به گزارش ۸دی به نقل از ماسال نیوز، کلاس قرآن ماه مبارک رمضان در مسجد جامع ماسال سال هاست که با نظمی خاص و خیره کنننده برگزار می‌شود.

در بیست و هفتمین شب از ماه مبارک رمضان ، میهمان قرآن آموزان، اولیا و مربی قرآن مسجد ماسال شدیم.

کلاس با شوق و ذوق بچه ها شروع شده بود. سید فضایل صفوی، مربی قرآن قدیمی و با سابقه شهرستان، قواعد قرآنی را برای بچه‌ها، کودکانه درس می‌داد. بعضی بچه‌ها هم همراه پدرهایشان به کلاس آمده بودند.

یک کلاس شلوغ با گروه سنی وسیع؛ از کودکانی که هنوز مدرسه نرفته‌اند تا پیرمردها، همه پای کلاس استاد نشسته بودند.

جلوی مربی، چند قرآن و چند دفتر با طرح‌های ایرانی اسلامی، چند خط کش و وسایلی از این قبیل بود.

موقع پرسش، هر کدام از بچه‌ها که درست جواب می‌دادند، یکی از جوایز را به انتخاب می‌توانستند بردارند. پایان کلاس هم هر چه از جوایز اضافه می‌ماند، با قرعه کشی بین بچه‌ها تقسیم می‌شد.

حضور بیش از ۶۰ نفر قرآن آموز آن هم حوالی ساعت ۲۳ اتفاقی خاص است که تا بحال ندیده بودم.

کلاس که تمام شد رفتم پیش مربی کلاس، استاد سید فضایل صفوی. در خواست گپ و گفتی صمیمانه دادم و جواب مثبت را گرفتم.

سید باید خادم مسجد را با ماشین خودش به خانه می‌رساند. پس همراهشان شدم و در راه چند کلامی در باره فعالیت های قرآنی شهرستان هم صحبت شدیم.

آنچه می خوانید حاصل این همراهی کوتاه است ؛

از سابقه کلاس های قرآن رمضان بگویید، چند سال است که دارید این کلاس ها را برگزار می‌کنید؟

۲۱ سال است که این کلاس‌ها بصورت منظم برگزار می‌شود. خیلی‌ها بواسطه همین کلاس‌ها علاقه‌مند به دین و نظام شدند. خیلی‌ها حالا پاسدار شده اند، طلبه شده اند، قاری قرآن شده اند و الی آخر. در این ۲۱ سال حتی یک شب هم کلاس قرآن رمضان تعطیل نشده است. برنامه‌های مختلفی هم بوده از حفظ و تلاوت تا مسابقات در خصوص اطلاعات دینی و امثالهم.

در این کلاس از کودک مدرسه نرفته تا فوق لیسانس ریاضی حضور دارند. بزرگترها بواسطه علاقه‌ی خودشان می‌آیند البته. با بچه‌های خودشان می‌آیند.

در این سال‌ها همه دوستان و فامیل ما برایشان نهادینه شده است که در شب‌های ماه مبارک، کلاس برقرار است و برنامه مهمانی‌های ما و رفت و آمدها هم بر این اساس تنظیم می شود.

گاهی بعضی بچه‌های دوست داشتنی کلاس، چند ماه قبل از ماه رمضان می‌آیند و می‌پرسند امسال هم کلاس هست آقای صفوی؟ در این مدت ما یک برگ آ۴ تبلیغ نکرده‌ایم. امسال شب دوم ۶۷ نفر در کلاس حاضر شدند. من خواهش می‌کنم این سازمان‌ها و ادارات مدعی  و مسئول، کل توان تبلیغاتی خودشان را بگذارند ببینند چند نفر استقبال می‌کنند؟

در روستاها و بخش های شهرستان، فعالیت های قرآنی به چه نحوی پیش می‌رود؟ فعال هستند؟

متاسفانه در روستاها و بخش‌های مختلف شهرستان فعالیت های فرهنگی رکود کامل دارد. زمانی ما با کمک مسئولین از ۹ مسجد در شهرستان حمایت و پشتیبانی می‌کردیم برای فعالیت های قرآنی. این مساجد فعالیت قرآنی داشتند و اوضاع اینطور نبود.

سازمان های متولی فرهنگی در شهرستان چقدر با شما هکاری داشته اند و اساسا در زمینه فعالیت های قرآنی عملکرد مسئولین ذی ربط را چطور ارزیابی می‌کنید؟

الان متاسفانه مسئولان فرهنگی بجای اینکه خودشان پیگیر فعالیت‌های قرآنی باشند منتظرند دیگران کاری کنند و آنها  با مستندسازی، گزارشی برای مقامات بالادست بدهند.

ما شاهد بوده‌ایم که دوستانی با یک جعبه شیرینی در چنین مجالسی حاضر می‌شوند و چند تا عکس هم می‌گیرند و این می‌شود گزارش کارشان! که بعله ما فعالیت‌های فرهنگی داشته ایم. چنین مواردی را در همین یکی دو ساله از نزدیک شاهد بوده‌ام.

بنده سه سال رئیس آموزش و پروش بودم به خودم اجازه ندادم یک بار چنین مواردی را گزارش بدهم. چون بنای کار بر این نیست. بقول قرآن هر آنچه بر تقوا بنیان نهاده باشد ماندگار است و لا غیر.

علت افول مسابقات قرآنی، ریاست طلبی رئسا است. متاسفانه بسیاری از آقایان، مردم را نمی‌بینند فاصله گرفته اند از مردم.

ما در مراسماتی همچون عزاداری‌ها، دعاهای زیارت عاشورا و امثالهم، برای خالی نبودن عریضه حضور مسئولین فرهنگی را می‌بنیم اما آنجا که نیاز به کار و برنامه ریزی است، مثل این کلاس‌ها، کسی حضور ندارد. حضور تشریفاتی دردی از فرهنگ شهرستان درمان نخواهد کرد.

اینکه فاتحه‌خوانی مسئولین بر سر مزار شهدا و شرکت در مراسمات عزاداری را بعنوان یک فعالیت فرهنگی برایشلن بپذیریم، قابل قبول نیست. گزارش فرهنگی، گزارش چنین فعالیت‌هایی نباید باشد.

از متولیان امور در حوزه قرآنی همچون امام جمعه، فرماندار، رئیس اداره ارشاد و … انتظار است در حوزه فعالیت‌های قرآنی پیگیر باشند. مسئولین فرهنگی از برگزاری چنین کلاس‌هایی باخبرند اما متاسفانه در این ۲۷ شب کسی در کلاس حضور پیدا نکرده است. تنها یکی از مسئولین در کلاس حضور پیدا کرد که ایشان هم در خصوص کمک مالی برای جوایز قول‌هایی دادند که محقق نشد.

مسئولین فرهنگی ما علاقه‌مند هستند اما در عمل، بی تفاوتی و سردی عمیقی بر جو فرهنگی شهرستان  حاکم است.

در یک کلام باید گفت در جنگ نرم فعلی مسئولین خواب هستند و منتظرند کسان دیگری آغاز گر حرکت‌های اصلاحی باشند.

از دیدگاه سازمان تبلیغات استان، انگار ماسال در نقشه استانی حضور ندارد. اداره ارشاد، سازمان تبلیغات و … اینها باید حضور داشته باشند، کمکی کنند تقدیرنامه به قرآن آموزان اهدا کنند. اینها می‌تواند باعث دلگرمی نسل جوان و نوجوان ما بشود.

در خصوص حضور موسسات قرآنی همچون مهد قرآن و… در شهرستان، متاسفانه خلاهای مالی بسیار تاثیر گذار بوده‌اند.

من مسئول انجمن قرآن و نهج البلاغه شهرستان هستم. سه سال است که ریالی بودجه برای این انجمن واریز نشده است.

سازمان‌هایی مثل اوقاف باید برای آموزش هزینه کنند که متاسفانه به دنبال برنامه‌های پرخرجی همچون حضور قاریان مصری و شب‌های انس با قرآن، بصورت مقطعی هستند. اینها هم لازم است اما اصل و پایه  آموزش است. برای یک برنامه انس با قرآن چند میلیون تومان هزینه کردن زمانی که هنوز هیچ کرسی آموزشی در شهرستان به صورت فعال وجود ندارد، بر خلاف اولویت سنجی است.

چنین مراسماتی با حضور قاریان مصری شاید انگیزه ایجاد کنند اما در ادامه، این انگیزه‌ها کجا باید متبلور شود؟

تامین مالی کلاس به چه صورتی انجام می‌شود؟ مسئولین در این زمینه از شما حمایت کرده اند؟

در این کلاس‌ها ، ما مدل مردمی را پیگیری کردیم. اعلام کردیم منابع مالی ما کم است هر کدام از اولیا خودشان کمکی کردند و تا به حال از همین کمک‌ها و حمایت‌های مردمی کلاس سرپا مانده است.

سال گذشته مسئولین در کلاس حضور پیدا کردند. نماینده مجلس شورای اسلامی، امام جمعه، فرماندار و … حضور پیدا کردند و کمک‌هایی شد که امسال هم بخشی از هزینه‌های کلاس را از همان پول‌های سال گذشته تامین کرده ایم.

متاسفانه در شرایطی که دشمن دارد فوج فوج هزینه‌های هنگفت برای فعالیت‌های فرهنگی ضد دینی خودش خرج می کند ما بی‌تفاوت نشسته ایم.

جوایز را هم بخش عمده اش را تا به الان اولیا کمک کرده اند. البته برخی سال‌ها هم به بهانه‌های مختلف از مسئولین شهرستان کمک دریافت کرده ایم. اما امسال تا کنون در این خصوص اقدامی نکرده ایم. مسئولین باید خودشان  پیشرو باشند برای چنین کارهایی.

امسال برگه هایی تدوین کرده ایم که در آنها ۲۰۰ نکته قرآنی دینی و اعتقادی برای بچه ها آورده  شده است. حتی برای کپی این برگه ها از مشارکت مردمی بهره برده ایم و از هیج یک از ادارات یک ریال هم کمک دریافت نکرده ایم.

 در گذشته‌ فعالیت‌‌های قرآنی شهرستان نمود بیشتری داشت، مسابقات متعدد، موسسات قرآنی فعال هم‌چون مهد قرآن و در مجموع فضایی که کاملا محسوس بود. از آن زمان برایمان بگویید.

من از سال‌ها پیش در واحد قرآن آموزش و پرورش فعالیت داشتم. زمانی که بودجه های قرآنی اداره بیشتر بود و امثال آقای ربیعی با پیگیری های شبانه روزی حمایت های خاص و محسوسی داشتند.

زمانی در همین کلاس‌های رمضانی ۲۸۳ نفر ثبت نامی داشتیم اما حالا وضعیت نسبت به گذشته افت دارد. بخاطر عدم حمایت‌های لازم.

اگر خاطره خاصی دارید که فکر می‌کنید ذکرش میتواند جالب باشد، بفرمایید.

خاطره از کلاس قرآن و شیرینی هایش زیاد است. یک سال ماه مبارک بود از درب ورودی مسجد می‌خواستم وارد شوم که پدری جلویم را گرفت و گفت آقای صفوی! شما را به خدا اجازه بدهید پسرمان با ما امشب مهمانی بیاید هرچه اصرار می‌کنیم گریه می‌کند و می‌گوید من کلاس قرآن دارم و نمی‌آیم!

به آن پسر بچه گفتم چرا نمی‌روی؟ گفت نمی‌خواهم در کلاس شما یک جلسه هم غیبت کنم!

گفتم برو. عوض این رفتن یک جایزه هم طلبت باشد.

خاطره دیگر هم اینکه یک دوره‌هایی جوایز پایان دوره را به صورت حواله می‌دادیم. پدری آمد و گفت پسرم حواله اش را در جیب لباسش گذاشته بود، لباس را شستیم و حواله خراب شد. حالا هر چه به بچه ام می‌گویم پسرم بیا این چند برابر مبلغ حواله، برو هر چه می‌خواهی بخر می‌گوید نه! من فقط همان حواله کلاس قرآن را می‌خواهم. اینقدر که برای بچه ها کلاس قرآن شیرین است.

خداروشکر بچه‌های کلاس‌ قرآن با معلمانی که در طول سال با آنها رابطه دارند، اینقدر رابطه خوب و دوست داشتنی ندارند که در چنین کلاس‌هایی با ما رابطه برقرار می‌کنند.

از وقتی که در اختیارمان قرار دادید ممنونیم. در پایان اگر نکته خاصی هست بفرمایید.

در حال حاضر این کلاس به عنوان تنها چراغ شهرستان است. چرا نباید کسی پیگیر تشکیل یا تقویت و حمایت از چنین جاهایی باشد؟

البته در چند سال اخیر خوشبختانه هیات امنای مسجد ماسال با ما همراهی زیبایی داشته اند که جا دارد تشکر کنیم.

کلام آخر اینکه قرآن مهجور است. طبق فرمایش خود قرآن. ما قصد نداریم کارها را دولتی کنیم، کار فرهنگی دولتی جواب نمی‌دهد. اما در شرایط جنگ نرم قدری برنامه ریزی و اقدام و عمل هم از سوی مسئولین لازم است.

متاسفانه در سخنرانی‌ها و همایش‌ها تماما حرف از قرآن است اما دریغ از یک اقدام.

انتهای پیام /