ “آیزنهاور” با اکراه در کودتای ایران، از “چرچیل” پیروی کرد. “فیلیپ گوردن” در شورای روابط خارجی اظهارات “اوباما” را تایید می‌کند. با گذشت چند دهه از کودتا در ایران؛ کودتا را امریکایی می‌نامیم. امریکایی‌ها چیز دیگری می‌گویند. از نگاه دکتر “هوشنگ کریمی”، “اوباما” و “گوردن فیلیپ” اشتباه می‌کنند!

مصدق از رفتار امریکا مات شد چون؛ متوجه «اغفال» امریکا در ورود به جنگ دوم و سخنرانی فولتن “چرچیل” برای «جنگ سرد» و سفر مخفی “چرچیل” به مسکو، بدون اطلاع روزولت و تقسیم اروپای شرقی بین لندن و مسکو نبود. “مک میلان” می‌نویسد؛ هدف از تاسیس پیمان نظامی ناتو؛ تعهد امریکا به دفاع اروپا، مهار شوروی و تحقیر آلمان بود. بسیاری، تهاجم کمونیست‌ها به غرب اروپا را علت تاسیس ناتو می‌دانند. ترفندی که “چرچیل” در دیدار مخفی با “استالین” برای در گیر کردن امریکا در اروپا انجام داد والا، مثل خاتمه جنگ اول؛ امریکا خواهان بازگشت به انزواگرایی بود. “چرچیل” سیاست خارجی امریکا را در مسیر «نظم جهانی چرچیلی» هدایت کرد. منشور ملل را برای استدلال در جهان سوم نوشتند.

«اگر این نظریه پذیرفته شود؛ برای مهار امریکا، انگلیس هم، نقش ترمز و هم، نقش تسهیل کننده دارد. با شناخت صحیح؛ سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران موثرتر و کم هزینه تر خواهد شد». “جان بولتن” در کتاب «اتاق ترامپ» می‌نویسد؛ بعد از سقوط پهباد امریکایی توسط سلحشوران سپاه؛ قصد حمله به ایران داشتیم؛ “پمپیو” گفت؛ انگلیس را همراه کن. دولت انگلیس در آن ایام، درگیر جنگ داخلی و خروج از اتحادیه اروپایی بود و وقت مدیریت امریکا نداشت و امریکا مهار شد. امریکا در هیچ جنگی در خاورمیانه، بدون مدیریت انگلیس شرکت نکرده است.«درهم تنیدگی» اتمی، ارتش و اطلاعاتی انگلیس با امریکا که توسط “چرچیل” بر روزولت تحمیل شد «درگیر کردن» امریکا در جنگ یمن واقعیت است. در پاسخ به طعنه‌های  دکتر “هوشنگ کریمی” دو گروه با نظریه «اغفال» مخالفند؛ نخبگان ایرانی و انگلیسی‌ها. دو گروه موافقند؛ نخبگان امریکایی و مردم ایران. “رابرت کوپر” اندیشمند انگلیسی می‌نویسد؛ «خسارت حاصله از اشتباه در سیاست خارجی؛ کمتر از خسارت جنگ نیست.» تشکر از نقد. امید برای تثبیت «نگاه ایرانی» به سیاست بین‌الملل؛ تبادلات علمی ادامه یابد.